Οι 10 κορυφαίοι προπονητές της δεκαετίας στην Πρέμιερ Λιγκ
Συντάκτης του «FourFourTwo» επέλεξε τους δέκα καλύτερους προπονητές της δεκαετίας στην Πρέμιερ Λιγκ, σε μια λίστα που… μας βρίσκει σύμφωνους ακόμη και με την απουσία του Αρσέν Βενγκέρ.
Η δεκαετία φτάνει στο τέλος της και από το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου έχουν περάσει 97 προπονητές, με τις αλλαγές να γίνονται άλλοτε πιο αραιά και άλλοτε με μεγαλύτερη συχνότητα -κυρίως τα τελευταία χρόνια.
Από τους τεχνικούς που έχουν καθίσει στους πάγκους των ομάδων, σίγουρα είναι αυτοί που δεν ξεχώρισαν καθόλου, εκείνοι που το… δικαιολόγησαν το μεροκάματο και άλλοι που έκαναν την διαφορά, όπως τα ονόματα παρακάτω, όπως επιλέχθηκαν από το FourFourTwo».
Η εξέλιξη της Μάντσεστερ Σίτι και κυρίως τα τρόπαια που έχει κατακτήσει από τότε που πήγε στο Νησί (αν και του λείπει πολύ ακόμα αυτό του Τσάμπιονς Λιγκ) φέρνουν δικαιολογημένα την πρώτη θέση στον Πεπ Γκουαρδιόλα, ο οποίος κατάφερε να αφήσει αμέσως το στίγμα του. Όσον αφορά τις ποδοσφαιρικές του γνώσεις, είναι κοινώς αποδεκτό πως ελάχιστοι από τους υπόλοιπους ήταν… κοντά στο ίδιο ράφι.
Εξίσου λογικό είναι να βρίσκεται στην δεύτερη θέση ο Γιούργκεν Κλοπ, που βέβαια θα κόντραρε στα ίσα την πρωτιά εάν η κουβέντα γινόταν τον Μάιο, εχόντως καλών των πραγμάτων για τον ίδιο, αγκαλιά με τον τίτλο της Πρέμιερ Λιγκ. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως ο Γερμανός έχει με την Λίβερπουλ μια παρουσία σε τελικό Champions League και μία κατάκτηση.
Πίσω τους είναι ο Μαουρίσιο Ποτσετίνο, ο οποίος μπορεί πλέον να μην εργάζεται στην Πρέμιερ Λιγκ, αλλά άφησε πίσω του ένα τεράστιο οικοδόμημα με όλη την δουλειά που έχει κάνει τόσο για το αγωνιστικό όσο και το εξωαγωνιστικό κομμάτι. Τέταρτος δεν θα μπορούσε παρά να είναι ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, τόσο γιατί αποχώρησε μέσα στην δεκαετία όσο και γιατί μέσα σε αυτήν κατάφερε να είναι μόλις ο ένας από τους δύο που την κατέκτησαν δις. Γιατί όπως και να το κάνεις, ο παλιός είναι αλλιώς...
Στην πέμπτη και στην έκτη θέση είναι δύο προπονητές με κοινό παρονομαστή την Τσέλσι, αφού σε αυτές βρίσκονται αντιστοίχως οι Αντόνιο Κόντε και Ράφα Μπενίτεθ. Όσον αφορά τον πρώτο, σε μια σεζόν που ξεκίνησε ως πρώτη και για τους Γκουαρδιόλα – Μουρίνιο (πρώτη σεζόν σε Σίτι, πρώτη σεζόν σε Γιουνάιτεντ), κατάφερε να φτάσει με τους «μπλε» στην τότε καλύτερη δεύτερη συγκομιδή βαθμών από καταβολής Πρέμιερ Λιγκ. Αναφορικά με τον πρώην προπονητή της Λίβερπουλ, είχε πάρει μια σχεδόν διαλυμένη Τσέλσι για να την βάλει στην τριάδα, αλλά και να κατακτήσει μαζί της το Europa League. Δεδομένου ότι όσα είχε κάνει στη Νιούκαστλ τα είχε κάνει έχοντας και τον... βραχνά που λέγεται Μάικ Άσλεϊ, δεν... κλέβει και κανέναν.
Έβδομος ακολουθεί ο Μπρένταν Ρότζερς για την δουλειά του στην Λίβερπουλ και ίσως γι’ αυτήν που φαίνεται να κάνει από νωρίς στην Λέστερ, με τις «αλεπούδες» να έχουν εκπλήξει άπαντες φέτος. Μιλώντας για το παρελθόν, λίγη περισσότερη τύχη να είχε και το όνομά του δεν θα έβγαινε ποτέ από τα βιβλία της Λίβερπουλ., και θα αναφερόταν είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο αφού σίγουρα θα επηρέαζε διαφορετικά και την μετέπειτα πορεία της. Πιο απλά, ο Κλοπ μπορεί να μην έμπαινε σε αυτήν την λίστα.
Αίσθηση προκαλεί με την πρώτη ματιά η τοποθέτηση του Ζοσέ Μουρίνιο στην 8η θέση, αλλά μετά το καλοσκέφτεσαι και καταλαβαίνεις πως ο Πορτογάλος δεν είχε και την καλύτερη δεκαετία του στον χώρο. Ένατος είναι ο Ρόι Χότζον, που παρά την ηλικία του είναι πολύ ικανός στο να διαχειριστεί ομάδες και καταστάσεις όταν τον χρειάζονται, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την Κρίσταλ Πάλας η οποία έχει πλέον σταθεροποιηθεί και δείχνει να πορεύεται με ανοδική πορεία. Μοναδική μικρή ένσταση στις επιλογές του αξιόπιστου Μέσου, αυτή του Κλάουντιο Ρανιέρι, που βρίσκεται δέκατος κι ας είχε κάνει το ακατόρθωτο με την Λέστερ. Την... χτυπούσε την πρώτη 7αδα.
Τέλος, ο Αρσέν Βενγκέρ είναι λογικό να απουσιάζει δίπλα από τους προαναφερθέντες, με την πορεία του στην Άρσεναλ να είναι καθοδική, μέχρι και όταν ήρθε το αντίο. Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Αλσατός είχε επίσης να διαχειριστεί πολύ δύσκολες εξωαγωνιστικές καταστάσεις, κάτι που έπραξε πάντα ως κύριος και με την επιθυμία του να κάνει τον σύλλογο σπουδαίο, στο ακέραιο. Απόδειξη του πόσο σημαντικός ήταν για τους «κανονιέρηδες», η κατάσταση στην οποία επήλθαν με την αποχώρησή του…
Γιώργος Σιάφας
