4 + 1 λόγοι που αγαπάμε το αγγλικό ποδόσφαιρο
Πάθος και εγωισμός για τη νίκη, χαρά ή λύπη από ένα αποτέλεσμα, ένταση, ξέσπασμα, όνειρα που δεν μοιάζουν ακατόρθωτα, μπάντες συνδεδεμένες μεσυλλόγους, κατάμεστα γήπεδα, αγώνες που περισσότερο θυμίζουν γιορτή. Αποτελούν λέξεις που εκφράζουν συναισθήματα, αλλά και γεγονότα, ωστόσο, χωρούν μόλις σε δύο. Το αγγλικό ποδόσφαιρο.
_o_r_g.jpg "4 + 1 λόγοι που αγαπάμε το αγγλικό ποδόσφαιρο")
Αυτοί είναι, οι πέντε βασικοί λόγοι, που δεθήκαμε, αγαπήσαμε και γίναμε ένα με το αγγλικό ποδόσφαιρο.
1. Η Ιστορία
Ούτε τακτικές, ούτε αναλύσεις, ούτε τίποτα. Μια μερίδαΒρετανών ανθρώπων στα μέσα του 19ου αιώνα, να μοχθούν για μία μπάλα. Δύο μέλη από ένα σωματείοκρίκετ, να δημιουργούν την πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα, όχι μόνο του Νησιού, αλλά ολοκλήρου του πλανήτη, τη Σέφιλντ FC. Μία παρέα μαθητών, από εργατικές οικογένειες, να ιδρύουν, αργότερα, την Τότεναμ και ένας όμιλος εργατικού τομέα σε οπλοστάσιο, να δημιουργούν την Άρσεναλ. Αυτές και άλλες πολλές παρόμοιες ιστορίες, έμελλε να αποτελέσουν μόνο την αρχή, η οποίαείναι το ήμισυ του παντός για το αγγλικό ποδόσφαιρο και τα εγχώρια πρωταθλήματά του.
2. Η παράδοση
Αναμφισβήτητα, στον κόσμο που παρακολουθεί αρκετά ενεργά τα πρωταθλήματα, που λαμβάνουν χώρα στην Αγγλία, επικρατεί κάποια «παρελθοντολαγνεία». Αυτό οφείλεται εξ ολοκλήρου, στο «καλόγουστο κόμπλεξ» όσων ακολουθούν, αλλά κυρίως διοικούν το Βρετανικό ποδόσφαιρο. Με άλλα λόγια, αυτή η αξεπέραστη τάση τους, παρά τις όποιες εξελίξεις της τεχνολογίας, να κρατούν όσο πιο ψηλά μπορούν την αισθητική που κυριεύε και εξακολουθεί να κυριεύει το ποδόσφαιρό τους. Παρά δηλαδή, τις ολοένα και αυξανόμενες χορηγίες με το πέρασμα των χρόνων, στόχος είναι, ο πυρήνας να παραμένει ανεξίτηλος, με περιεχόμενο ένα ίχνος μυρωδιάς από τις τότε παλιές εποχές.
3. Ο ανταγωνισμός και η πρωτοτυπία του
Πολλές φορές, ως «ανταγωνιστικό», θεωρείται ένα πρωτάθλημα, στο οποίο το θέαμα περισσεύει και τα σκορ είναι μεγαλύτερα από το συνηθισμένο. Άλλες φορές, όταν αναφέρεται κάποιος στη βαθμολογία, η οποία έχει μικρές αποστάσεις μεταξύ των ομάδων και αυτόματα, γίνεται λόγος για καλης ποιότητας ποδόσφαιρο. Και ναι! Τούτες τις αρετές διαθέτει το αγγλικό ποδόσφαιρο, καθώς υπάρχει σε αυτό, η πρωτοτυπία, την οποία δύσκολα θα την ανακαλύψεις άλλου. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε, πως αν κάποιος πεταχτεί από το πουθενά και πάρει τον τίτλο, θα είναι μάλλον η Λέστερ και όχι η Κάλιαρι ή η Χετάφε.
4. Τα γήπεδα
Ίσως να μην είναι τόσο εφικτά ορατό από μία οθόνη, ωστόσο, όποιος έχει βρεθεί σε γήπεδο του Νησιού, αντιλαμβάνεται με αρκετή δόση ευκολίας, πως επρόκειτο περισσότερο για κάποιου είδους γιορτή, παρά για ποδοσφαιρικό αγώνα. Αυτός ο «αδικαιολόγητος» πανηγυρισμός σε ένα επιτυχημένο τάκλιν, που μοιάζει με πανηγυρισμό σημείωσης γκολ. Η ιαχή «Γιέααα» στην κερκίδα, που ξαφνικά όλοι γίνονται ίδιοι και ίσοι, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης. Ή ακόμη και το λεγόμενο «τρέμουλο» της κάμερας, στην επίτευξη ενός τέρματος. Η Αγγλία πραγματικά, «λάμπει» ολάκερη, διότι κάθε ένα από τα γήπεδα της, αποτελεί και έναστολίδι, βγαλμένο από τις πιο όμορφες ποδοσφαιρικές ιστορίες.
5. Η σύνδεση με την κοινωνία
Πώς η Άστον Βίλα μπορεί να ταιριάξει με τους «Πίκι Μπλάιντερς»; Πώς η Λίβερπουλ με τους «Μπιτλς»; Και τι θα ήταν η ζωή μας χωρίς τους «Μπιτλς»; Τα σενάρια τρέλα και δύσπιστα, ωστόσο, με μπόλικη αλήθεια. Σε ποιο άλλο μέρος της υφηλίου θα ακούσεις καλύτερους ύμνους ομάδων, από αυτούς που θα ακούσεις στην Αγγλία; Η Πρέμιερ Λιγκ, ειδικότερα, διαθέτει την δυνατότητα και την ικανότητα, να «ζωντανέψει» οτιδήποτε περιφέρεται γύρω από αυτήν και να στρέψει όλα τα βλέμματα του πλανήτη πάνω της.
Βαγγέλης Καραδήμας
