Όταν η μπάλα άρχισε να… χαμογελάει!
Πρώτη «έκρηξη» ή μία αφετηρία για έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στην ιστορία; Ο Ροναλντίνιο βλέπει την φήμη του να υποβιβάζεται με τα τελευταία δεδομένα αλλά την «άγνωστη» ιστορία του να ανεβαίνει και πάλι στον αφρό. Η στιγμή που ο 21ος αιώνας, κατάλαβε ότι βρήκε το αστέρι του πριν καν ξεκινήσει.
«Όταν θα πω αντίο στο ποδόσφαιρο, θα κλαίω για μία ζωή» είχε πει ένας από τους πιο φαντεζί Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές στην ιστορία με το τρομερό χαμόγελο που δεν έσβηνε λεπτό από τα χείλη του. Η στιγμή του τέλους έφτασε και οι φίλοι του αθλήματος κατάλαβαν κατά λέξη όσα είπε. Λίγα χρόνια μετά, η σύλληψή του στην Παραγουάη, έριξε ακόμα περισσότερο «σκοτάδι» στην λάμψη που είχε το πρόσωπο και η ποιότητα του ενώ, παράλληλα τα βραβεία, οι τίτλοι και όσα πέτυχε με Γκρέμιο, Παρί Σαν Ζερμέν, Μπαρτσελόνα, Μίλαν, Φλαμένγκο, Ατλέτικο Μινέιρο, Κερέταρο, Φλουμίνενσε, να γίνονται «στάχτη» στο τζάκι των λαθών. Ωστόσο, μία σημαντική λεπτομέρεια, αποτελεί η άγνωστη ιστορία αυτού του «κολοσσού» της ντρίμπλας, που τον οδήγησε στην επιφάνεια της ποδοσφαιρικής πραγματικότητας και στην προσπέρασή του στις πρώτες θέσεις των σημειώσεων στους σκάουτερ.
Σίγουρα, οι αναμνήσεις που σου προσφέρει το όνομα Ροναλντίνιο είναι δεκάδες και αρκετά ξεχωριστές η μία με την άλλη. Με ονομασίες που τις ακούς ακόμα και τώρα από παιδάκια στις ακαδημίες και διακρίσεις που αρκετοί τόνισαν ότι τον αδίκησαν γιατί ήταν… λίγες. Όμως, η αρχή αυτού του ποιητή της στρογγυλής θεάς, ήταν κάπως ιδιαίτερη και διαφορετική. Ήταν μόλις 13 ετών, όταν αγωνιζόταν στις ακαδημίες της Γκρέμιο στην Βραζιλία. Έχοντας χάσει τον πατέρα του από ανακοπή καρδιάς (ήταν ποδοσφαιριστής), όταν ήταν 8 ετών και βλέποντας τον αδερφό του να σταματάει να αγωνίζεται λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού και να μετατρέπεται σε μάνατζερ του, ο νεαρός «Ρόνι» χαιρόταν την κάθε στιγμή που έπαιζε. Η μεγάλη ευκαιρία που εξελίχθηκε σε είσοδο στα μπλοκάκια των μεγάλων ομάδων, ήρθε σε ένα παιχνίδι κόντρα σε μία τοπική ομάδα.
Ο Βραζιλιάνος αστέρας είδε την ομάδα του να επικρατεί με το «απλό» 23-0 (!) αλλά τους πάντες εντυπωσίασε ένα άλλο στατιστικό του αγώνα. Και τα 23 τέρματα, τα είχε σημειώσει εκείνος ο 13χρονος με το μεγάλο χαμόγελο (!!), που αργότερα έμελλε να δαμάσει όλη την ποδοσφαιρική κοινότητα, κάνοντας άπαντες να επιβεβαιωθούν για το ταλέντο του. Πάντως, ο μεγαλύτερος αντίλογος σε αυτή την ιστορία, προέρχεται από το ποια ήταν η ομάδα που είχε την χαρά να δει την Ροναλντίνιο να πετυχαίνει αυτό το μεγάλο κατόρθωμα. Αφού, παρότι αρχικά όλοι ανέφεραν την Γκρέμιο, υπάρχουν αρκετοί που υποστηρίζουν ότι, σε αυτό το παιχνίδι, αποτελούσε μέλος της σχολικής ομάδας που το όνομά της δεν είναι γνωστό. Παρόλα αυτά, αυτό μπήκε σε δεύτερη μοίρα, αφού με αυτό το επίτευγμα, ο νεαρός, τότε, αθλητής, συστήθηκε με τους φίλους του ποδοσφαίρου και έκανε το τηλέφωνο του αδερφού-μάνατζερ του, να μην σταματάει να χτυπάει. Ο ίδιος, ωστόσο, προσγειώνει το κατόρθωμά του, αφού σε μία από τις συνεντεύξεις του, είχε αναφέρει ότι «οι αντίπαλοι ήταν χάλια» και για αυτό πέτυχε κάτι τέτοιο. Γνωρίζει πολύ καλά, πάντως, ότι αυτό ήταν το έναυσμα για την αρχή του, στον κόσμο του πιο ρομαντικού αθλήματος.
Η συνέχεια, γνωστή σε όλους, με τις διακρίσεις και τους τίτλους να προστίθενται συνεχώς στο βιογραφικό και τα παράσημα να γεμίζουν τους τοίχους του σπιτιού του. Η αδυναμία του στις «αμαρτίες», ωστόσο, προκαλεί «ξεθώριασμα» όλων των καλών αναμνήσεων, με τις πρώτες του στιγμές πάνω από την στρογγυλή θεά, να αποτελούν, πλέον, ως μοναδικές για να βρει και πάλι τον σωστό δρόμο. Γιατί κανείς δεν θέλει να βλέπει έτσι, τον άνθρωπο που έκανε την μπάλα να… χαμογελάει!
Νότης Χάλαρης
