Γουέστ Χαμ-Μίλγουολ: Ντέρμπι Χούλιγκανς!
Υπάρχουν ντέρμπι που χαίρεσαι να τα βλέπεις και τα περιμένεις πως και πως αλλά υπάρχουν και ντέρμπι που τρέμεις στην σκέψη ότι θα γίνουν. Ο αγώνας ανάμεσα σε Γουέστ Χαμ και Μίλγουολ έχει χαρακτηριστεί ως παιχνίδι μίσους, και όχι άδικα, μιας που θυμίζει σκηνικό εμφυλίου και ξυπνά στην Αγγλία μνήμες από τις σκοτεινές εποχές του χουλιγκανισμού!
Η κόντρα των δύο ομάδων κρατά πάνω από έναν αιώνα και οι ρίζες της εκτείνονται στις όχθες του Τάμεση. Οι δύο ομάδες, ήταν στην αρχή γνωστές ως Μίλγουολ Αθλέτικ και Tέιμς Άιρονγορκ, βρίσκονταν σε απόσταση τριών μιλίων στις απέναντι όχθες του ποταμού στο Ανατολικό Λονδίνο. Η Μίλγουολ ξεκίνησε ως η ομάδα της κονσερβοβιομηχανίας «Τζ.T. Μόρτον» που στεγαζόταν στο «Νησί των Σκύλων» όπως λεγόταν. Η Γουέστ Χαμ από την άλλη δημιουργήθηκε λίγα χρόνια αργότερα ως το ποδοσφαιρικό κομμάτι της «Άιρονγορκς» του Τάμεση, της μεγάλης ναυπηγικής εταιρίας, από την οποία πήραν και το παρατσούκλι τους τα «σφυριά».
Πρώτη φορά αντιμετώπισαν ο ένας τον άλλον στο FA Cup του 1899-1900. Ο αγώνας ήταν ιστορικά γνωστός ως το ντέρμπι Ντόκερς, καθώς και οι δύο ομάδες υποστηρικτών ήταν κυρίως λιμενεργάτες στα ναυπηγεία εκατέρωθεν του ποταμού Τάμεση. Κατά συνέπεια, κάθε ομάδα οπαδών εργάστηκε για αντίπαλες εταιρίες που ανταγωνίζονταν για την ίδια επιχείρηση, κάτι που δυναμίτιζε την ένταση μεταξύ των ομάδων. Το 1910, η Μίλγουολ μετακινήθηκε νότια του ποταμού Τάμεση στο Νέο Σταυρό και οι ομάδες δεν ήταν πια γείτονες του Ανατολικού Λονδίνου. Από τότε και οι δύο πλευρές έχουν μετεγκατασταθεί, αλλά παραμένουν σε απόσταση μόλις τεσσάρων μιλίων. Η Μίλγουολ μετακόμισε στο Δε Ντεν στο Μπέρμοντσεϊ το 1993 και η Γουέστ Χαμ στο Στάδιο του Λονδίνου στο Στράτφορντ το 2016.
Οι διαφορές ανάμεσα στους οπαδούς των δυο ομάδων είχαν πάρει μεγάλη έκταση κατά τη διάρκεια της Γενικής Απεργίας του 1926, όταν οι εργαζόμενοι σε εταιρίες στο Άιλ οβ Ντογκζ, οι οποίοι σχετίζονταν με τη Μίλγουολ, αρνήθηκαν να απεργήσουν, ισχυροποιώντας έτσι την έχθρα ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα. Η βιομηχανική φύσης ρήξη επαναλήφθηκε κατά τις ανεπίσημες απεργίες του 1946-1949 στο λιμάνι του Λονδίνου, με τους εργάτες στις αποβάθρες του Σάρρεϋ να αρνούνται μια ακόμη φορά να απεργήσουν. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις δύο ομάδες είναι από τους πλέον κακόφημους σε παγκόσμιο επίπεδο και συνοδεύεται συχνά από επεισόδια εκτεταμένης βίας. Ομολογουμένως όχι πλέον τόσο όσο στο παρελθόν μιας και συνήθως βρίσκονται σε διαφορετική κατηγορία.
Οι δυο ομάδες έχουν παίξει μεταξύ τους 99 φορές ανταγωνιστικά: η Μίλγουολ έχει κερδίσει 38, η Γουέστ Χαμ 34 και 27 έχουν λήξει ισοπαλία. Πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο συναντήθηκαν 60 φορές μέσα σε 16 χρόνια, κυρίως στο νότιο και δυτικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Ακόμη έχουν παίξει συνολικά 39 φορές σε αγώνες πρωταθλήματος και κυπέλλου από το 1916 ενώ έχουν συναντηθεί μόνο 12 φορές στην Πρέμιερ Λιγκ! Όσο σπανιότερα αντιμετώπιζε η Γουέστ Χαμ την Μίλγουολ τόσο περισσότερο έκανε τους οπαδούς της μίας να μισούν αυτούς της άλλης πλευράς και μάλιστα η σχέση οργής και μίσους παρουσιάστηκε ακόμα και μέσα από τις κινηματογραφικές ταινίες, Green Street Hooligans 1 και 2!
Η σχέση της Γουέστ Χαμ με την οργανωμένη βία στα γήπεδα ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960 με τη σύσταση της συμμορίας του Μάιλ Εντ, η οποία πήρε το όνομά της από μία από τις σκληρότερες περιοχές του Ανατολικού Λονδίνου. Στη διάρκεια των δεκαετιών '70 και '80, η Γουέστ Χαμ απέκτησε ακόμη χειρότερη φήμη λόγω των εκτεταμένων συγκρούσεων οπαδών της με οπαδούς αντίπαλων ομάδων, με την αστυνομία αλλά και μεταξύ τους.
Ένα μέρος των φανατικών οπαδών της Γουέστ Χαμ αυτοαποκαλείται «Ίντερ Σίτι Φερμ» και πήρε την ονομασία του από τα τρένα που ταξίδευαν για τα εκτός έδρας παιχνίδια. Πάντα ένα ματς μακριά από το γήπεδό σου έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, και περισσότερες ευκαιρίες, αν θέλεις να πλακωθείς. Μάλιστα μετά τους καβγάδες τους, και όταν φυσικά ήταν οι νικητές, άφηναν μια κάρτα στους χαμένους οπαδούς με το μήνυμα «Συγχαρητήρια, μόλις συναντήσατε τους Ίντερ Σίτι»! Επιπλέον ήταν από τις πρώτες συμμορίες των "κάζουαλ" (καθημερινή ενδυμασία), οι οποίοι απέφευγαν τα χρώματα της ομάδας τους για να μην αναγνωρίζονται εύκολα από την αστυνομία και τους αντίπαλους οπαδούς!
Από την άλλη οι φανατικοί της Μίλγουολ διατηρούν μια διαχρονική φήμη, και παρότι είναι μια μικρή ομάδα σε δυναμική, είναι οι μεγαλύτεροι χούλιγκαν! Ξεχωριστό ρόλο έχουν παίξει οι Μπουσγουόκερς, οι πιο σκληροπυρηνικοί της συγκεκριμένης κερκίδας που ήταν ο φόβος και ο τρόμος κάθε αντιπάλου, και είχαν φτιάξει δικό τους όπλο για τις μάχες! Πρόκειται για το «Μίλγουολ Μπρικ» και κατασκευαζόταν από στρώματα εφημερίδων τα οποία κατέληγαν σε αιχμηρό αντικείμενο.
Στη βίαιη δράση τους έχουν καταγραφεί πολλά περιστατικά. Ένα από αυτά είχε αναγκάσει τη «Σιδηρά Κυρία», Μάργκαρετ Θάτσερ, να συγκαλέσει υπουργικό συμβούλιο με θέμα την καταπολέμηση της βίας. Ήταν 1985 όταν στο προημιτελικό του Κυπέλλου στην έδρα της Λούτον, συνεπλάκησαν με τους οπαδούς των γηπεδούχων. Τα επεισόδια ήταν τόσο σκληρά με την αστυνομία να μην μπορεί να αντιδράσει και την κατάσταση να βγαίνει εκτός ελέγχου!
Τη δεκαετία του ’80, οι Μπουσγουόκερς της Μίλγουολ δημιούργησαν πολλές έντονες καταστάσεις στα βρετανικά γήπεδα αλλά δεν σταμάτησαν εκεί, αν και σταδιακά μειώθηκε η συχνότητα των αιματηρών εμφανίσεών τους. Κάποια από τα τελευταία περιστατικά ωμής βίας διαδραματίστηκαν το 2001 όταν χάραξαν το πρόσωπο δύο οπαδών της Γουλβς αλλά και ένα χρόνο αργότερα όταν πλακώθηκαν ανηλεώς με οπαδούς της Μπέρμιγχαμ.
Ωστόσο τα περιστατικά βίας μεταξύ των οπαδών των αιώνιων εχθρών ήταν πάντοτε τα πιο ακραία. «Η αγάπη, η φιλία και ο θαυμασμός δεν ενώνουν τους ανθρώπους τόσο όσο το κοινό μίσος για κάτι» είχε πει ο Ρώσος συγγραφέας Άντον Τσέχωφ και πράγματι το απαράμιλλο μίσος των οπαδών τους ένωσε με τέτοιο τρόπο που τα ραντεβού θανάτου, μαζί με αιχμηρά αντικείμενα και άπλετο αλκοόλ, είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο ενός υποστηρικτή της Μίλγουολ το 1976 και τη δολοφονία ενός οπαδού της Γουέστ Χαμ δέκα χρόνια μετά, το 1986! Πιο πρόσφατα, στην αναταραχή του Άπτον Παρκ το 2009, σημειώθηκε σύρραξη μεταξύ υποστηρικτών μέσα και γύρω από το Άπτον Παρκ της Γουέστ Χαμ η οποία οδήγησε σε πολλούς τραυματισμούς όπου μάλιστα ένας οπαδός της Μίλγουολ μαχαιρώθηκε πριν ξεκινήσει ο αγώνας.
«Φροντίστε να πάρετε μαζί σας τα ρόπαλά σας και να μην φέρετε τα παιδιά σας στο γήπεδο», ήταν ένα από τα μηνύματα που είχε εμφανιστεί στο διαδίκτυο σε συνομιλία οπαδών της Γουέστ Χαμ, το οποίο από μόνο του είναι αρκετό για να εξηγήσει το τι ακολούθησε έξω από το Μπόλιν Γκράουντ. «Ήταν σαν πολεμική ζώνη έξω από το στάδιο. Είχα πάρει μαζί μου τα παιδιά και είδαν μία απερίγραπτη μορφή βίας που φαινόταν να ανήκει σε άλλη εποχή», δήλωσε αργότερα ένας από τους «φιλοξενούμενους» οπαδούς της Μίλγουολ.
Στα τελευταία δύο παιχνίδια μεταξύ των δυο ομάδων τη σεζόν 2011-12, η Μητροπολιτική Αστυνομία διενήργησε επιχειρήσεις σε όλο το Λονδίνο και πήρε ιδιαίτερα αυστηρά μέτρα για να εξασφαλίσει ότι τα παιχνίδια θα διεξάγονταν χωρίς προβλήματα. Οι δρόμοι και τα γήπεδα θύμιζαν εμπόλεμη ζώνη όμως δεν σημειώθηκαν επεισόδια και δεν θρηνήσαμε θύματα!
Η μάστιγα του χουλιγκανισμού χρειάστηκε σκληρές αποφάσεις και μέτρα για να αντιμετωπιστεί στην Αγγλία αλλά ένα μόνο σπίρτο αρκεί για τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς της Γουέστ Χαμ και της Μίλγουολ για να βάλουν φωτιά! Αν κάτι έχουν «κερδίσει» οι οπαδοί τους είναι ότι απεύχεσαι να συναντηθούν οι δυο ομάδες και να πραγματοποιηθεί το ντέρμπι μίσους!
Ευτυχία Γιαπουτζή
