Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση! Και η ευθύνη είναι του Πεπ...
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως αυτή ήταν μία τεράστια ευκαιρία για την Μάντσεστερ Σίτι που την πέταξε στα σκουπίδια, με τεράστια ευθύνη (για πρώτη φορά σε τόσο μεγάλο βαθμό) του Πεπ. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Λένε πόσο σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση και για μία ακόμη σεζόν στα χρόνια που βρίσκεται στον πάγκο της Μάντσεστερ Σίτι ο Καταλανός τεχνικός, έκανε λάθος στις επιλογές του και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε ένα κρίσιμο παιχνίδι όταν έρχεται η ώρα να προσπαθήσει να κάνει η Σίτι μία υπέρβαση στην Ευρώπη! Ήταν λάθος η τακτική του στον αγώνα με την Μονακό το 2017 αλλά είχε κάποια δικαιολογία τότε σχετικά με τους τραυματισμούς σημαντικών παικτών.
Με την Λίβερπουλ το 2018, πλήρωσε το κακό πρώτο ημίωρο στο Άνφιλντ εκεί που βρέθηκε με τρία γκολ στην πλάτη. Πέρσι, η Σιτι έχασε ακόμα μία πρόκριση αλλά υπήρχε ξεκάθαρα η δικαιολογία της ακύρωσης του γκολ του Στέρλινγκ από το VAR εναντίον της Τότεναμ. Φέτος ωστόσο δεν υπάρχει κάτι που να μπορεί να δικαιολογήσει παραδείγματος χάρη για ποιο λόγο ένας ποδοσφαιριστής όπως ο Μπερνάντο Σίλβα είναι εκτός για τόσο μεγάλο διάστημα από ένα τέτοιο ματς. Επίσης φάνηκε πόσο τεράστιος είναι ο Αγουέρο και αυτό το καταλαβαίνει κανείς κυρίως όταν λείπει. Όταν ρωτήθηκε για την τακτική του αργότερα, ο Γκουαρδτιόλα είπε ότι το έκανε επειδή δεν ήθελε να αφήσει τους αμυντικούς του εκτεθειμένους σε σχηματισμό δύο προς δύο με τους ταχύτατους Ντεπάι και Εκαμπί.
Όμως η Σίτι έπαιξε με τρεις, καθώς και δύο αμυντικούς μέσους τον Ρόδρι και τον Γκιουντογκάν που όμως ήταν πολύ κάτω από το μέσο όρο σε αντίθεση με το πόσο καλό παιχνίδι έκαναν εναντίον της Ρεάλ. Σε ένα τέτοιο ματς πιθανώς χρειαζόταν μόνο ένας από τους δύο, από τη στιγμή που η ομάδα δεν υπερασπιζόταν κάποιο αποτέλεσμα όπως συνέβη εναντίον των πρωταθλητών Ισπανίας. Εάν επισης μια ομάδα επιλέγει μια υψηλή γραμμή στην άμυνα τότε ζει με το ρίσκο και τα πρώτα δύο γκολ της Λυών ήταν το φυσιολογικό αποτέλεσμα αφού εκμεταλλεύτηκε άψογα και την παραμικρή ευκαιρία.
Αυτό που σε κάνει να συλλογίζεσαι είναι τι ζημιά θα μπορούσε να είχε πάθει η Σίτι, απέναντι στην Μπάγερν με τον τρόπο που ξέρουν οι Γερμανοί να κυκλοφορήσουν την μπάλα και να σου κάνουν ζημιά όταν προσπαθείς να βγεις μακριά από την περιοχή σου. Αυτό όμως δεν πρόκειται να το μάθουμε εφόσον η γαλλική ομάδα που τερμάτισε έβδομη στο πρωτάθλημα της, είναι αυτή που συνεχίζει βγάζοντας έξω τους πολίτες και την Τετάρτη θα αντιμετωπίσει τους Βαυαρούς. Αυτό που έκανε τα πράγματα χειρότερα είναι ότι ο Γκουαρδιόλα εγκατέλειψε τους παίκτες του αβοήθητους, δοκιμάζοντας ακόμα μία φορά τα όρια και τις αντοχές στο πόσο μπορεί να ανακατέψει την τράπουλα και να κερδίσει ένα παιχνίδι! Η μόνη διαφορά σε σύγκριση με τα άλλα χρόνια ήταν ότι εδώ δεν υπάρχει ρεβάνς, οπότε το όποιο λάθος θα κόστιζε. Και έτσι συνέβη. Η ουσία είναι πως το τελικό αποτέλεσμα βγάζει μηδέν εις το πηλίκον!
Το πιο ακριβό project που υπάρχει στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δεν έχει καταφέρει επί της ουσίας, ούτε τα απλά πράγματα δηλαδή να φτάσει τελικό. Και μόνο με τον Πελεγκρίνι στον πάγκο σε έναν ημιτελικό το 2016! Αυτός είναι και ο μοναδικός ευρωπαϊκός ημιτελικός της Μάντσεστερ Σίτι από το 1971! Όσο κι αν ακούγεται κλισέ, έχει μηδενικό βάρος φανέλας και αυτό όταν έρχεται η ώρα μετράει πάρα πολύ. Εκείνο που κάνει την αποτυχία ακόμα μεγαλύτερη είναι πως οι αποκλεισμοί της έχουν έρθει (με εξαίρεση την Λίβερπουλ), κόντρα σε ομάδες θεωρητικά μικρότερου βεληνεκούς, όπως η Μονακό η Τότεναμ και η Λιόν. Είναι ένας τεράστιας κλάσης προπονητής ο Πεπ και συνήθως οι ομάδες του είναι συναρπαστικές αλλά για κάποιο λόγο πήγε στη Λισαβόνα, με μια πολύ συντηρητική επιλογή. Ήταν ένα πολύ παράξενο σκηνικό και με εκπλήσσει που άργησε τόσο πολύ σε αυτό το ματς να αντιδράσει.
Γιατί με γυμνό μάτι ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι δεν λειτουργούσε η επιλογή του. Μόλις βγηκαν οι ενδεκάδες είδαμε την ομάδα της Σίτι και αντιληφθήκαμε πως ο Γκουαρδιόλα έδειχνε πάρα πολύ σεβασμό στη Λυών. Γνωρίζουμε ότι η Σιτι είναι ευάλωτη αμυντικά απέναντι σε ομάδες που αντεπιτίθενται. αλλά ταυτόχρονα αν της δώσεις χωρο τότε σε καταστρέφει. Αυτό δεν συνέβη ποτέ στο πρώτο ημίχρονο. Αντ 'αυτού έπαιξε σε πολύ αργό ρυθμό που δεν μοιάζει με τον τρόπο που πίεσε τη Ρεάλ Μαδρίτης την περασμένη εβδομάδα. Ο Πεπ έπεσε στη παγίδα του Γκαρσία και άφησε τους Γαλλους να διατηρήσουν το σχήμα τους και χειρίζονται πολύ άνετα τις περισσότερες φορές τη κυκλοφορία της μπάλας.
Όταν κάποια στιγμή ισοφάρισε, χάρη στην ποιότητα του Ντε Μπρόινε έδειξε να ελέγχει το ματς αλλά η Λυών που απέκλεισε τη Γιουβέντους και πέρσι έμεινε αήττητη με τη Σίτι στα δυο παιχνίδια των ομίλων νικώντας μάλιστα μέσα στην Αγγλία, κατάφερε να διατηρηθεί στον αφρό με το δεύτερο γκολ. Και εκεί που έλεγες πως έρχεται ισοφάριση, αποδείχτηκε για πολλοστή φορά πως στο ποδόσφαιρο η επιτυχία με την αποτυχία είναι συγκάτοικοι! Ο Στέρλινγκ στο κενό τέρμα σουτάρει στο δοκάρι και στην αντεπίθεση τα «λιοντάρια» πετυχαίνουν το τρίτο γκολ κλειδώνοντας ουσιαστικά τη νίκη!
Είναι ξεκάθαρα η μεγαλύτερη αποτυχία όλα αυτά τα χρόνια που προσπαθεί η Μάντσεστερ Σίτι, να καθίσει ισότιμα στο τραπέζι των ευρωπαϊκών διοργανώσεων με όλα τα βαριά ονόματα και όπλα! Ποτέ να μη λες ποτέ, αλλά η αίσθηση είναι ότι αφού δεν το κατάφερε και τώρα πιθανώς θα αργήσει να κάνει αυτή την υπέρβαση για την οποία δουλεύει ολόκληρο το σύστημα της. Όπως πολύ πετυχημένα έγραψε και κάποιος Άγγλος δημοσιογράφος σε ένα tweet, η Σίτι νίκησε τη φετινή χρονιά τη Νιόν (δηλαδή τη δικαστική διαμάχη με την UEFA) αλλά έχασε από τη Λυών και αυτή η ήττα είναι πολύ δύσκολο να χωνευτεί!
Έτσι έχουμε μία τετράδα με τρεις ομάδες που δεν έχουν παίξει ποτέ τελικό, εκ των οποίων οι δύο είναι γαλλικές, μία γερμανική που ιδρύθηκε μόλις το 2009, και ένα βαρύ χαρτί που λέγεται Μπάγερν και που ξεκάθαρα ειδικά μετά τα οκτώ τέρματα επι της Μπαρτσελόνα νιώθει πως είναι μία κλάση πάνω από όλους τους υπόλοιπους. Σε αυτό το υπέροχο όμως Final-8 μέχρι τώρα όπου πραγματικά γίνονται πράγματα και θαματα, ποιος μπορεί να αποκλείσει το οτιδήποτε;
