Αυτό που κάνει η Σεβίλλη δεν έτυχε αλλά πέτυχε όλα αυτα τα χρόνια!
Η Σεβίλλη πήρε τον τέταρτο τελικό της από το 2014 στη διοργάνωση που θεωρεί «δική» της και το εκτο τροπαιο από την εποχή που λεγόταν Κύπελλο ΟΥΕΦΑ ωστόσο αυτό που κυριως ξεχώρισε ήταν ο τρόπος που το κατάφερε. Και το φοβερό είναι πως οι ισπανικές ομαδες συνεχίζουν την τρομερή παράδοση που τις θέλει αήττητες σε ευρωπαικούς τελικούς από το 2001... Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Η Σεβίλλη έχει την τεχνογνωσία σε τέτοια παιχνίδια και φάνηκε ξανά στην Κολωνία εκεί που η Ίντερ ξεκίνησε φορτσάτη με πέναλτι και γκολ του Λουκάκου αλλά οι αμυντικές αδυναμίες την πρόδωσαν. Παρόλα αυτα ήταν ένα υπέροχο ματς με δυο ομάδες αποφασισμένες να παίξουν ποδόσφαιρο και όχι να «κλέψουν» το αποτέλεσμα Και αυτό για οποιονδήποτε τρίτο ήταν εξαιρετικό.
Πίσω από αυτή την έκτη επιτυχία της ομαδας από την Ανδαλουσία δεν κρύβεται κάποιο μαγικό ραβδάκι αλλά σκληρή και μεθοδική δουλειά! Δεν έτυχε αλλά πετυχε επειδή έχει σχέδιο και πλάνο!
Οι εννέα απο τους παίκτες που έπαιξαν στον τελικό έχουν αποκτηθεί από τον περιβόητο Μόντσι, τον τεχνικό διευθυντή που ξερει αυτή τη συγκεκριμένη δουλειά καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Και επίσης η Σεβίλλη στήριξε τον Ζουλιέν Λοπετέγι που στραπατσαρίστηκε άσχημα μέσα σε λίγους μήνες πέρσι όταν απολύθηκε από την εθνική Ισπανίας λίγο πριν την έναρξη του Μουντιάλ και έπειτα μέσα στη σεζόν από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτό το Κύπελλο ήταν για αυτόν μια δικαίωση και μια αποφόρτιση συνάμα.
Και ερχόμαστε στο ρεκόρ που συνεχίστηκε. Οι ισπανικές ομαδες έχουν αντιμετωπίσει από το 2001 με τη χτεσινή, 15 φορές αντιπάλους από άλλες χώρες σε τελικούς Champions League και Europa League και έχουν επικρατήσει και στις 15. Τελευταία φορά που ισπανική ομάδα ηττήθηκε σε τελικό ήταν η Αλαβές που έχασε σε εκείνο το συγκλονιστικό ματς από τη Λίβερπουλ 5-4 στο Ντορτμουντ τον Μάιο του 2001. Όπως και να το δει κάποιος είναι τρομερά εντυπωσιακό και καθόλου τυχαίο!
Όσο για την Ίντερ πλήρωσε τη κάκιστη βραδιά του Λαουτάρο Μαρτίνες αλλά και τις αμυντικές της αδυναμίες. Συν το ότι ο Λουκάκου στάθηκε άτυχος στη φάση του αυτογκολ αλλά και δεν εκτέλεσε καλά στην τεράστια ευκαιρία που του παρουσιάστηκε στο 2-2. Ο Κόντε βελτίωσε τους «νερατζούρι» σε πάμπολλα πράγματα και σίγουρα είναι σε καλό δρόμο ωστόσο κανείς δεν ξέρει αν θα είναι εκεί την επόμενη σεζόν και αν αυτές οι μόνιμα αυτοκαταστροφικές τάσεις του να συγκρούεται όπου και αν δουλεύει με τους ιδιοκτήτες θα τον οδηγήσουν πάλι σε έξοδο.
Η φετινή σεζόν στο Europa League είχε υπέροχα παιχνίδια λιγότερες εκπλήξεις από άλλες φορές και στο τέλος, όπως συνήθως, όταν είναι η Σεβίλλη στη διοργάνωση, ολοκληρώθηκε με μια γνώριμη εικόνα: τον αρχηγό της να σηκώνει το τρόπαιο!
