Χωρίς Φαν Ντάικ και Άλισον άρχισαν να ελπίζουν πέραν της Σίτι και άλλοι για τον τίτλο!

Η όποια συζήτηση για το VAR είναι πάντα σε λάθος βάση αφού μη ξεχνάμε πως δεν είναι ένα ρομπότ που αποφασίζει. Το μηχάνημα βοηθάει στις αποφάσεις τις οποίες όμως σε τελική ανάλυση παίρνουν άνθρωποι άρα αυτοί φταίνε αν είναι λάθος ή σωστές οι επιλογές τους! Και στο Γκούντισον Παρκ, τόσο ο  Όλιβερ αλλά ο  υπεύθυνος για το VAR τα έκαναν θάλασσα. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.  



Χωρίς  Φαν Ντάικ και Άλισον άρχισαν να ελπίζουν πέραν της Σίτι και άλλοι για τον τίτλο!

Η φάση του Πίκφορντ είναι ορισμός της αποβολής, ανεξαρτήτως εάν έχει δοθεί ή όχι οφσάιντ! Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για κάποιον παίκτη να πάει με τα δύο πόδια γκρεμίζοντας έναν αντίπαλο ακόμα και αν το παιχνίδι έχει λήξει.

Οποιαδήποτε στιγμή αυτό είναι κόκκινη κάρτα. Από το replay φαίνεται επίσης πως δεν υπάρχει οφσάιντ συνεπώς η φάση ήταν και πέναλτι, αλλά αυτό για το οποίο γίνεται ακόμα μεγαλύτερη κουβέντα είναι εάν η φάση που δεν μέτρησε το γκολ του Χέντερσον είναι οφσάιντ και από οποία γωνία και αν το δει κάποιος η απόφαση είναι λανθασμένη. 

Ο Μανέ καλύπτεται. 

Κι ερχόμαστε πάλι στην συζήτηση για το κατά πόσον είναι ικανοί οι διαιτητές και όχι προβληματικό το VAR το οποίο σε πάρα πολλές περιπτώσεις έχει βοηθήσει να γίνονται σωστές και να αλλάζουν λάθος αποφάσεις,  Για παράδειγμα, ο Αντρέ Μάρινερ, δεν είχε δει το πέναλτι υπέρ της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ αφήνοντας τη φάση να εξελιχθεί και παραλίγο μάλιστα στην αντεπίθεση η Φούλαμ να πετύχει δεύτερο τέρμα. 

Ο έμπειρος Άτκινσον το παρατήρησε βλέποντας την φάση στο VAR και του ζήτησε να την ξαναδεί. Τελικά δόθηκε πέναλτι και η Σέφιλντ ισοφάρισε, γλιτώνοντας την ήττα! Σε αυτή την περίπτωση αποδείχτηκε πως η τεχνολογία βοηθάει πλήρως στην απονομή της Δικαιοσύνης, φιλτραρισμένη όμως μέσα από τα μάτια ενός έμπειρου διαιτητή και όχι οποιουδήποτε έβαλαν να βλέπει τα μηχανήματα και δεν έχει ιδέα όπως ο συγκεκριμένος που επέβλεπε το ντέρμπι στο Γκούντισον Παρκ.

Αλλά οι αποφάσεις καλές ή κακές είναι μέσα στο παιχνίδι. Η Λίβερπουλ αδικήθηκε σε αυτό το ματς όπως έχει ευνοηθεί σε κάποια άλλα, συνεπώς τεράστια συζήτηση δεν μπορεί να γίνει. Εκείνο που πρέπει να την απασχολεί - και για την φάση η κουβέντα είναι πως έπρεπε να αποβληθεί ο Πίκφορντ, κάτι που θα είχε σημασία και στην εξέλιξη του αγώνα - είναι πόσο σοβαρός είναι ο τραυματισμός του Φαν Ντάικ.  

Και πόσο αυτό μπορεί να αποδειχθεί σημαντικό στην εξέλιξη της σεζόν για την Λίβερπουλ.

Είναι αλήθεια πως η Μάντσεστερ Σίτι έμαθε σκληρά πόσο σημαντικός ήταν για αυτή ο Λαπόρτ την περασμένη σεζόν, με τον Γάλλο να χάνει το μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν και αυτό κόστισε! 

Όχι μόνο γιατί ο πρώην αμυντικός της Αθλέτικ Μπιλμπάο είναι η σημαντικότερη αμυντική παρουσία της Σίτι αλλά και αυτός που ξεκινά συχνά τις κινήσεις της Μάντσεστερ Σίτι από την άμυνα. Χωρίς αυτόν, δεν είχε σταθερότητα και σιγουριά στην άμυνα. Και το ίδιο είναι δεδομένο πως θα συμβεί για όσο διάστημα λείψει ο Ολλανδός από την άμυνα της ομάδας του Κλοπ. 

Υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ του ρόλου που παίζει ο Λαπόρτ για την Σίτι και εκείνου που παίζει ο Φαν Ντάικ για τη Λίβερπουλ. Και όχι μόνο αμυντικά αλλά και στην δημιουργία του παιχνιδιού. Ο Ολλανδός ήταν ο πιο παραγωγικός παίκτης στις μακρινές μεταβιβάσεις  την περασμένη σεζόν, με μέσο όρο 5,4 μεγάλες μπαλιές πενήντα και περισσότερων μέτρων ανά 90 λεπτά.

Οι μπάλες που βγάζει ο Φαν Ντάικ από πίσω στα άκρα στον Μανέ και τον Σαλάχ δίνουν μια διαφορετική διάσταση στο παιχνίδι και εμποδίζουν τους αντιπάλους να καταλάβουν το πως θα αναπτυχθεί η πρωταθλήτρια. 

Γιατί ένα ζητούμενο πάντα ακόμα και για τις ομάδες που είναι τόσο καλές όπως η Λίβερπουλ και η Μάντσεστερ Σίτι είναι να μην γίνουν προβλέψιμες.

Ο Κλοπ  θα μπορούσε να φέρει μόνιμα τον Φαμπινιο ως κεντρικό αμυντικό λόγω της  απουσίας του Φαν Ντάικ προκειμένου  να εξασφαλίσει ότι η ομάδα του θα διατηρήσει αυτήν εξτρά διάσταση στο παιχνίδι  αλλά ο Βραζιλιάνος δεν έχει την ηγετική ικανότητα που ξεχωρίζει στον Φαν Ντάικ. 

Στα μεγάλα παιχνίδια εναντίον των καλύτερων παικτών η Λίβερπουλ μπορεί να βρεθεί εκτεθειμένη άσχετα αν ο Φαμπίνιο έπαιξε εξαιρετικά αυτό τον ρόλο και απέναντι στην Μπάγερν στο Champions League τον Φεβρουάριο του 2019 αλλά και εναντίον της Τσέλσι πριν μερικές εβδομάδες. 

Δεν είναι όμως μόνιμη λύση αλλά ανάγκης για εκεί.

Με δύσκολα και σερί παιχνίδια εναντίον των Άγιαξ, Αταλαντα και Μάντσεστερ Σίτι στον ορίζοντα τον επόμενο μήνα, η Λίβερπουλ αντιμετωπίζει πια  ένα καθοριστικό τεστ για τη  σεζόν της.

Μην ξεχνάμε πως σε αυτό το διάστημα δεν θα έχει και τον Άλισον. Τους δύο παίκτες δηλαδή οι οποίοι με την άφιξη τους μέσα σε ένα εξάμηνο μετέτρεψαν την Λίβερπουλ από μία καλή ομάδα σε παγκόσμιας κλάσης και αυτό είναι ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος που πρέπει να διαχειριστεί αυτή τη στιγμή ο Κλοπ. Ο Γερμανός τεχνικός ίσως χρειαστεί να επινοήσει ένα νέο σχέδιο παιχνιδιού αντί να ελπίζει ότι οι αντικαταστάσεις θα επιτρέψουν στην ομάδα του να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τη στρατηγική που λειτούργησε τόσο καλά για αυτές τις δύο τελευταίες αγωνιστικές σεζόν.

Η Λίβερπουλ πιθανώς θα χρειαστεί να ξαναγυρίσει στη λογική του άκρατου επιθετικού ποδοσφαίρου που επικρατούσε πριν την άφιξη του Φαν Ντάικ και που ήταν ακροβασία σε τεντωμένο σκοινί αφού μερικές φορές ακόμα και τρία ή τέσσερα τέρματα που πετύχαινε σε έναν αγώνα δεν ήξερες αν αρκούν για να κατακτήσει τη νίκη!

Και μετά πρέπει να περιμένει τον Γενάρη για να πάει να αποκτήσει έναν πραγματικά υψηλού επιπέδου κεντρικό αμυντικό, κάτι που έχει πλέον και τα λεφτά και την αγωνιστική κλάση για να το κάνει. Κάποιον σαν τον Κουλιμπαλί ή τον Ουπαμεκάνο ή γιατί όχι, ακόμα και τον Αλάμπα από τη Μπάγερν αφού ο Αυστριακός δεν δείχνει διατεθειμένος να ανανεώσει με τους πρωταθλητές Ευρώπης! 

Ταυτόχρονα δεν είναι δυνατόν από τον Άλισον το επίπεδο να πέφτει στον Αντριάν, όταν δεν θα μπορεί ο Βραζιλιάνος να παίξει και η ανησυχία είναι πως γενικά βγάζει προβλήματα κάτι που είχε συμβεί και πέρσι.

Ο αντίλογος στο αν η Λίβερπουλ μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα ακόμα και με αυτές τις απουσίες, πρέπει να είναι το ότι μια ομάδα αυτού του επιπέδου οφείλει να ξεπερνάει και τις αντιξοότητες όπως έκανε η Μάντσεστερ Σίτι πριν από δύο χρόνια, όταν έχασε τον Ντε Μπρόινε για πέντε μήνες και όμως πήρε το πρωτάθλημα σ' εκείνη την επική μονομαχία με τη Λίβερπουλ. 

Για τον ουδέτερο, πάντως, ξαφνικά η τεράστια αγωνιστική διαφορά της Λίβερπουλ, πάει χωρίς τον Φαν Ντάικ, κυρίως περίπατο!  

Ένας πιο αμφίρροπος αγώνας στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το αποτέλεσμα όλων αυτών που συνέβησαν πρόσφατα στους πρωταθλητές. Και με τη Σίτι να μην πείθει μέχρι τώρα οι  αμφισβητίες του τίτλου μπορούν να ελπίζουν. Πρόκειται να μάθουμε σύντομα το αν πραγματικά θα έχουμε κούρσα για τον τίτλο. εάν ο πήχης κατέβει από το 90+ όπου μπορούσαν να φτάσουν μόνο Λίβερπουλ και Σίτι,  κάτω από τους 80.

Και εκεί μπορούν να αρχίσουν να ελπίζουν αρκετοί...