Τεράστιο πρόβλημα οι μυϊκοί τραυματισμοί αλλά ακόμα χειρότερο η πάλη με την κατάθλιψη!
Ένα πολύ μεγάλο ζήτημα σε αυτό το ξεκίνημα της νέας σεζόν όχι μόνο στην Premier League αλλά σε όλα τα πρωταθλήματα και επίσης όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, είναι η τεράστια αύξηση μυϊκών τραυματισμών που αντιμετωπίζουν οι παίκτες! Οι επόμενοι 18 μήνες περίπου θα απαιτήσουν περισσότερες σωματικές και πνευματικές αντοχές και ελλοχεύει ένας κίνδυνος που πολλοί δεν τολμούν καν να αναφέρουν στο χώρο των σπορ! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Ξεκινήστε με μια λίστα πραγμάτων, συσκευάζοντάς τα σε μικρότερα κουτιά και προσπαθώντας να το κάνετε σε πολύ γρηγορότερο χρόνο από ότι θα το κάνατε υπό άλλες συνθήκες. Αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα με το πρόγραμμα στο ποδόσφαιρο. Συμπιέζοντας έτσι κι αλλιώς τα πολλά παιχνίδια μίας σεζόν σε μικρότερο χρονικό διάστημα. Ρίξτε στο μιξ και ένα τουρνουά το καλοκαίρι αυτό που θα γινόταν πέρσι, «ληστεύοντας» από τους διεθνείς παίκτες επιπέδου ελίτ πολύτιμο χρόνο διακοπών και ζητώντας τους να συνεχίσουν να αποδίδουν στο υψηλότερο επίπεδο.
Τέλος, για να κάνουμε ακόμα πιο καταστροφική όλη τη διαδικασία, προσθέτουμε μια γρήγορη επιστροφή στα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουμε μια ακόμη σεζόν αγώνων με μειωμένο χρόνο ανάκαμψης το 2021-22. Όπου μην ξεχνάμε πως ακολουθεί αμέσως μετά η σεζόν 2022 – 23 η οποία τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο θα έχει για πρώτη φορά χειμερινό Παγκόσμιο Κύπελλο.
Μιλάμε για το θέατρο του παραλόγου, σε μία εποχή που η τηλεόραση έτσι κι αλλιώς διοικεί παγκόσμια τα σπορ και έρχεται μέσα σε μια φορτωμένη εποχή με πολλά ματς και η παγκόσμια πανδημία που πρέπει να αντιμετωπιστεί, συσσωρεύοντας το είδος των πιέσεων που έχουμε όλοι τους τελευταίους επτά μήνες αφαιρώντας τον κόσμο από τα γήπεδα! Αυτό αν το έλεγε κανείς πριν από ένα χρόνο θα έμοιαζε με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Τώρα είναι η σκληρή, ωμή, άκρως κυνική πραγματικότητα.
Στη Βρετανία μιλώντας στο ραδιόφωνο του BBC αναλύοντας την κατάσταση ο Άλαν Σίρερ είπε ότι ανησυχεί για τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει αυτή η σεζόν στους παίκτες.
«Αισθάνομαι ότι θα υπάρξουν πολλοί μυϊκοί τραυματισμοί στην Πρέμιερ Λιγκ. Κοίταζα το πρόγραμμα της Μάντσεστερ Σίτι από τότε που ξεκίνησαν και για 40 ημέρες έχουν ένα παιχνίδι κάθε τέσσερις ημέρες» είπε.
Δεν είναι λάθος φυσικά. Μέχρι την περασμένη εβδομάδα 78 μυϊκοί τραυματισμοί καταγράφηκαν για τους παίκτες της Premier League αυτή τη σεζόν, αύξηση 42% από το ίδιο χρονικό σημείο του 2019-20. Σε αυτούς τους αριθμούς, μπορούμε ήδη να δούμε τον αντίκτυπο ενός έντονου προγράμματος (σε συνδυασμό με μια σύντομη προ-σεζόν) χωρίς κανονική προετοιμασία, από φυσική άποψη.
Αλλά τι γίνεται με την ψυχική πλευρά; Τι γίνεται με το άγχος, τη συντριβή και την εξάντληση; Μια μελέτη του 2006 από αθλητικούς ψυχολόγους διαπίστωσε ότι οι τύποι ψυχολογικού στρες που αντιμετωπίζουν οι αθλητές ανωτέρου επιπέδου μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε: ανταγωνιστικούς, οργανωτικούς και προσωπικούς.
Το ανταγωνιστικό είδος είναι αυτό που ακούμε περισσότερο και μπορεί να προκληθεί από την αντιμετώπιση τραυματισμών, τις πιέσεις που περιβάλλουν τα παιχνίδια, τον ανταγωνισμό για τις θέσεις ή ζητήματα που αφορούν τη φόρμα.
Οι οργανωτικοί στρεσογόνοι παράγοντες σχετίζονται με το περιβάλλον γύρω από έναν παίκτη. Θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν αλλαγές στη ρύθμιση της προπόνησης, σύγκρουση με συμπαίκτες ή προπονητές, αντιληπτή έλλειψη υποστήριξης από το σύλλογό τους ή θέματα σχετικά με ταξίδια και διαμονή. Οι προσωπικοί είναι εκείνοι που σχετίζονται με τη ζωή ενός παίκτη εκτός του ποδοσφαίρου. οικογενειακά ή οικονομικά ζητήματα, αλλαγές στον τρόπο ύπνου ή τραυματικά συμβάντα στη ζωή του.
Αλλά σίγουρα, αυτοί που παίζουν ποδόσφαιρο στο υψηλότερο επίπεδο είναι προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν όλους αυτούς τους παράγοντες. Έτσι δεν πιστεύει ο πιο πολύς κόσμος;
Δεν θα μπορούσαν να φτάσουν στην κορυφή αν δεν είχαν την ψυχική δύναμη και αντοχή για να αντιμετωπίσουν λίγο ψυχολογικό άγχος λέει ο θυμόσοφος λαός. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τέτοιες απόψεις είναι απλοϊκες!
Πριν από πέντε χρόνια, μια λεπτομερής μελέτη του FIFPro, της διεθνούς ένωσης παικτών, διαπίστωσε ότι το 38% των σημερινών ποδοσφαιριστών είχαν υποφέρει από κατάθλιψη ή άγχος σε κάποιο στάδιο. Ή ακόμα πιο ανησυχητικό και από τα δυο! Φαίνεται αφελές να πιστεύουμε ότι αυτά τα στοιχεία δεν θα είναι στην καλύτερη περίπτωση τα ίδια ή δεν θα πολλαπλασιαστούν τους επόμενους 18 μήνες περίπου.
Μιλώντας στο αγγλικό site, theAthletic ο αθλητικός ψυχολόγος Dan Abrahams τόνισε πως όσοι πιστεύουν πως οι τοπ αθλητές είναι λιγότερο ευάλωτοι στις ψυχικές πιέσεις απ' όλους εμάς, κάνουν τεράστιο λάθος! «Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές φτάνουν στο ελίτ επίπεδο πρώτα απ' όλα επειδή είναι ταλαντούχοι, με το οποίο εννοώ ότι προσαρμόζονται στην προπόνηση γρηγορότερα από όλους τους άλλους. Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία δεν έχει προετοιμαστεί για τη διανοητική πλευρά του παιχνιδιού εκτός των τεσσάρων γραμμών. Και πολλοί από αυτούς δεν διαθέτουν πόρους για να αντιμετωπίσουν τα πράγματα όσο και αν ακούγεται περίεργο!»
Ο Abrahams πέρασε τις τελευταίες τρεις σεζόν δουλεύοντας για ένα σύλλογο της Premier League και λέει ότι, ενώ θα υπάρξουν τεράστιες ατομικές διαφορές μεταξύ των παικτών και πώς αντιμετωπίζουν το κάθε περιστατικό ξεχωριστά, η τρέχουσα κατάσταση έχει σίγουρα τη δυνατότητα να «αγγίξει μια απάντηση στο άγχος» που συνδέεται με σκέψεις όπως:
«Νιώθω ότι έχω τους πόρους για να αντιμετωπίσω την τρέχουσα κατάστασή μου ή την κατάσταση στο μέλλον; ».
«Αν έχετε παίκτες τώρα που κοιτάζουν τη λίστα αγώνων, βλέπουν μια συμφόρηση παιχνιδιών και επίσης γνωρίζουν ότι δεν θα έχουν ανάπαυλα το καλοκαίρι! Αυτό τους αγχώνει και η σκέψη "δεν έχω χρόνο να ξεκουραστώ και δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να το αντέξω" ακούγεται πιθανώς και εξοργιστικό για κάποιον κανονικό εργαζόμενο αλλά εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ανεξαρτήτως των χρημάτων που παίρνουν μιλάμε για νέα παιδιά πολλές φορές» συμπλήρωσε.
Και το χειρότερο συμβαίνει όταν κάποιος απ’ αυτούς τραυματιστεί. Αν ο τραυματισμός είναι σοβαρός και λείψει πάρα πολύ καιρό αρχίζει αμέσως μία ανησυχία για το μέλλον του, για την οικογένειά του, για το πως θα μπορέσει να επιστρέψει και αν θα είναι ο ίδιος ώστε να διεκδικήσει και πάλι την θέση του στην ομάδα και ταυτόχρονα ένα καλό συμβόλαιο.
Μία κλασσική περίπτωση με έναν ποδοσφαιριστή που είχε σχεδόν τα πάντα πριν από 15 χρόνια, τον Σεμπαστιάν Ντάισλερ τεράστιο ταλέντο στην Μπουντεσλίγκα που ποτέ δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τα προβλήματά του, σχεδόν μόνιμα αναφέρεται σε κάθε σεμινάριο.
Η ακριβή μεταγραφή, τα πολλά λεφτά, το τεράστιο συμβόλαιο, οι διθύραμβοι στα Μέσα ενημέρωσης, δεν σημαίνουν τίποτα για έναν ποδοσφαιριστή όταν αρχίσει και μπλέκεται με το τέρας της κατάθλιψης!
Και αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει κάποια στιγμή τόσο η παγκόσμια ομοσπονδία, η FIFA, όσο και οι σύλλογοι να κοιτάξουν πάρα πολύ σοβαρά.
Δεν είναι δυνατόν να φτάνουμε στο σημείο να εξαντλούμε μέχρι εκεί που δεν πάει τους αθλητές που στο κάτω-κάτω της γραφής είναι αυτοί που θα ήθελε ο κόσμος να πληρώσει και να δει.
Είναι ένα θέμα που θα μας απασχολήσει και πάλι και δυστυχώς όσο τραβάει αυτή η κρίση με την πανδημία, τα ερωτηματικά θα γίνονται όλο και μεγαλύτερα και περισσότερα!
