Μια ευκαιρία να πάει το FA Cup στα χέρια κάποιου που δεν είναι «συνήθης ύποπτος»!
Ήταν το 1981 με την αφορμή του 100ού τελικού του Κυπέλλου Αγγλίας στη συμπλήρωση 110 ετών από το πρώτο ματς του θεσμού, όταν η αγγλική τηλεόραση έκανε ένα γκάλοπ ανάμεσα στους αρχηγούς των ομάδων των τεσσάρων κατηγοριών ρωτώντας ποιο θα ήταν το τρόπαιο που θα ήθελαν να σηκώσουν πιο πολύ από οποιοδήποτε άλλο σε συλλογικό επίπεδο στην ζωή τους και την καριέρα τους. Η απάντηση ήταν συντριπτικά υπέρ του FA Cup με ένα ποσοστό πάνω από 76 τοις εκατό με το Κύπελλο Πρωταθλητριών να είναι δεύτερο και το πρωτάθλημα Αγγλίας τρίτο στη λίστα! Γραφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος...
Ελάτε τώρα σαράντα χρόνια μπροστά στον χρόνο και στο 2021...
Είμαι βέβαιος πως αν γινόταν κάτι αντίστοιχο τώρα η Premier League και το Champions League θα έπαιρναν την μερίδα του λέοντος αφήνοντας ελάχιστο χώρο στο FA Cup! Είναι σημεία των καιρών και πολύ φυσιολογικά αλλάζουν εφόσον με τα χρόνια και οι πιο νέοι παίκτες εκείνο που όλο και περισσότερο ελπίζουν και ονειρεύονται είναι να αγωνιστούν στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, ενώ και το πρωτάθλημα έγινε τόσο μεγάλο από πλευράς δημοτικότητας και ενδιαφέροντος που πολύ φυσιολογικά εχει παραμερίσει όλα τα υπόλοιπα.
Άλλωστε σήμερα αν έψαχνε κάποιος τους 92 αρχηγούς θα έβρισκε πάμπολλους ξένους ανάμεσά τους, συνεπώς το σχολικό όνειρο του να αγωνιστεί κάποιος στο «Γουέμπλεϊ» σε ένα τελικό Κυπέλλου Αγγλίας όπως δήλωναν το 1981 οι Βρετανοί αρχηγοί ακούγεται ουτοπικό!
Παραμένει ωστόσο μια πολύ σημαντική διοργάνωση που στο τέλος της χρονιάς κάτι σώζει για τον νικητή και για τους ποδοσφαιριστές του, αλλά από την άλλη πλέον δεν αποτελεί ούτε καν κριτήριο ακόμη και για να σώσει κάνεις την καριέρα του αν υπολογίσει στην εξίσωση κάποιος την απόλυση του Κόντε από την Τσέλσι, του Φαν Χάαλ από τη Γιουνάιτεντ, ή το ότι ο νικητής τριών FA Cup σε τέσσερις σεζόν, Αρσέν Βενγκέρ, δεν πήρε τα credits που άξιζε τα τελευταία χρόνια της καριερας του στο Βόρειο Λονδίνο!
Η περσινή σεζόν πάντως ουσιαστικά χάρισε χρόνο στον Αρτέτα με την κατάκτηση του Κυπέλλου από την Αρσεναλ. Και ενας τίτλος παραμένει σημαντικός.
Η αλήθεια είναι πως κάποτε το λέγαμε το Κύπελλο των εκπλήξεων. Ακόμα γίνονται αλλά στους πρώτους γύρους. Τώρα δηλαδή, τον Γενάρη, μετά στον επόμενο και μέχρι τα προημιτελικά! Συνήθως έπειτα επιστρέφει η δυναμική των μεγάλων.
Το FA Cup με ελάχιστες εξαιρέσεις πηγαίνει στα χέρια των μεγάλων, αυτών που για κάποιο λόγο δεν ασχολούνται με κάτι άλλο την ίδια περίοδο! Με εξαίρεση το Κύπελλο που πήρε η Γουίγκαν το 2013, οι νικητές ήταν απόλυτα προβλέψιμοι από το 2008 και μετά, δηλαδή έπειτα από την τεράστια έκπληξη από την Πόρτσμουθ, σε μια χρονιά που η τετράδα του Κυπέλλου στο τέλος περιείχε μόνο μία ομάδα της Premier και τρεις από τις μικρότερες κατηγορίες, ενώ στον τελικό έφτασε η Κάρντιφ!
Γενικά όλοι οι τελικοί του 21ου αιώνα, με εξαίρεση τη χρονιά της Πόρτσμουθ το 2008 και της Γουίγκαν που έκανε πολύ μεγάλη νίκη απέναντι στην Μάντσεστερ Σίτι, τελειώνοντας ουσιαστικά την εποχή Μαντσίνι το 2013, είχαν αναμενόμενη εξέλιξη.
Πλησίασαν στην έκπληξη ομάδες όπως η Χαλ το 2014 με την Άρσεναλ ή η Πάλας με την Γιουνάιτεντ το 2016 αλλά δεν τα κατάφεραν. Η Γουότφορντ έφτασε τελικό το 2019 αλλά διαλύθηκε από τη Μάντσεστερ Σιτι!
Μια αναμενόμενη θα κερδίσει και την φετινή χρονιά, έχεις την αίσθηση, εκτός εάν περάσει κάτω από τα ραντάρ κάποια Σαουθάμπτον, Γουλβς ή Γουεστ Χαμ, οι οποίες έχοντας σιγουρη παραμονή στο τσεπάκι κάποια στιγμή μπορεί να κάνουν... γλυκά ματάκια προς αυτή την διοργάνωση βλέποντας ένα κενό εξουσίας.
Ή η Λιντς που μπορει να σκοράρει πολύ και ο κοσμος της θα το ήθελε να παει μακριά. Ή πιθανώς η Λεστερ του Μπρένταν Ροτζερς που και ωραία μπάλα παίζει και έχει την ικανότητα να νικήσει οποιονδήποτε αλλά η ενασχόληση και με το Europa League ίσως την αναγκάσει να επιλέξει!
Επί Κλοπ η Λίβερπουλ είναι φανερό πως δεν το έχει προτεραιότητα το Κύπελλο ενώ η Σίτι σίγουρα θα προσπαθησει να το πάρει. Για την Τσέλσι είναι διεξοδος για τον Λαμπαρντ. Φυσικα κάτι τετοιο ισχύει και για την Άρσεναλ.
Για την Τότεναμ είναι ένας στόχος αφού ο Μουρίνιο κυνηγά πάντα κάθε τίτλο. Ίσως όμως κάποια στιγμή χρειαστεί να επιλέξει με φορτωμένο πρόγραμμα στο πρωτάθλημα, με συμμετοχή στο Europa League και τον τελικό του Λιγκ Καπ τον Απρίλιο.
Για τον Σόλσκιερ οτιδήποτε θα μπορούσε να κατακτήσει η Γιουνάιτεντ θα ήταν μεγάλο plus στο βιογραφικό του, αλλά η αλήθεια είναι πως με τέσσερις χαμένους ημιτελικούς κάτι πάει λάθος την κρίσιμη στιγμή.
Και αν είναι μέσα στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος, σίγουρα για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ η επιλογή είναι μονόδρομος να ασχοληθεί με τη μάχη του τίτλου.
Μ' αυτά και μ' αυτά, ίσως τελικά αυτή η πιθανότητα του κενού εξουσίας να παίξει ρόλο φέτος και να δούμε μία ομάδα που δεν μας έχει συνηθίσει να βγαίνει από τις σκιές και να διεκδικεί τον επόμενο Μάιο στο «Γουέμπλεϊ» τον τίτλο. Και θα ήταν υπέροχο για την ίδια την διοργάνωση να συνέβαινε κάτι τέτοιο και να μην ήταν ο νικητής ένας από τους... συνήθεις υπόπτους!
Για τα επόμενα δυο χρόνια η διοργάνωση θα μεταδίδεται από τη COSMOTE TV με τουλάχιστον πέντε εως έξι ματς σε αυτό τον τρίτο γύρο και τους επόμενους δυο να μεταδίδονται ζωντανά και μετά όλα στους προημιτελικούς.
Η 140η διοργανωση έχει την ιδιαιτερότητα να μην έχει κόσμο στην εξέδρα και οι εκπλήξεις παραμονεύουν...
