Ο Λαπόρτα δεν είναι μάγος και η Μπαρτσελονα πρέπει να λειτουργεί ως επιχείρηση στον 21ο αιωνα!
Γίνεται μεγάλη κουβέντα μετά την εκλογή Λαπόρτα στην Μπαρτσελόνα για το αν μπορεί να επιστρέψει σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν τελειώνει μόνο μια εποχή αν φύγει ο Μέσι αλλά κυρίως μέσα σε αυτή τη συγκυρία της πανδημίας εχε γίνει ολοφάνερο πως αν δεν αλλάξει τρόπο λειτουργίας με τόσα χρέη, η επόμενη πενταετία θα είναι πολύ δύσκολη! Γραφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Μετά από ακόμα έναν αποκλεισμό στην Ευρώπη, όσο καλή κι αν ήταν η εμφάνιση στη ρεβάνς με την Παρί Σεν Ζερμέν τα προβλήματα παραμένουν. Αγωνιστικά είναι ξεκάθαρα αλλά έστω, σε αυτό το κομμάτι θα σταθώ στα αληθινά θέματα που θα αντιμετωπίσει όχι μόνο η Μπαρτσελόνα αλλά ολόκληρο το ισπανικό ποδόσφαιρο το επόμενο διάστημα!
Ένας καλός μου φίλος που πάντα μου στέλνει σημαντικά στοιχεία τα οποία χρησιμοποιώ σε αυτή την στήλη, ο Άκης Ασημακόπουλος που παρακολουθεί πολύ τα τεκταινόμενα των Ισπανών μου υπενθύμισε κάτι πολύ σημαντικό στο τρέχον σενάριο πανδημίας όπου οι οικονομικές απώλειες των ποδοσφαιρικών συλλόγων σε ολόκληρη την Ευρώπη έχουν εκτοξευθεί στα ύψη.
Μου εστειλε την έκθεση έκθεση που πραγματοποίησε η εταιρεία συμβούλων PwC σε συνεργασία με τη LaLiga και την οποία παρουσίασαν πριν μια εβδομάδα και γίνεται ξεκαθαρο πως ο αντίκτυπος της πανδημίας στο ισπανικό ποδόσφαιρο στο κομμάτι εισοδήματος - λαμβάνοντας υπόψη την περίοδο μεταξύ Μαρτίου 2020 και μέχρι την ολοκλήρωση αυτού του πρωταθληματος - θα είναι 2 δισεκατομμύρια ευρώ!
Τα 366 εκατομμύρια για τη σεζόν 2019-2020 και 1.647 εκατομμύρια για το 2020-2021. Τα νούμερα είναι απίστευτα!
Αυτό το ποσό είναι το άθροισμα των απωλειών που συλλέγονται στα τέσσερα βασικά στοιχεία από τα οποία συντηρούνται οι σύλλογοι: 848 εκατομμύρια από εισιτήρια, 146 για δικαιώματα τηλεοπτικής μετάδοσης, 221 απο μάρκετινγκ, 727 για έσοδα από μεταγραφές παικτών και 71 εκατομμύρια από διαφημίσεις!
Για να αντισταθμιστεί αυτή η σημαντική μείωση του κύκλου εργασιών, τους τελευταίους 12 μήνες οι ισπανικοί σύλλογοι μείωσαν τα έξοδά τους κατά 1 δις οπότε ο καθαρός αντίκτυπος του ιού θα είναι άλλο ένα δις και κάτι.
Οι σύλλογοι που πλήττονται κυρίως από τον Covid-19 ήταν εκείνοι με το υψηλότερο εισόδημα σε όλους αυτούς τους τομείς, όπως η Μπαρτσελόνα, η οποία έκλεισε πέρυσι με 97 εκατομμύρια απώλειες μετά από φόρους και προβλέπει περαιτέρω μείωση 200-300 εκατομμυρίων εσόδων για την επόμενη σεζόν.
Περίπου τα ίδια, 330 εκατομμύρια ευρώ μείον, θα είναι και η Ρεάλ Μαδρίτης!
Στην Ισπανία δεν εθελοτυφλούν. Ξέρουν καλά ότι οι τοπ παίκτες θα πάνε πια Πρέμιερ Λιγκ οπου το τηλεοπτικό συμβόλαιο προσφερει στην Σέφιλντ Γιουνάιτεντ που είναι τελευταία στη βαθμολογία και θα υποβιβαστεί περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ εγγυημένα στα ταμεία!
Η Ιταλία και η Μπουντεσλίγκα επισης έχουν λιγότερα θέματα, ωστόσο στους ηγέτες του ισπανικού οικοδομήματος υπάρχει η πεποίθηση ότι το ποδόσφαιρό τους μπορεί να μείνει στην κορυφή, όπως στα περισσότερα έτη του 21ου αιώνα! Πολλοί Άγγλοι και Αμερικανοί τεχνοκράτες προτρέπουν τις ηγεσίες των συλλόγων να βάλουν τις ομάδες στα χρηματιστήρια για άντληση ρευστότητας, κάτι που ορισμένοι σύλλογοι ήδη το σκέφτονται αρκετά σοβαρά και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το έκανε ήδη οπως και η Λίβερπουλ μέσω της μητρικής της εταιρείας, της FSG.
Ο πρόεδρος της ισπανικής Λίγκας Χαβιέρ Τέμπας, έχει εξασφαλίσει ένα πακέτο διάσωσης 700 εκατομμυρίων ευρώ επο τις τραπεζες προκειμένου να βοηθηθεί όλο το σύστημα βάζοντας ως collateral τα επόμενα δυο μεγάλα τηλεοπτικά συμβόλαια για την επόμενη πενταετία.
Ωστόσο εδώ εγείρονται τα πρώτα μεγάλα ερωτηματικά: Χάνοντας τον Ρονάλντο, η ισπανική Λίγκα στο προηγούμενο συμβόλαιό της είδε μία μείωση μικρή μεν αλλά σημάδι των καιρών. Ήταν η πρώτη φορά από το 2006 που το τηλεοπτικό συμβόλαιο είχε λιγότερη αξία από τα προηγούμενα.
Τώρα που πρόκειται ν' αποχωρήσει όπως όλα δείχνουν και ο Μέσι, αυτό θα επηρεάσει ακόμα περισσότερο και εκεί υπάρχει ένας μεγάλος φόβος.
Το σίγουρο είναι πως οι τράπεζες δεν θα ήθελαν την Μπαρτσελόνα και την Ρεάλ να χρεοκοπήσουν γιατί αυτομάτως το προϊόν που θα έχουν στα χέρια τους ως αντιστάθμισμα θα έχει ελάχιστη αξία πλέον. Μια άλλη συνειδητοποίηση των δύσκολων καιρών αποτελεί το γεγονός πως μόλις πριν λίγα χρόνια η αυτόματη επιλογή για super stars όπως Μπαπέ και Χάαλαντ θα ήταν η ιβηρική χερσόνησος και είτε η Μαδρίτη είτε η Βαρκελώνη.
Με τόσο άσχημα μαντάτα και χρέη από την Βαρκελώνη, ωστόσο μοιάζεί πολύ δύσκολο εως ακατόρθωτο να μπορεσει ο Λαπόρτα να κάνει κίνηση για κάποιον εκ των δυο αν δεν μαζευτεί το χρέος.
Υπάρχουν πληροφορίες πως ήδη γίνεται λόμπινγκ σε πολύ υψηλό επίπεδο, με όλους τους εμπλεκόμενους μέσα στην Καταλονία, τις τράπεζες, τους δημόσιους οργανισμούς, να μπορέσει να βρεθεί ένας τρόπος να μειωθεί το χρέος κατά 600 έως 700 εκατομμύρια κάτι το οποίο πριν 10 με 12 χρόνια θα μπορούσε να γίνει πολύ πιο εύκολα.
Με την κατάσταση στην Ευρώπη, με την πανδημία και με γενικότερη την αίσθηση πως και πάλι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα βρεθεί σε τεράστια οικονομική πίεση με την ευρωπαΐκή κεντρική τράπεζα να πρέπει να πάρει σκληρές αποφάσεις και πιθανά νέα μνημόνια, ακούγεται εντελώς ουτοπικό να πιστεύει κανείς ότι μπορεί εύκολα να χαριστούν αυτά τα λεφτά!
Ρεαλιστική λύση είναι μόνο να πάνε τα χρέη πιο πίσω αλλά σε αυτό κυρίως η πρώτες που πρέπει να συμφωνήσουν είναι οι τράπεζες!
Το μεγαλύτερο μέρος του χρέους είναι σχεδόν απαιτητέο μέχρι τον Ιούνιο. Η προσπαθεια είναι να πάνε ενάμιση χρόνο πίσω κάποια χρήματα και περίπου τρία με τέσσερα χρόνια πίσω κάποιες άλλες υποχρεώσεις.
Έτσι θα μπορούσε να πάρει μια ανάσα περίπου 350 έως 400 εκατομμυρίων άμεσα και σχεδόν 750 εκατομμυριων μακροπρόθεσμα αλλά για να συμβεί αυτό θα πρέπει να μπορέσει να βρει σημαντικές εγγυήσεις το κλαμπ.
Η λύση λοιπόν ειδικά για την Μπαρτσελόνα παραμένει αυτή η γνώμη των ειδικών από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και των τεχνοκρατών: ξεχάστε τι ίσχυε και αλλάξτε σκεψη και τρόπο λειτουργίας!
Αυτή η ιστορία των socios και των μελών εχει κλείσει για το επίπεδο που πρεπει να λειτουργεί ενας συλλογος - επιχείρηση και η λύση είναι να πάει στο χρηματιστήριο για άντληση επενδυτικών κεφαλαίων.
Φυσικά πάντα υπάρχει και η λύση του να αναζητηθούν ιδιοκτήτες στη Μεση Ανατολή, με την Μπαρτσελόνα άλλωστε να έχει στενές σχέσεις εδώ και πολλά χρόνια με το Κατάρ ή με κάποιον Ρώσο ή Κινέζο επενδυτή.
Πάντως και για την Μπαρτσελόνα όπως και για την Ρεάλ παρότι τα δικά της χρέη είναι πολύ λιγότερα, η πορεία σε αυτόν τον 21ο αιώνα δεν μπορεί να περιλαμβάνει λογικές που είχαν καθαρά κάποιες συναισθηματικές βάσεις αλλά ταυτόχρονα και πίεση προς το οποιοδήποτε κυβερνητικό ή τοπικό κατεστημένο κατά καιρούς για να χαριστούν χρήματα.
Αυτό που παραμένει το πιο ισχυρό όπλο το οποίο έχουν οι ισπανικές ομάδες απέναντι σε όλες τις υπόλοιπες, τις αγγλικές τις ιταλικές και εν μέρει τις γερμανικές, είναι ο εξαιρετικός τρόπος που χρησιμοποιούν τις ακαδημίες τους και ο τρόπος επίσης διαρκούς παραγωγής ποδοσφαιριστών το οποίο πρέπει να είναι η επόμενή τους μέρα για να μπορέσουν να παραμείνουν ανταγωνιστικές.
Ίσως όχι για την Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα στην μορφή που είχαμε συνηθίσει, να είναι πανίσχυρες αλλά στο γενικότερο πλαίσιο του να μπορέσουν να παραμείνουν με το κεφάλι πάνω από το νερό στην καταιγίδα συνεχίζοντας να διεκδικούν τίτλους και σε συλλογικό και σε εθνικό επίπεδο.
Τα επόμενα χρόνια είναι ένα σταυροδρόμι στο οποίο οι δύο γίγαντες τους ισπανικού ποδοσφαίρου, (με πήλινα πόδια πάντως αυτή τη στιγμή λόγω των τεράστιων χρεών τους), οφείλουν να πάρουν σκληρές αποφάσεις!
