O μεγάλος πάγκος της Τσέλσι και ο χαμογελαστός Τούχελ
Το αγωνιστικό πρόγραμμα της Τσέλσι στο τέλος της σεζόν θα μπορούσε να προκαλέσει πονοκέφαλο σε κάθε προπονητή. Ρεάλ Μαδρίτης εντός, Μάντσεστερ Σιτι εκτός, Άρσεναλ εντός, Λέστερ στο Γουέμπλεϊ για τον τελικό Κυπέλλου, ξανά η Λέστερ εντός για την μάχη της 4αδας, και ένας τελικός Τσάμπιονς Λιγκ στις 29 του μήνα. Λογικά θα περίμενε κανείς ο Τουχελ να τα έχει βάψει μαύρα και να ψάχνει δικαιολογίες για την σεζόν με τα απανωτά παιχνίδια και την ατελείωτη καταπόνηση των παικτών. Ο Βαυαρός όμως τυγχάνει να διαχειρίζεται ένα μεγάλο και πλούσιο ρόστερ με 2-3 λύσεις σε κάθε θέση.
Αριστερό μπακ: Τσίλγουελ ή Αλόνσο. Ο πρώτος ως βασικός, όχι μόνο δικαιολογεί τα χρήματα που ξόδεψε η Τσέλσι για την απόκτησή του, αλλά βγάζει στο παιχνίδι του εμπειρία πολύ μεγαλύτερου παίκτη, κάνοντας ελάχιστα ή ακόμη και καθόλου λάθη.
Καλύπτει όλη την αριστερή πτέρυγα, και αποτελεί μόνιμη πηγή κινδύνου σε κάθε του ανέβασμα στην αντίπαλη περιοχή. Ο δεύτερος, προφανώς με λιγότερες αμυντικές αρετές, αλλά με ποιότητα επιθετική που αντίστοιχη μόνο σε σέντερ φόρ μπορεί να βρεθεί, με κινήσεις μέσα στην περιοχή που φανερώνουν παίκτη με βαθιά αντίληψη του χώρου και με ένα φαρμακερό αριστερό πόδι που έκανε την ζημιά στην Σίτι καθυστερώντας την στέψη της.
Κεντρικοί αμυντικοί: Τιάγκο Σίλβα, Κερτ Ζουμά, Τόνι Ρούντιγκερ, Αντρέας Κρίστενσεν. Προφανώς η ηγετική παρουσία του Βραζιλιάνου δεν μπορεί να συγκριθεί με κανέναν από τους συμπαίκτες του, όμως οι λύσεις δίνουν στον Τούχελ την δυνατότητα να προστατέψει τον Βραζιλιάνο ο οποίος βρίσκεται στα 36 του και προέρχεται από μια βεβαρημένη περυσινή σεζόν με την παρουσία του και στον περυσινό τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ με την Παρί.
Δεξί μπακ: Τζέιμς, Αθμπιλικουέτα. Ο Βάσκος αποτελεί υπόδειγμα παίκτη που παίζει και προσφέρει στην ομάδα, με αυτοθυσία σε κάθε φάση. Ο νεαρός Άγγλος με τον μεγάλο διασκελισμό κατάφερε να εκθέσει πολλές φορές τα μπακ της Σίτι στο Σαββατιάτικο παιχνίδι αλλά και να δώσει ανάσες στους συμπαίκτες του.
Κεντρικοί μέσοι: Kόβασιτς, Χάβερτς, Μάουντ, Πούλισικ, Ζίγιεχ, Ζορζίνιο, Καντέ, Γκίλμορ. Δεν είναι υπερβολή να χαρακτηρίσει κανείς το κέντρο της Τσέλσι το πληρέστερο της Πρέμιερ Λίγκ, με άφθονο ταλέντο τόσο σε επιθετικό όσο και σε αμυντικό παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι επί Τούχελ η Τσέλσι τελειώνει τα παιχνίδια της με τουλάχιστον 50% κατοχή της μπάλας. Όλοι αυτοί οι παίκτες είναι ικανοί να παίξουν στο υψηλότερο επίπεδο και να αποδώσουν τα μέγιστα, όπως είδαμε πρόσφατα στα δύο παιχνίδια με την Σεβίλλη και την Πόρτο, καθώς και σε αυτά που ακολούθησαν με την Ρεάλ και την Σίτι.
Το εκτεταμένο rotation του Τούχελ δίνει την ευκαιρία στην ομάδα του να βγάζει μεγάλη ένταση στο παιχνίδι με συνεχή πίεση στον αντίπαλο, σωστές πάσες, και ένα τρανζίσιον από άμυνα σε επίθεση που έχει εκθέσει σχεδόν κάθε αντίπαλο που βρέθηκε στον δρόμο της.
Ακόμη και στην επίθεση, όπου ο Βέρνερ συνεχίζει να ταλαιπωρείται από μερική αφλογιστία αλλά είναι μέσα σε όλες τις φάσεις αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι των γρήγορων αντεπιθέσεων της ομάδας του, η Τσέλσι έχει στον πάγκο της τον Ολιβιέ Ζιρού έναν παγκόσμιο πρωταθλητή ο οποίος έκανε και χατ-τρικ με την Σεβίλλη. Ο Τάμυ Έιμπραχαμ είναι ίσως ο μόνος που έχει παράπονο για την μη-χρησιμοποίησή του, όμως σε μια ομάδα που κερδίζει και έχει καταφέρει να μείνει αήττητη εκτός έδρας για περισσότερο από 3 μήνες θα πρέπει να πείσει τον προπονητή του ότι αξίζει να τον εμπιστευτεί.
Εδώ είναι ίσως και ένα από τα μυστικά του Γερμανού. Αν προσέξετε πώς πηγαίνει μετά από κάθε παιχνίδι της ομάδας του να συγχαρεί, να εμψυχώσει, και να αγκαλιάσει όλους τους παίκτες του, αν δείτε τι λέει στις συνεντεύξεις πριν και μετά τα παιχνίδια, θα παρατηρήσετε ότι είναι πάντοτε ειλικρινής αλλά ταυτόχρονα και προστατευτικός για τους ποδοσφαιριστές του.
Ενεργεί σαν ασπίδα η οποία προστατεύει την ομάδα του ως σύνολο και κάθε παίκτη ξεχωριστά καθώς έχει έναν καλό λόγο για όλους. Καθόλου τυχαίο ότι χρησιμοποιεί ακόμη και τον Κέπα βασικό στους αγώνες Κυπέλλου – κάτι που είναι παράδοση στο Νησί – αλλά αφήνει στον πάγκο έναν εξαιρετικό τερματοφύλακα σαν τον Μεντί, το αστέρι του οποίου έλαμψε και στα ματς με την Ρεάλ.
Είναι κοινό μυστικό ότι σε κάθε ομάδα ο προπονητής πρέπει να έχει «μαζί του» τα αποδυτήρια και ο Τούχελ όπως φαίνεται από τα πλάνα με τους παίκτες του παίρνει άριστα στην διαχείριση της ομάδας και του πλούσιου ταλέντου της, αξιοποιώντας στο μέγιστο όλο το βάθος του πάγκου της Τσέλσι.
Σε μια σεζόν ιδιαίτερη, με συνεχόμενα παιχνίδια και απίστευτη σωματική καταπόνηση για τους παίκτες, ο Γερμανός έχει την ευλογία να διαχειρίζεται ένα από τα καλύτερα ρόστερ στην Ευρώπη, δημιουργώντας το ιδανικό κλίμα στην σχέση του με τους παίκτες οι οποίοι με την σειρά τους του το ανταποδίδουν στο γήπεδο.
Το τρίπτυχο της επιτυχίας. Ευτυχισμένη ομάδα, ευτυχισμένος μάνατζερ, χαρούμενοι οπαδοί και η Τσέλσι μπροστά σε δύο μεγάλους τελικούς. Αυτή την φορά τα λεφτά - του Αμπράμοβιτς - έφεραν και την ευτυχία.
Άκης Βαλαβάνης @LockdownFootball
