Σκωτία: Σε πιάνει θλίψη αφού δεν έχει πλέον μεγάλους παίκτες, αλλά και εκείνοι μια τρύπα στο νερό κατάφεραν!
Σε έπιανε θλίψη, είναι αλήθεια, βλέποντας αυτή την κάκιστη από πλευράς ταλέντου Σκωτία, η οποία έχει μεγάλη έλλειψη προσωπικοτήτων, να παλεύει αλλά να μην τα καταφέρνει απέναντι στην αποτελεσματική Τσεχία. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Το Χάμπντεν Παρκ, χθες το απόγευμα, φόρεσε ξανά «τα καλά του» και ατένισε την αγαπημένη του Σκωτία, να επιστρέφει στην τελική φάση του EURO, έπειτα από το μακρινό 1996. Πέρασαν 25 χρόνια από την τελευταία φορά που το ποδόσφαιρο της Σκωτίας υπήρχε σε μία μεγάλη Ευρωπαϊκή διοργάνωση και φέτος πίστευε πως είχε φτάσει η ώρα της.
Η δουλειά που έχει πραγματοποιήσει άλλωστε ο Στιβ Κλαρκ στον πάγκο της είναι εξαιρετική και οι Σκωτσέζοι κέρδισαν την πρόκρισή τους, αποκλείοντας στα πέναλτι το Ισραήλ και τη Σερβία στα μπαράζ, επιστρέφοντας στην διοργάνωση που τόσο επιθυμούσαν!
Όταν έμαθαν τον όμιλο στον οποίο θα παραβρεθούν, όλοι προς στιγμήν «πάγωσαν». Τα χρόνια πέρασαν, η συμμετοχή της Σκωτίας στο EURO είναι η πρώτη κατά την διάρκεια του 21ου αιώνα, αλλά οι Άγγλοι, όπως και τότε, έτσι και τώρα, θα βρεθούν και πάλι στον δρόμο τους..
Για να φτάσουν όμως εκεί και αν έχουν να ελπίζουν σε κάτι, οι Σκωτσέζοι θα έπρεπε να πάρουν έστω κάτι, από την χθεσινή αναμέτρηση απέναντι στην Τσεχία. Η ήττα τους με 2-0 συνδυάστηκε με αρκετά καλό, πλην όμως εξαιρετικά αναποτελεσματικό ποδόσφαιρο από την πλευρά τους, με την Τσεχία βεβαίως να έχει σε μία φανταστική ημέρα τον Πάτρικ Σικ, ο οποίος σημείωσε και το πιο μακρινό γκολ που έχει επιτευχθεί ποτέ στην ιστορία της διοργάνωσης.
Παρόλα αυτά, οι Σκωτσέζοι προσπάθησαν μέχρι και το τελευταίο λεπτό, απώλεσαν μεγάλες ευκαιρίες, αλλά δεν βρήκαν γκολ. Δεν επέστρεψαν ποτέ στην διεκδίκηση ενός θετικού αποτελέσματος και ανέδειξαν ξανά την έλλειψη προσωπικοτήτων που τους χαρακτηρίζει.
Ο αρχηγός της Εθνικής Σκωτίας, Ρόμπερτσον έχασε μία μεγάλη ευκαιρία με την συμπλήρωση μισής ώρας αγώνας να δώσει το προβάδισμα στην ομάδα του, ενώ ο Κίραν Τίρνι, που πραγματοποίησε μία εξαιρετική σεζόν με την Άρσεναλ, «προδόθηκε» από τα προβλήματα τραυματισμών που συχνά – πυκνά αντιμετωπίζει και τέθηκε εκτός αποστολής.
Εκεί φαίνονται ιδιαίτερα και οι αδυναμίες. Το ταλέντο που διαθέτει η Σκωτία στους ποδοσφαιριστές της δεν είναι πηγαίο, με αποτέλεσμα το παιχνίδι τους να βασίζεται στα πολλά τρεξίματα και στις δυνατές μονομαχίες.
Απεναντίας, οι δύο πιο ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές που διαθέτει, αγωνίζονται στην ίδια θέση, η οποία δεν χαρακτηρίζεται για τις επιθετικές αρετές που προσφέρει σε αυτόν που καλείται να την φέρει εις πέρας…
Κοινό χαρακτηριστικό του 1996 με το σήμερα, αποτελεί η αδυναμία της Σκωτίας να πάει την συζήτηση ένα βήμα παρακάτω. Τότε διέθετε σπουδαίους ποδοσφαιριστές αλλά αποκλείστηκε, σε έναν όμιλο με Ελβετία, Ολλανδία και Αγγλία, στην ισοβαθμία με τους Ολλανδούς για ένα γκολ!
Επειδή όμως γίνεται μεγάλη κουβέντα για την εποχή που η Σκωτία πραγματικά είχε σπουδαίους ποδοσφαιριστες, από τον Λόου, τον Λόριμερ, τον Νταλγκλίς, τον Τζόρνταν, τον Σούνες, τον Χάνσεν και τον Γκρέι, τον Νίκολας τον ΜακKόιστ τον ΜακΆλιστερ, η ερώτηση μου είναι και τι έκαναν όλοι εκείνοι οι σπουδαίοι;
Μία τρύπα στο νερό συνεπώς είναι άδικο να χτυπάμε τους τωρινούς που ξεπέρασαν και τους εαυτούς τους φτάνοντας στα τελικά!
Φέτος, όπως όλα δείχνουν, η ευκαιρία της χάθηκε. Η Τσεχία αποτελούσε την αντίπαλο που βρίσκονταν πιο κοντά στα «κυβικά» και τώρα οφείλει να κοιτάξει παρακάτω, μην έχοντας τον χρόνο να αναρωτηθεί τι έφταιξε.
Η Αγγλία αναμένει την Σκωτία στο Wembley, σε ένα ιστορικό παιχνίδι από την φύση του που έχει ξεκάθαρο φαβορί.
Η εικόνα της πρώτης αγωνιστικής άλλωστε, δεν μας έδωσε έναν πιθανό τρόπο, πάνω στον οποίο θα «πατήσει» η Σκωτία για να κάνει την έκπληξη. Ο σκόρερ του πρώτου τέρματος του 1996, Άλαν Σίρερ θα αδημονεί για το σφύριγμα της έναρξης.
Όπως και ο υπόλοιπος ποδοσφαιρικός πλανήτης…
