Τόση ποιότητα στα μπακ, τόση λίγη δημιουργία...
Η δημιουργία στο παιχνίδι με τη Σκωτία πήγε… περίπατο και για αυτό δεν φταίει μόνο η επιθετική γραμμή του Σάουθγκεϊτ αλλά και τα δύο μπακ που «ψάχνονταν» επιθετικά.
Η Αγγλία μπήκε σε αυτή τη διοργάνωση με έξι πολύ ποιοτικά μπακ. Έχασε τον Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ, ωστόσο παρέμειναν στο ρόστερ παίκτες με ταλέντο και καλές εμφανίσεις με τους συλλόγους τους τη σεζόν που ολοκληρώθηκε.
Στο πρώτο παιχνίδι με την Κροατία, ο Σάουθγκεϊτ ήθελε ξεκάθαρα να μην δεχτεί γκολ και για αυτό χρησιμοποίησε δεξιά τον Κάιλ Γουόκερ και αριστερά – με ανάποδο πόδι – τον Κίεραν Τρίπιερ με εντολή να είναι προσηλωμένοι κυρίως στα αμυντικά τους καθήκοντα.
Στο ντέρμπι με την Σκωτία, ο Άγγλος τεχνικός χρησιμοποίησε τους Ρις Τζέιμς και Λουκ Σο ώστε να έχουν πιο «ανεβασμένο» ρόλο στο γήπεδο και να βοηθήσουν στην επίθεση. Είναι γνωστό πως τα μπακ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο πρέπει να καλύπτουν μεγάλους χώρους με τα τρεξίματά τους και να βοηθούν στο build up παιχνίδι των ομάδων.
Το πρόβλημα με τους ακραίους οπισθοφύλακες της Αγγλίας ωστόσο είναι πως δεν είχαν κανέναν αντίκτυπο στο επιθετικό κομμάτι. Παρά τα ανεβάσματα και των δύο, δεν δημιούργησαν ποτέ επικίνδυνη κατάσταση στην άμυνα των Σκωτσέζων.
Από τη μία ο Σο προσπάθησε στην αρχή να γίνει απειλητικός όμως στη συνέχεια οι γραμμές των Σκωτσέζων ήταν τόσο κοντά που δεν υπήρχε χώρος για να τρέξει στο γήπεδο.
Από την άλλη, ο Τζέιμς προσπάθησε να στείλει τη μπάλα στην περιοχή χωρίς ωστόσο να γίνει επικίνδυνος σε σχεδόν κανένα σημείο του αγώνα. Συνήθως σταματούσε τα τρεξίματά του και έδινε κοντινές πάσες είτε στον Φίλιπς είτε στον Φόντεν.
Δυσκολεύτηκαν πάρα πολύ να δημιουργήσουν για την ομάδα τους με αποτέλεσμα ο μόνος τρόπος για να γίνουν τα «Τρία Λιοντάρια» απειλητικά ήταν με βαθιές μπαλιές στην πλάτη της άμυνας, άλλες φορές από τους Μάουντ και Φόντεν και άλλες από τον… Πίκφορντ.
Στράτος Μαρίνος
