Η υγεία που βγάζει η Premier League, οδήγησε τις ομάδες σε μεταγραφές-ρεκόρ και εξέθεσε ακόμα πιο πολύ το ισπανικό μοντέλο διοίκησης!

Εντυπωσιακά είναι τα ποσά που δαπανήθηκαν από τις περισσότερες ομάδες της Premier League, με την Μάντσεστερ Σίτι και την Τσέλσι να κάνουν την διαφορά, αλλά τους υπόλοιπους συλλόγους να μην διστάζουν να ακολουθήσουν, αναλογικά πάντα με τα δικά τους μεγέθη. Πρωτοτύπησαν Μπράιτον, Νόριτς και Μπέρνλι, ξέφυγε από το μοντέλο των μεταγραφών που παραδοσιακά υιοθετεί η Άρσεναλ. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.  



Η υγεία που βγάζει η Premier League, οδήγησε τις ομάδες σε μεταγραφές-ρεκόρ και εξέθεσε ακόμα πιο πολύ το ισπανικό μοντέλο διοίκησης!

Μπορεί η τελευταία ημέρα των μεταγραφών να μην προσέφερε μεγάλες συγκινήσεις στον κόσμο της Premier League, καθώς οι περισσότερες ομάδες είχαν ολοκληρώσει το ρόστερ τους το προηγούμενο διάστημα, αλλά η συνολική εικόνα που προκύπτει από τον τρόπο που επέλεξαν τα club να ξοδέψουν τα λεφτά τους, οδηγεί σε αρκετά συμπεράσματα, και βγάζει το αγγλικό ποδόσφαιρο… κερδισμένο!

Κάτι που βεβαίως θα μπορούσε πολύ εύκολα να μην υφίσταται, αν πριν από μία 20αετία η επιδίωξη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ως προς το μοίρασμα των χρημάτων, γινόταν πράξη.

Σε μία εποχή που η Τσέλσι και η Μάντσεστερ Σίτι δεν ήταν ισχυρές, η ομάδα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον είχε προτείνει να μοιραστούν τα έσοδα των ομάδων στους δυνατούς του αγγλικού ποδοσφαίρου, με τα ποσοστά των υπολοίπων να είναι σαφώς μικρότερα.

Ωστόσο αυτό δεν πέρασε ακριβώς γιατί στην Αγγλία κάθε ομάδα έχει μία ψήφο και για να περάσει οποιαδήποτε απόφαση χρειάζεται 14 θετικές στις 20 με αποτέλεσμα οι μικροί  να μην το ψηφίζανε ποτέ. 

Σε αντίθεση με την Ισπανία όπου περίπου μία εικοσαετία πίσω και κάτι, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα πήραν το 80% των τηλεοπτικών για εκείνες αφήνοντας κάποια λίγα για την Βαλένθια και την Ατλετικο Μαδρίτης και για τους υπόλοιπους σχεδόν τίποτα! Με τα χρόνια το μοντέλο αυτό αποδείχτηκε παντελώς αποτυχημένο και παρά το γεγονός πως έχουν πάρει κύπελλο Ευρώπης και ας διακρίνονται οι ομάδες από την Ιβηρική, το ότι είναι υπερχρεωμένες και ουσιαστικά θα έπρεπε να έχουν διαλυθεί πρέπει να τους προβληματίσει!

Στην Αγγλία ξοδεύεις ό,τι έχεις κι αν ξεφύγεις και δεν μπορείς να το καλύψεις ποτέ απλά παίρνεις το δρόμο προς τις παρακάτω κατηγορίες όπως πολύ πίκρα είχε  καταλάβει η Λιντς Γιουνάιτεντ το 2004 μόλις τρία χρόνια από τότε που είχε παίξει στα ημιτελικά του Champions League! 

Και  η Πόρτσμουθ θα είχε διαλυθεί ολοκληρωτικά, όταν αρκετά χρόνια πριν, έφτασε σε οικονομικό αδιέξοδο μετα την κατάκτηση του FA Cup χωρίς να μπορεί κανείς να την σώσει αν δεν έκανε βαθιά αλλαγή στην οικονομική πολιτική και λογική της. 

Σιγά-σιγά έχει  ξανά μαζέψει τα κομμάτια της και ανεβαίνει κατηγορίες. 

Η πρόταση στην Premier League από πλευρας Γιουναιτεντ δεν έγινε ποτέ δεκτή, Και με τα χρόνια φάνηκε πόσο δίκιο είχαν όλες οι ομάδες που εισπράττουν τα χρήματα εντελώς αξιοκρατικά και σχεδόν μοιρασμένα.

Η Μπράιτον απέκτησε τον Μαρκ Κουκουρέγια, πληρώνοντας ρήτρα 18 εκατομμυρίων για να τον αποκτήσει. Η Μπέρνλι έκανε ρεκόρ με τα 15 εκατομμύρια που έδωσε στον Κορνέ, ενώ το «ασανσέρ» που λέγεται Νόριτς, απέδειξε επί της ουσίας πως ήρθε για να μείνει, αποκτώντας τον Χρήστο Τζόλη από τον ΠΑΟΚ με 11 εκατομμύρια, εμπνεόμενη βεβαίως από την εξαιρετική δουλειά που πραγματοποιούν από το τμήμα σκάουτινγκ η Μαριέλα Νησωτάκη και ο Στιούαρτ Γουέμπερ, την τελευταία τετραετία.

Στην συζήτηση μπορεί να μπει ακόμη και η Άρσεναλ. Οι «κανονιέρηδες» αποτελούν την κορυφαία ομάδα σε αγορές ποδοσφαιριστών το τρέχον καλοκαίρι, έχοντας δαπανήσει 210 εκατομμύρια λίρες, ακόμη και αν κάποιος θεωρεί πως τα χρήματα δεν έχουν πιάσει επί της ουσίας τόπο, αναλογικά με το «ιστορικά» κακό ξεκίνημά της, που συγκρίνεται μόνο με την σεζόν του 1954-55, όπου κατέληξε ένατη.

Αν σε όλα αυτά προστεθούν και οι δαπανηρές κινήσεις των Μάντσεστερ Σίτι και Τσέλσι για τους Τζακ Γκρίλις και Ρομέλου Λουκάκου αντίστοιχα, γίνεται φανερό πως τα 215 εκατομμύρια που ξόδεψαν αθροιστικά, απορρέουν από την υγεία που εμπνέει σε όλους τους τομείς του το αγγλικό ποδόσφαιρο!

Η Premier League προοδεύει, το πρωτάθλημα αποτελεί πόλο έλξης για τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης και μεγαλύτερη απόδειξη από τον διακαή πόθο του Κριστιάνο Ρονάλντο, να ξαναγίνει μέλος του μία δεκαετία μετά, δεν υπάρχει…

Όλες οι ομάδες έχουν «δυναμώσει» και κάθε κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος γίνεται ισχυρότερη. Σε αντίθετη περίπτωση, ούτε ο Όλσεν θα πήγαινε στην Σέφιλντ Γιουνάιτεντ για να αντικαταστήσει τον Ράμσντειλ που έφυγε στην Άρσεναλ έναντι 30 εκατομμυρίων, ούτε ο πρωταθλητής με Λέστερ και Τσέλσι, Ντρίνκγουότερ θα επέλεγε τη Ρέντινγκ για να συνεχίσει την καριέρα του!

Συμπέρασμα; Βιώνουμε μία υγιή εποχή στην Αγγλία. Ένα καλοκαίρι καλύτερο από το προηγούμενο και μία εποχή που το πρωτάθλημα της Premier League, δικαιολογημένα και τεκμηριωμένα, είναι περισσότερο προτιμητέο από κάθε άλλο στην Ευρώπη!