Άρσεναλ: Αν είχε να διαλέξει ανάμεσα στην έξοδο στο Champions League και την κατάκτηση του FA Cup, τι θα είχε ως προτεραιότητα;
Όλοι συμφωνούμε πως ο αποκλεισμός της Άρσεναλ από τον 3ο μόλις γύρο του FA Cup είναι μία τρόπον τινά αποτυχία. Αν υποθέσουμε όμως πως προκρινόταν, που θα μπορούσε να φτάσει και τι θα της κόστιζε αυτή η πορεία, από την διεκδίκηση της τετράδας; Πιθανότατα, και την διεκδίκηση της τετράδας!
Ναι, η Άρσεναλ αποκλείστηκε στον 3ο γύρο του FA Cup για δεύτερη φορά τα τελευταία 26 χρόνια. Ναι, η απόδοσή της δεν ήταν καλή, μιας και δεν δημιούργησε ούτε μία εντός εστίας τελική απέναντι στη Νότιγχαμ Φόρεστ της Championship, πράγμα που της συμβαίνει για δεύτερη φορά στην σεζόν.
Παρατάχθηκε στο «Σίτι Γκράουντ» θεωρώντας πως εύκολα ή δύσκολα θα προκριθεί λόγω ονόματος και λόγω φανέλας, ούσα η πολυνίκης του θεσμού. Η φανέλα ήταν ιδιαίτερη, έχοντας και συμβολική σημασία, αλλά οι «κανονιέρηδες» δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν ποτέ στις συνθήκες του παιχνιδιού.
Δεν μπήκαν στο γήπεδο με το πάθος που τους χαρακτηρίζει φέτος και γνώρισαν έναν απρόσμενο αποκλεισμό, ο οποίος συμπτωματικά ταυτίζεται με αυτόν που είχαν βιώσει στο ίδιο γήπεδο, στον ίδιο θεσμό και στον ίδιο γύρο από τη Νότιγχαμ το 2018!
Ένα déjà vu που σε κάθε περίπτωση δεν αντιμετωπίζεται θετικά, αλλά όπως και να έχει, έχει συμβεί και δεν αλλάζει. Τι πρέπει λοιπόν να κάνει τώρα η ομάδα του Μικέλ Αρτέτα κοιτώντας την συνέχεια;
Να διεκδικήσει την είσοδό της την τετράδα και να αντιληφθεί πως ακόμη και αν προκρινόταν, πιθανότατα κάποια στιγμή δεν θα άντεχε τον ανταγωνισμό σε δύο ή και τρεις διοργανώσεις, μιας και έχει φτάσει μέχρι και τον ημιτελικό του Λιγκ Καπ.
Το ρόστερ της δεν έχει… ταβάνι, αναφορικά με τις δυνατότητες των ποδοσφαιριστών, μιας και μιλάμε για τη νεότερη ομάδα της Premier League, αλλά αριθμητικά δεν είναι επαρκές.
Έχει ελλείψεις και δεν έχει μεγάλο βάθος σε συγκεκριμένες θέσεις, πράγμα που έγινε αντιληπτό και μέσω του ενενηντάλεπτου που διεξήχθη απέναντι στη Νότιγχαμ. Όταν λείπει ο «αψυχολόγητος» Γκρανίτ Τσάκα τον αντικαθιστά ο νεοφερμένος Σάμπι Λοκόνγκα και όταν το Κόπα Άφρικα καθιστά αδύνατη την συμμετοχή των Παρτέϊ και Ελνένι, ο νεαρός Πατίνο επιστρατεύεται δίχως επιτυχία.
Ακόμη και ο Σέντρικ Σοάρες που κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Τακεχίρο Τομιγιάσου, έμοιαζε ανεπαρκής. Που καταλήγουμε λοιπόν; Πως ναι μεν ο αποκλεισμός της Άρσεναλ από τη Νότιγχαμ είναι μία αποτυχία, αλλά δεν πρέπει να συνοδευτεί σε καμία περίπτωση με απογοήτευση.
Ο στόχος είναι ορατός, η τετράδα δεν μοιάζει ακατόρθωτο επίτευγμα και άπαντες πρέπει να συγκεντρωθούν σε αυτήν. Μία πρόκριση επί της Νότιγχαμ θα ήταν καλοδεχούμενη. Όπως και μία πρόκριση στον τελικό του Λιγκ Καπ επί της Λίβερπουλ. Αλλά δεν είναι αυτό το πρωτεύον.
Για να πετύχαινε αυτά άλλωστε ο Μικέλ Αρτέτα, θα έπρεπε να αφήσει κάτι πίσω. Και για να μην είναι αυτό, το πρωτάθλημα, επέλεξε να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη… χαλαρότητα έναν άλλο θεσμό. Τον παλαιότερο στο αγγλικό ποδόσφαιρο.
Δεν το κατάφερε, δεν του βγήκε, ρίσκαρε και… έχασε. Έχασε όμως απλά μία διοργάνωση. Όχι τον βασικό του στόχο, που από μόνος του τον έχει κάνει να φαίνεται εφικτός. Ακόμη και αν αυτός, δεν ανταμείβεται στο τέλος της σεζόν με κάποιο τρόπαιο!
Δημήτρης Μανάκος
