Από τον Μονκέρ και τον Μπρέμνερ, μέχρι τον Χάνσεν: Η διαδρομή ενός περιβραχιονίου
Το περιβραχιόνιο ως ένδειξη του αρχηγού είναι εικόνα εξαιρετικά γνώριμη στις τηλεοπτικές οθόνες όποτε έχει ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Μάλιστα υπάρχουν και σε διάφορες παραλλαγές, άλλες γράφοντας «captain», «capitano» ή «Spielführer», άλλες απλά με το κεφαλαίο γράμμα C, ακόμα και παραλλαγές με το ουράνιο τόξο των ΛΟΑΤΚΙ.
Η πιο γνωστή εικόνα όμως είναι το περιβραχιόνιο με την 'senyera', την κοκκινοκίτρινη σημαία της Καταλονίας στο μπράτσο του αρχηγού της Μπαρτσελόνα και παραμένει στη μνήμη όλων η εικόνα του Πουγιόλ να το φιλάει όταν έχει μόλις σκοράρει σε clasico με τη Ρεάλ. Ο πρώτος που το φόρεσε, μετά το θάνατο του Φράνκο, ήταν ο μεγάλος Γιόχαν Κρόιφ τον Φεβρουάριο του 1976.
Πρώτη χρονολογικά εικόνα που μπορεί να βρει κανείς στο διαδίκτυο είναι αυτή του Αντρέι Ζαζρόγιεφ, αρχηγού της Ντιναμό Κιέβου στον Τελικό Κυπέλλου Σοβιετικής Ένωσης το 1954. Σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις πρώτος είναι ο αρχηγός της Σοβιετικής Ένωσης, Ιγκόρ Νέτο, ο οποίος μάλιστα πέρασε και προπόνησε τον Πανιώνιο, στον Τελικό του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης το 1960 στο Παρίσι.
Οι Άγγλοι παραδοσιακά... παραδοσιακοί δεν βιάστηκαν να ακολουθήσουν τη μόδα αυτή, αν και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 είδαν τους αρχηγούς της Πορτογαλίας και της Ουγγαρίας, Κολούνα και Σίπος, να μπαίνουν μαζί στο Ολντ Τράφφορντ μετά περιβραχιονίων. Είναι σε ευρωπαϊκό τελικό και μάλιστα στην τρίτη σε βαρύτητα τροπαίου διοργάνωση, το Κύπελλο Εκθέσεων, πρόδρομο του UEFA και του Γιουρόπα Λιγκ που θα …ενδώσουν!
Εκεί η πρωτιά λοιπόν πηγαίνει στον Μπόμπυ Μονκέρ, αρχηγό της Νιουκάστλ που φοράει το περιβραχιόνιο αλλά γίνεται και ο πρώτος Άγγλος που θα σκοράρει και στους δύο τελικούς, παρότι κεντρικός αμυντικός (ο δεύτερος ήταν ο Κίγκαν το 1976).
Ο Μονκέρ συμβάλλει στην κατάκτηση του κυπέλλου του 1969 με δύο γκολ στην Αγγλία και ένα στη Βουδαπέστη (σκορ 3-0 και 3-2). Την επόμενη χρονιά τον μιμείται με το περιβραχιόνιο ο Φρανκ ΜακΛίντοκ της Άρσεναλ όπως και ο Μπίλι Μπρέμνερ το 1971 στον πρώτο τελικό εναντίον της Γιουβέντους στο Τορίνο.
Το Εκθέσεων γίνεται Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1972 αλλά καθώς στον πρώτο τελικό συναντιούνται δύο αγγλικές ομάδες, οι Μάλερι και Μπέιλι, αρχηγοί των Τόττεναμ και Γουλβς αντίστοιχα, δεν θεωρούν απαραίτητο να αλλάξουν τη συνήθη εμφάνισή τους. Έτσι ο πρώτος αρχηγός αγγλικής ομάδας που θα φορέσει περιβραχιόνιο σε τελικό Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ γίνεται ο Τόμι Σμιθ της Λίβερπουλ ο οποίος στο Άνφιλντ κατά τον πρώτο τελικό εναντίον της Γκλάντμπαχ το 1973, φοράει το περιβραχιόνιο και μάλιστα λανθασμένα, στον …δεξιό βραχίονα.
Όταν η Λίβερπουλ πηγαίνει στη Γερμανία το έχει πλέον στη σωστή θέση και οι «κόκκινοι» γίνονται και η πρώτη αγγλική ομάδα που θα δει αρχηγό με περιβραχιόνιο σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών, τον Έμλιν Χιουζ, στη Ρώμη, ξανά με αντίπαλο την Γκλάντμπαχ, το 1977.
Σε όλους αυτούς τους τελικούς η αγγλική ομάδα κέρδισε και το τρόπαιο!
Στο Κύπελλο Κυπελλούχων η Λιντς είναι το πρώτο αγγλικό κλαμπ που θα έχει αρχηγό με περιβραχιόνιο, μάλιστα σε ελληνικό έδαφος, στη Θεσσαλονίκη. Αντιμετώπισε την Μίλαν και λόγω τιμωρίας του Μπρέμνερ η αρχηγία και το περιβραχιόνιο πήγαν στον Πολ Ρίνεϊ.
Σε επίπεδο εθνικής ομάδας δεν υπάρχει καμία φωτογραφία του Μπόμπι Μουρ στην Αγγλία με περιβραχιόνιο, αλλά στον πρώτο αγώνα που θα βρεθεί στον πάγκο των αναπληρωματικών, εναντίον της Πολωνίας τον Οκτώβριο του 1973.
Ο Μάρτιν Πίτερς έγραψε ιστορία εμφανιζόμενος με περιβραχιόνιο όπως και ο Κίγκαν λίγο αργότερα το 1976 σε χειραψία με τον Τζοφ της Ιταλίας.
Και ο Μικ Μιλς είναι ο πρώτος που το φορά σε τελική φάση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982. Εδώ προηγείται χρονικά η Σκωτία καθώς ο Μπίλι Μπρέμνερ, όπως όλοι οι αρχηγοί του 1974, φέρει περιβραχιόνιο.
Θα χρειαστεί να περάσει το μέσον της δεκαετίας του '80 για να εμφανισθεί περιβραχιόνιο σε τελικό κυπέλλου στο «Γουέμπλεϊ» και είναι ο αρχηγός της Λίβερπουλ, ο Άλαν Χάνσεν που κερδίζει αυτή τη διάκριση, μαζί και το Νταμπλ του 1986, βέβαια!
Θεόδωρος Πέππας
