Ο ξεχωριστός κύριος Μπέιλ θα είναι για πάντα συνώνυμο της εθνικής Ουαλίας!
Το είχαμε πει πριν από αρκετούς μήνες και το πλήρωμα του χρόνου ήρθε για να μας επιβεβαιώσει. Το αίμα που κυλάει στις φλέβες του Γκάρεθ Μπέιλ είναι κόκκινο και άσπρο. Είναι και θα είναι για πάντα συνώνυμο της εθνικής Ουαλίας και η πρόκριση στο Μουντιάλ του Κατάρ το αποδεικνύει. Τι και αν έχουν περάσει από το ουαλικό ποδόσφαιρο μεγαλύτερες προσωπικότητες από αυτόν; Ο Μπέιλ θα αποτελεί για πάντα τον άνθρωπο της… χώρας του και κάθε πρόσφατη επιτυχία της Ουαλίας φέρει την υπογραφή του! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Στις φλέβες του κυλάει λευκό και κόκκινο αίμα όπως η σημαία της εθνικής Ουαλίας. Ζει και αναπνέει για αυτήν, μεταβάλλεται σε έναν εντελώς διαφορετικό ποδοσφαιριστή κάθε φορά που αγωνίζεται για την φανέλα της. Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη από το γεγονός πως η Ουαλία βρίσκεται σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου για πρώτη φορά από το 1958, με αυτόν ως αρχηγό; Όχι, δεν υπάρχει!
Πιθανώς όταν πολλοί ακούνε το όνομα του Γκάρεθ Μπέιλ να νομίζουν πως αναφερόμαστε σε έναν «τελειωμένο» ποδοσφαιριστή ή τέλος πάντων σε ένα τεράστιο ταλέντο που πήγε στην Ρεάλ Μαδρίτης και δεν κατάφερε ποτέ να σταθεί αντάξιος των προσδοκιών.
Αυτό είναι λάθος. Πλήρως λάθος, διότι ο Μπέιλ δεν είναι πως δεν απέδωσε στην Ρεάλ, απλά είναι τόσες πολλές οι επιτυχίες των Μαδριλένων, που μέσα σε αυτές κάποιος δεν θα συμπεριλαμβάνεται στους πρωταγωνιστές.
Ωστόσο, συνέβαλλε στον πρώτο τίτλο της Ρεάλ στην Ευρώπη μετά το Champions League του 2002, όταν σκόραρε απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης το 2014, είχε καταλυτική παρουσία στον τελικό με την Λίβερπουλ με το καταπληκτικό τέρμα που πέτυχε με ψαλίδι το 2018 και έχει πετύχει ίσως το ωραιότερο γκολ που έχει μπει ποτέ στην ιστορία των Κυπέλλων Ισπανίας.
Αυτό που πέταξε την μπάλα μπροστά, πέρασε από την εξωτερική του γηπέδου, βγαίνοντας δηλαδή πιο κοντά στους πάγκους παρά στον αγωνιστικό χώρο και σκόραρε. Ωστόσο, κατά την γνώμη μου, ο Γκάρεθ Μπέιλ είναι εντελώς διαφορετικός κάθε φορά που παίζει με την φανέλα της Εθνικής Ουαλίας.
Είναι ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών στην ιστορία της χώρας! Και ας υπήρξε ο Ράιαν Γκιγκς, που σάρωσε τα πάντα με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και ας υπήρξε ο Ίαν Ρας, που είναι ο μεγαλύτερος σκόρερ στην ιστορία της Λίβερπουλ, και ας υπήρξε ο Τζον Τσαρλς, με τεράστια καριέρα και στην Ιταλία με την φανέλα της Γιουβέντους, εκτός από την Λιντς.
Ο Μπέιλ τους έχει ξεπεράσει όλους! Όχι μόνο επειδή είναι κάτοχος πέντε μεταλλίων Champions League, πράγμα που δεν έχει πραγματοποιήσει κανένας Βρετανός ποδοσφαιριστής, αλλά κυρίως για αυτά που έχει πετύχει με την Εθνική του ομάδα.
Είναι ο βασικός λόγος που προκρίθηκε στο EURO του 2016 έπειτα από πάρα πολλά χρόνια, είναι ο βασικός λόγος που έφτασε η ομάδα μέχρι τα ημιτελικά, με το θαύμα να επαναλαμβάνεται και στο EURO 2020, στο οποίο παρευρέθηκε και πάλι η Ουαλία.
Και φτάνουμε στο σήμερα, που οι «Δράκοι» πάνε… Μουντιάλ, για πρώτη φορά μετά από 64 χρόνια! Το μεγαλύτερο κατόρθωμα που έχει λάβει χώρα ποτέ στο ουαλικό ποδόσφαιρο και που πριν από μία δεκαετία αν κάποιος άκουγε όλα αυτά που έχει πετύχει η Ουαλία σήμερα, πιθανότατα δεν θα τα πίστευε. Ούτε καν ο Κρις Κόλμαν που όταν ανέλαβε το 2012 την Εθνική του ομάδα, ξεκίνησε με βαριές ήττες (3 σερί σε φιλικά, 5 συνολικά και 6-1 από την Σερβία)!
Η χαρισματική προσωπικότητα του Γκάρεθ Μπέιλ λοιπόν, φέρει την απόλυτη ευθύνη και θα είναι πάντα συνώνυμο της Εθνικής Ουαλίας. Και αν στην Ρεάλ Μαδρίτης δεν τον εκτίμησαν ποτέ, τουλάχιστον όσο θα έπρεπε, όπως λένε στην Ουαλία, «You can’t force someone to respect you, but you can’t refuse to be disrespected»!
