ENGLAND365ΑρθρογραφίαΘέμα της ημέρας

Μικέλ Αρτέτα: Μία τριετία αλλαγών, με μία… σταθερά και βλέψεις να την κάνει ξανά… Arsenal! (vid)

ENGLAND365 18.08.2022 | 18.59

Πέρασαν σχεδόν 1000 ημέρες από τότε που ο Μικέλ Αρτέτα ανέλαβε την Άρσεναλ. Τότε που ήταν «ερωτευμένος» μαζί της, μετά την ποδοσφαιρική του θητεία. Διότι, στην πορεία, την αγάπησε. Την έφτιαξε όπως την φανταζόταν. Χρειάστηκε χρόνο και χρήμα. Διέθεσε και τα δύο. Και η νέα Άρσεναλ αρέσει… πολύ, αν τη συγκρίνουμε με το πρώτο του ματς στον πάγκο των «κανονιέρηδων», πριν από μία τριετία!



Μικέλ Αρτέτα: Μία τριετία αλλαγών, με μία… σταθερά και βλέψεις να την κάνει ξανά… Arsenal! (vid)

Τον Δεκέμβριο κλείνει τρία χρόνια στον πάγκο της Άρσεναλ. Έχει γίνει τεράστια συζήτηση για το αν και τι μπορεί να προσφέρει στους «κανονιέρηδες», έχοντας βιώσει συναισθηματικά, αμέτρητες καταστάσεις, προτού επιτευχθεί μία ισορροπία και σταματήσει ο κόσμος να φωνάζει στο «Έμιρεϊτς» το Arteta out.

Το επιβεβαίωσε ο Αρτέτα, μένει εκτός ο Σάκα για την Άρσεναλ: Το πιο πιθανό σενάριο και τα ματς που χάνει!

Πήρε το πρώτο τρόπαιο της Άρσεναλ στη μετά – Βενγκέρ εποχή, αλλά το ποδόσφαιρο που παρήγαγε η ομάδα με τον Μικέλ Αρτέτα στην τεχνική της ηγεσία, δεν ήταν ελκυστικό. Ούτε καν αποτελεσματικό. Πέρασε η σεζόν του κορονοϊού, η Άρσεναλ τερμάτισε στη χειρότερη θέση της σύγχρονης ιστορίας της και εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων, για πρώτη φορά μετά από 26 χρόνια.

Δεν ήταν εύκολα διαχειρίσιμο. Και όμως, η διοίκηση της ομάδας, συνέχισε να τον στηρίζει. Κάτι έβλεπε. Κάτι που στις πρώτες, τρεις, περσινές αγωνιστικές, επίσης κανένας δεν μπορούσε να διακρίνει. Τότε που οι Λονδρέζοι βρίσκονταν στην τελευταία θέση της κατάταξης, έχοντας εκκινήσει τη νέα αγωνιστική περίοδο, δίχως νίκη και χωρίς κάποιο γκολ υπέρ τους.

Η υπομονή είναι… αρετή όμως και η πολιτική της Άρσεναλ είναι τέτοια. Μία ομάδα που πέρασε τα πάντα με έναν προπονητή, όπως τον Αρσέν Βενγκέρ, χαρακτηρίζεται από πίστη και προσήλωση στο πλάνο. Ο χρόνος θα έδειχνε αν πράττει σωστά ή όχι. Και μάλλον, έχοντας συμπληρώσει ακριβώς ένα χρόνο από τότε, η διοίκηση αποφάσισε πολύ σωστά.

Ο Μικέλ Αρτέτα ξεκίνησε να κερδίζει, η ομάδα του πήρε ψυχολογία, η Άρσεναλ αποδείχθηκε ανταγωνιστική στα ντέρμπι και το γεγονός πως στο τέλος της σεζόν «πικράθηκε» που δεν τερμάτισε στην πρώτη τετράδα, αποδεικνύει πολλά για την αυτοπεποίθηση και τη νοοτροπία, που μεταβίβασε ο Ισπανός στην ομάδα του. Οι εικόνες του All or Nothing μετά τη κομβική ήττα από τη Νιούκαστλ είναι ενδεικτικές. Άπαντες είναι απογοητευμένοι, μόνο αυτός μιλά και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να απαντήσει. Ο ορισμός του «boss». Αυτό έγινε σε μία τριετία στην Άρσεναλ ο Μικέλ Αρτέτα, που κατάφερε σε 1000 ημέρες, να αλλάξει και σχεδόν ολόκληρη την ομάδα, που παρέταξε στην πρώτη του αναμέτρηση στον πάγκο των «κανονιέρηδων».

Το πρώτο του παιχνίδι ήταν απέναντι στη Μπόρνμουθ, με το τελικό 1-1 να είναι θετικό, αν αναλογιστεί κανείς τις εμφανίσεις της Άρσεναλ τότε και την τοξικότητα που περιέβαλλε τον σύλλογο. Ποια ήταν η ενδεκάδα του Μικέλ Αρτέτα; Η εξής…

Λένο, Μέιτλαντ Νάιλς, Σωκράτης, Νταβίντ Λουίζ, Σάκα, Τσάκα, Τορέιρα, Νέλσον, Εζίλ, Ομπαμεγιάνγκ, Λακαζέτ.

Προφανώς και δεν μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει κακή την εν λόγω σύνθεση. Ο Λένο στηριζόταν από όλους, ο Νταβίντ Λουίς, με τα καλά και τα κακά του, ήταν γνώστης της Premier League, ο Σωκράτης βρισκόταν σε καλή κατάσταση, ο Τορέιρα το ίδιο, ο Ρις Νέλσον ήταν ένα… στοίχημα και η τριάδα μπροστά αναμφίβολα διέθετε τεράστια ποιότητα.

Παραλείψαμε συνειδητά δύο περιπτώσεις. Τον Μπουκάγιο Σάκα, που έχει «γράψει» ήδη τη δική του ιστορία με την Άρσεναλ και σαφώς όχι από την θέση του αριστερού μπακ και τον Γκρανίτ Τσάκα, που δένεται κάθε σεζόν περισσότερο με το σύλλογο και όπως έχει ομολογήσει, δεν θα βρισκόταν στο Βόρειο Λονδίνο αν προπονητής του δεν ήταν ο Μικέλ Αρτέτα.

Τρία χρόνια μετά, όλοι οι υπόλοιποι, πλην των δύο, έχουν αποχωρήσει. Ο Λένο φέτος, ο Σωκράτης πέρυσι, ο Νταβίντ Λουίς το ίδιο, ο Τορέιρα φέτος, ο Νέλσον είναι δανεικός, ο Εζίλ έπαψε να χρησιμοποιείται, η ιστορία με τον Ομπαμεγιάνγκ, το συμβόλαιο και το περιβραχιόνιο είναι γνωστή και ο Λακαζέτ απλώς μετέβη στη Λυών ως… φίλος.

Το ρόστερ ανανεώθηκε πλήρως. Στόπερ αγωνίζονται ο Σαλιμπά ή ο Μπεν Γουάιτ (3η πιο ακριβή μεταγραφή ιστορικά), με τον Γκάμπριελ. Αριστερά ο Τίρνι, δεξιά αποκτήθηκε ο Τομιγιάσου, που εξαιρώντας τους τραυματισμούς, έχει αποδειχθεί εξαιρετικός. Στο κέντρο, ο Τσάκα διατήρησε την θέση του, με τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη της Άρσεναλ, Τόμας Πάρτεϊ, να τον πλαισιώνει, ο Σάκα μετακινήθηκε δεξιά, ο Έντεγκααρντ αποκτήθηκε με μεταγραφή και πήρε το περιβραχιόνιο, ο Μαρτινέλι βρήκε την θέση του και ο Γκαμπριέλ Ζεσούς αποτελεί το «καθαρόαιμο» εννιάρι της ομάδας.

Παράλληλα, υπάρχει ο Έμιλ Σμιθ Ρόου, ο Έντι Ενκέτια και ο Φάμπιο Βιέρα μεσοεπιθετικά, με τον Νικολάς Πεπέ να αποχωρεί, ήρθε ο Σάμπι Λοκόνγκα, έμεινε ο Ελνένι, αποκτήθηκε ο Ζιντσένκο, υπάρχει ο Σέντρικ Σοάρες και ο Άαρον Ράμσντεϊλ είναι ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας, με τον Ματ Τέρνερ να τον πλαισιώνει.

Αντιλαμβάνεστε για πόσες προσθαφαιρέσεις μιλάμε; Ο Γκρανίτ Τσάκα έμεινε σταθερός, ο Σάκα άλλαξε θέση και από εκεί και πέρα ένα καινούργιο πλάνο. Ένα πλάνο με νεαρούς, γεμάτους όρεξη, για να φτάσουν ξανά την Άρσεναλ εκεί που ανήκει. Και όλα αυτά, με «μαέστρο» τον νεότερο προπονητή την δεδομένη χρονική στιγμή στην Premier League.

Όλα έχουν την εξήγησή τους. Η Άρσεναλ ξοδεύει πλέον πολύ, γιατί χρειαζόταν τεράστιες αλλαγές και αγοράζει νέους παίκτες, διότι ο Μικέλ Αρτέτα είναι πολύ πιο «άνετος», να εργαστεί με ταλαντούχους «πιτσιρικάδες» και όχι με… βεντέτες.

Και κάπως έτσι, η Άρσεναλ άλλαξε. Και κάπως έτσι, η Άρσεναλ αρέσει πολύ. Πού μπορεί να φτάσει; Προς το παρόν, στόχος είναι τα… αστέρια!

Δημήτρης Μανάκος


TAGS: