Η Νιούκαστλ «μεγαλώνει» και αυτό πρέπει να πιστωθεί στον Χάου!
Θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα την σεζόν; Πιθανώς όχι, με τη Νιούκαστλ αυτή τη στιγμή να πραγματοποιεί μία υπερβατική σεζόν, με την έννοια πως ουδείς θα την περίμενε στην 4η θέση της Premier League, στην 13η αγωνιστική. Όλα τα εύσημα πάνε στον Έντι Χάου, που έδειξε πως ξέρει να ψωνίζει, σε συνεργασία με μία διοίκηση που κινείται με βάση τη λογική, την στιγμή που στόχος για φέτος, πρέπει να είναι η εξάδα, ώστε να «χτίσει» τα επόμενα χρόνια πάνω στην επιστροφή της σε ευρωπαϊκή διοργάνωση και μετέπειτα στο Champions League. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Είναι δεδομένο, αναλογικά με το ξεκίνημα της σεζόν της φετινής Premier League, αλλά και με βάση όσα έχουμε δει εντός του 2022 από τις ομάδες του «Νησιού», πως αν υπήρχε σύλλογος που θα μπορούσε να μπει σφήνα στο Big 6, αυτός θα ήταν είτε η Νιούκαστλ, είτε η Μπράιτον, με τη Γουέστ Χαμ να χάνει τη δύναμή της πέρυσι, τη Λέστερ να μην είναι γενικώς καλά και τη Γουλβς, να μην έχει τους στόχους των προηγούμενων ετών.
Αντιθέτως, οι «γλάροι» ξεκίνησαν εντυπωσιακά την χρονιά, σημείωσαν την πρώτη τους «πεντάρα» στην ιστορία τους στην Premier League, στο τελευταίο ματς του Γκρέιαμ Πότερ, αλλά δυστυχώς για αυτούς, παρουσιάστηκε η Τσέλσι. Και όπως ήταν λογικό, ο άνθρωπος που «μεγάλωσε» τη Μπράιτον στη συνείδηση του κόσμου, δεν θα μπορούσε να πει όχι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, που θα τον έφερνε στο Champions League, αλλά και πιο κοντά στην διεκδίκηση ενός τίτλου.
Οι συνέπειες για τη Μπράιτον έγιναν ήδη ορατές, με τον Ρομπέρτο Ντε Τζέρμπι να θέλει χρόνο προσαρμογής και την ομάδα να μην σκοράρει στα 5 ματς που έχει δώσει, με κανέναν άλλον πλην του Τροσάρ. Συνεπώς, μας μένει μόνο ένας σύλλογος.
Και δεν είναι άλλος από τη Νιούκαστλ. Μία ομάδα που πέρυσι, όταν έγινε το takeover από το πιο πλούσιο ποδοσφαιρικό fund Σαουδαράβω, πραγματοποιούσε το χειρότερό της ξεκίνημα και ήταν τελευταία, με το πρώτο ματς υπό το νέο καθεστώς, να είναι κόντρα στην Τότεναμ, να προηγείται και το πρόσωπο στο φινάλε να είναι ο Χάρι Κέιν, με το πρώτο του γκολ εκείνη τη χρονιά.
Ωστόσο, με σωστές διορθωτικές κινήσεις, με παίκτες που ήξεραν να σώσουν την κατηγορία, η Νιούκαστλ σώθηκε και ορθοπόδησε. Πήρε τον Τάργκετ από την Άστον Βίλα με τη μορφή δανεισμού, πήρε τον Νταν Μπερν από τη Μπράιτον, τον Κρις Γουντ και τον Κίραν Τρίπιερ, προσθέτοντας στο ρόστερ της και τον Μπρούνο Γκιμαράες.
Η αναγέννηση ξεκίνησε με αργά και σταθερά βήματα και ο δεύτερος γύρος που πραγματοποίησε η Νιούκαστλ, ήταν εξαιρετικός, ούσα η μοναδική, πλην της Λίβερπουλ και της Μάντσεστερ Σίτι που συγκέντρωσε τόσους βαθμούς, ολοκληρώνοντας την χρονιά στην 11η θέση.
Στα περσινά βήματα λοιπόν και χωρίς καμία διάθεση εντυπωσιασμού, η Νιούκαστλ κινήθηκε ανάλογα και φέτος. Η ακριβότερη προσθήκη ήταν ο Αλεξάντερ Ίσακ, που σηματοδότησε ρεκόρ για τον σύλλογο, και από εκεί και πέρα, ήρθαν ο Νικ Πόουπ, ο Τάργκετ με μεταγραφή και ο Μπότμαν. Σωστές κινήσεις, άμεσο αποτέλεσμα και… 4η θέση.
Η Νιούκαστλ έχει ηττηθεί μόνο στο «Άνφιλντ», στις καθυστερήσεις, με το γκολ του Καρβάλιο και από εκεί και πέρα, είναι ανταγωνιστική κόντρα στον οποιονδήποτε, είτε παίζει ο Σεντ Μαξιμίν και ο Ίσακ, είτε όχι. Πραγματοποιεί φοβερή χρονιά, «τρόμαξε» τη Σίτι στο μεταξύ τους 3-3, πήρε «διπλό» στο Βόρειο Λονδίνο μετά από τρία χρόνια, κόντρα στην Τότεναμ και δεν ηττήθηκε ούτε στο «Ολντ Τράφορντ» απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Μία επιτυχία που ξεκάθαρα πιστώνεται στον Έντι Χάου, που προσέδωσε winning mentality στην ομάδα του και προσάρμοσε άπαντες σε έναν νέο τρόπο παιχνιδιού. Πιο επιθετικογενής ο Ζοέλιντον, μη απαραίτητος πλέον ο Σέλβεϊ, εκτελεστής όλων των στημένων ο Τρίπιερ, καλή ανασταλτική λειτουργία, εξαιρετικός ο Πόουπ και καταλυτικός ο Μπρούνο Γκιμαράες, που πλέον λατρεύεται από τον κόσμο και έχει βρει την θέση του.
Κάπως έτσι, η Νιούκαστλ είναι σε τροχιά… Ευρώπης και αυτό μπορεί να πιστωθεί αποκλειστικά στον προπονητή της. Την πήρε τελευταία, σε 12 μήνες την έχει σε ευρωπαϊκές θέσεις, ξεπερνά τη Λίβερπουλ, τη Γιουνάιτεντ και την Τσέλσι και οι εμφανίζεις της προσελκύουν τα βλέμματα όλων.
Το ερώτημα σαφώς είναι… για πόσο και μέχρι πού. Δύσκολη απάντηση, στόχος είναι η εξάδα, για μία ορθολογική διοίκηση που αντιλαμβάνεται σωστά τι γίνεται γύρω της. Αν το καταφέρει, σαφώς και θα μιλάμε για μία τεράστια επιτυχία, σε ένα πλάνο πενταετίας, που καθιερώνει τη Νιούκαστλ και πάλι, μεταξύ του Big 6. Μεγαλώνει διαρκώς, θυμάται το παρελθόν της και το «Σεντ Τζέιμς Παρκ» έχει κάθε λόγο να κατακλύζεται κάθε Κυριακή…
