Όταν ο Εζίλ… αγαπούσε το ποδόσφαιρο, δημιουργούσε αναμνήσεις, όπως αυτή με τη Λουντογκόρετς! (vids)
«Αν σας αρέσει το ποδόσφαιρο, σας αρέσει και ο Εζίλ». Αρσέν Βενγκέρ. Και εκεί τελειώνει κάθε συζήτηση. Δεν γίνεται να μην άρεσε σε κάποιον να βλέπει τον Μεσούτ Εζίλ, αν αγαπούσε το άθλημα. Ένα άθλημα, που με το πέρασμα των χρόνων, μάλλον ο ίδιος ο παίκτης δεν αγάπησε όσο έπρεπε. Αλλά το διάστημα παρουσίας του στην Άρσεναλ, ήταν αρκετό, για να μας δημιουργήσει πολύτιμες αναμνήσεις. Το «σκαψιματάκι» για να τελειώνει τις φάσεις, οι ασίστ του, η απίθανη συνεργασία με την Λέστερ. Εκείνο το γκολ με τη Λουντογκόρετς όμως…
Πριν από μερικά χρόνια, ο Μεσούτ Εζίλ «μιλούσε» στην μπάλα, μπορούσε να την περάσει από… κλειδαρότρυπα και είχε επινοήσει έναν δικό του τρόπο για να τελειώνει τις φάσεις, με το γνωστό «σκαψιματάκι» στο χορτάρι. Πλέον, θέλει αλλά δεν μπορεί, με το πρόβλημα να είναι πως ίσως και να μην… θέλει!
🔔 | Mesut Ozil's solo goal for Arsenal against Ludogorets is still unreal, he sat down the whole defence https://t.co/eWkXC4iXke
— SPORTbible News (@SportBibleNews) November 1, 2022
Την δεδομένη χρονική στιγμή ανήκει στη Μπασακσεχίρ και παρότι αποτελεί έναν από τους πιο διάσημους ποδοσφαιριστές επί τουρκικού εδάφους, δεν μοιάζει να ενδιαφέρεται να αγωνιστεί. Έχει καταγράψει μόλις μία συμμετοχή, ουδείς γνωρίζει αν είναι αδιάφορος και πολλοί θεωρούν πως με την αποχώρησή του από την Άρσεναλ, στο τελευταίο του διάστημα στους «κανονιέρηδες», η μεταχείριση που είχε από τον σύλλογο και το γεγονός πως έπαψε πολύ νωρίτερα να αποτελεί κομμάτι του,
«σκότωσε» την αγάπη του για το άθλημα.
Διότι όπως και να ήταν το φινάλε, ό,τι και να «γράφτηκε» στην ιστορία, ο Εζίλ ήταν κάποτε ο βασικός λόγος που κάποιοι αγάπησαν την Άρσεναλ. «Αν δεν σου αρέσει ο τρόπος παιχνιδιού αυτού του παίκτη, δεν σου αρέσει το ποδόσφαιρο». Αυτό είχε πει ο Αρσέν Βενγκέρ και οι αριθμοί του το δικαιολογούν πλήρως.
Ήταν το καλύτερο δεκάρι που πέρασε από τους Λονδρέζους, μετά τον Ντένις Μπέργκαμπ. Έμοιαζε με αρτίστα. Δεν θα έτρεχε για να διεκδικήσει πολύ την μπάλα, δεν θα έμπαινε σε προσωπικές μονομαχίες, μιας και το physical game δεν ήταν ποτέ μία αρετή που τον διέκρινε, αλλά έκανε τους αντίπαλους προπονητές να σχεδιάζουν τρόπους για να μην φτάσει η μπάλα σε αυτόν.
Δεν σκόραρε συχνά αλλά κάθε φορά που το έκανε, ήταν μοναδικό! Κανένας δεν θα ξεχάσει άλλωστε την ενέργειά του απέναντι στην Λουντογκόρετς, αλλά και το πρώτο του γκολ με την φανέλα των «κανονιέρηδων» στο Champions League απέναντι στη Νάπολι. Την συνεργασία για ένα απίθανο γκολ απέναντι στη Λέστερ και τις φοβερές ασίστ του στον Ολιβιέ Ζιρού απέναντι στην Έβερτον. Το φάουλ με την Λίβερπουλ και την εκτέλεση του για τον Ντάνι Γουέλμπεκ, για το «θρυλικό» γκολ κόντρα στις «αλεπούδες».
Οι καλές του στιγμές ήταν πάντα περισσότερες από τις κακές, αλλά με την αποχώρηση του Αρσέν Βενγκέρ άρχισε να φθείρεται. Ούτε ο Έμερι, ούτε όσοι ακολούθησαν μπορούσαν να αποδεχθούν πως δεν αποτελούσε «εργάτη» και άμεση συνέπεια αποτέλεσε η απαξίωσή του στο Βόρειο Λονδίνο.
Ειδικά εκείνο το γκολ με την Λουντογκόρετς. Ένα ματς που η Άρσεναλ βρέθηκε να χάνει με 2-0, ισοφάρισε άμεσα και στο 87ο λεπτό, ο Γερμανός έκανε μία ατομική προσπάθεια που δεν θα ξεχαστεί ποτέ, πέρασε την μπάλα πάνω από τον γκολκίπερ των γηπεδούχων, έκανε δύο προσποιήσεις ακόμη και μπήκε με την μπάλα στα δίχτυα.
Σαν σήμερα, πριν από έξι χρόνια. Τότε που ο Εζίλ αγαπούσε το ποδόσφαιρο και η Άρσεναλ τον είχε ανάγκη. Μία σχέση που ποτέ δεν θα ξεχαστεί. Ένα γκολ που κάθε φορά, με την έναρξη του Νοεμβρίου, θα παίζει ξανά και ξανά, για να μας θυμίζει ποιος ήταν ο Γερμανός και τι μπορούσε, αν ήθελε, να κάνει στο γήπεδο…
Δημήτρης Μανάκος
