Ο μεγαλύτερος αντίπαλος της Άρσεναλ αυτή την στιγμή είναι το… Μουντιάλ, αλλά η συγκομιδή δείχνει ξεκάθαρα πως μπορεί και τον τίτλο!
Είναι το ποδόσφαιρο δίκαιο άθλημα; Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να απαντήσουμε με σιγουριά, αλλά το μόνο δεδομένο, είναι πως στην χειρότερη των περιπτώσεων, δύσκολα μπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει… πλασματικό. Η βαθμολογική συγκομιδή της Άρσεναλ δεν είναι τέτοια. Είναι δίκαιη, είναι η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος και το +5 από τη Μάντσεστερ Σίτι της δίνει κάθε δικαίωμα να ονειρεύεται. Μπορεί να κατακτήσει όμως τον τίτλο; Γιατί… όχι είναι η απάντηση! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
.jpg "Ο μεγαλύτερος αντίπαλος της Άρσεναλ αυτή την στιγμή είναι το… Μουντιάλ, αλλά η συγκομιδή δείχνει ξεκάθαρα πως μπορεί και τον τίτλο!")
Αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και σε όσα βίωνε η Άρσεναλ στο ξεκίνημα της περασμένης σεζόν, μπορούμε να δούμε για ποιον λόγο ο Μικέλ Αρτέτα πιστώνεται ολόκληρη αυτή τη φετινή επιτυχία. Διότι, τότε βρισκόταν στην τελευταία θέση, με μηδενικά γκολ και χωρίς βαθμό υπέρ της, άπαντες τον κατέκριναν, αλλά ο ίδιος είχε μεγάλη στήριξη από την διοίκηση.
Από τον ίδιο τον Κρένκε, από τον γιο του που διαχειρίζεται την Άρσεναλ, από τον Έντου και από ολόκληρο το διοικητικό συμβούλιο, πράγμα που δεν είναι θεωρητικό, αλλά αποδεικνύεται και στο All or Nothing, που «γύρισαν» οι «κανονιέρηδες» πριν από μερικούς μήνες. Καμία συζήτηση δεν κάνει την εμφάνισή της για το μέλλον του Μικέλ Αρτέτα, με τα Media να είναι τα μοναδικά που ασκούσαν πίεση στον σύλλογο, δίχως όμως ουσιαστικό αντίκρισμα.
Πλέον, 1,5 χρόνο μετά, η ιστορία αυτή αποτελεί απλώς μία ανάμνηση. Και όχι απαραίτητα μία κακή ανάμνηση, διότι ο Ισπανός ωρίμασε από όλο αυτό, έμαθε να διαχειρίζεται την πίεση, δημιούργησε μία ομάδα που θέλει να παίζει ποδόσφαιρο και έχασε την έξοδο στο Champions League από τις δύο ήττες με την Τότεναμ και τη Νιούκαστλ.
Ευθύς αμέσως όμως ήρθε η ανασύνταξη. Ακολούθησαν εξαιρετικές και πολύ σημαντικές προσθήκες, η τετράδα οριοθετήθηκε ως στόχος και από όσα έχουμε παρακολουθήσει από την Άρσεναλ στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, άπαντες αντιλαμβανόμαστε πως ο Κρένκε, πριν από 1000+ μέρες είχε δίκιο. Τον στήριξε και η απόφασή του αυτή δικαιώνεται στο έπακρο.
Η Άρσεναλ πήγε στην διακοπή για το επικείμενο Παγκόσμιο Κύπελλο με 5 βαθμούς διαφορά από τη Μάντσεστερ Σίτι, σε μία διαφορά που είναι κάθε άλλο παρά πλασματική. Έχει πραγματοποιήσει εξαιρετικές εμφανίσεις και έχει μάθει να κερδίζει παιχνίδια, στα οποία δεν είναι ιδιαίτερα ανώτερη από την αντίπαλό της.
Τα κορυφαία ματς της σαφώς και είναι απέναντι στους «μεγάλους». Κέρδισε το ντέρμπι του Βορείου Λονδίνου, πιο εύκολα από ό,τι αναδεικνύει το τελικό 3-1, επικράτησε δίκαια της Λίβερπουλ με 3-2 στο «Έμιρεϊτς», το οποίο αποτελεί ως στιγμής και την καλύτερη έδρα του πρωταθλήματος, και κέρδισε για 3η σερί σεζόν την Τσέλσι στο «Στάμφορντ Μπριτζ» για πρώτη φορά στον 21ο αιώνα.
Υπάρχουν ματς που ήταν πραγματικά… κακή; Υπάρχει… 1,5 παιχνίδι! Είναι το ματς με τη Σαουθάμπτον, με το τελικό 1-1 να αποτελεί προϊόν κακής διαχείρισης, μετά το προβάδισμα με το γκολ του εξαιρετικού φέτος, Γκρανίτ Τσάκα, αλλά και κούρασης από τα συνεχόμενα ματς, και υπάρχει το δεύτερο μέρος στο παιχνίδι με τη Λιντς στο «Έλαντ Ρόουντ», μία εβδομάδα νωρίτερα, με το ζητούμενο πάντως να έρχεται, είτε επειδή ο Μπάμφορντ αστόχησε σε πέναλτι, είτε επειδή οι Λονδρέζοι παρουσίασαν μία σοβαρή εικόνα ανασταλτικά, παρά την έλλειψη δημιουργίας.
Στη μοναδική τους ήττα στην Premier League από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στο 6ο παιχνίδι της σεζόν, το οποίο μετέδωσα, η Άρσεναλ δεν ήταν χειρότερη από την αντίπαλό της. Πίεσε, δημιούργησε στιγμές, έμεινε πίσω στο σκορ κόντρα στη ροή και ηττήθηκε με 3-1. Και πάλι όμως έβγαλε αντίδραση και έφτασε τις 9 σερί νίκες σε όλες τις διοργανώσεις, πριν το «στραβοπάτημα» στο «Σεντ Μέρις».
Όλο αυτό δεν είναι τυχαίο. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο, με την ομάδα του Μικέλ Αρτέτα να συγκεντρώνει περίπου 2,6 βαθμούς ανά ματς και να θέλει να επιβεβαιώσει την προϊστορία. Κανείς και ποτέ δεν έχασε πρωτάθλημα στην Premier League με 12 νίκες σε 14 ματς, μία ήττα και μία ισοπαλία! Με μία νίκη λιγότερη μάλιστα, το είχε χάσει μόνο η Νιούκαστλ, το 1995, από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ…
Το ερώτημα φυσικά είναι αν όλη αυτή η πορεία μπορεί να έχει διάρκεια. Και το λέω αυτό διότι αν η Άρσεναλ συνεχίσει έτσι θα φτάσει κοντά στους 95 βαθμούς, ενώ αν ο μέσος όρος πέσει στο 2,2 για παράδειγμα, θα μπορεί να φτάσει μέχρι και τους 88-90. Ακούγονται πολλοί και πράγματι είναι, αν αναλογιστεί κανείς πως πέρυσι η Μάντσεστερ Σίτι το πήρε με 93.
Πολύ κρίσιμη καμπή για τη μεγάλη εικόνα της χρονιάς θα είναι η επιστροφή της Άρσεναλ στις αγωνιστικές υποχρεώσεις. Το ματς με τη Γουέστ Χαμ στη Boxing Day, το δύσκολο πρόγραμμα που ακολουθεί και φυσικά το ντέρμπι με τη Μάντσεστερ Σίτι τον Ιανουάριο, που αν στεφθεί από επιτυχία, σαφώς και κάνουμε άλλη συζήτηση.
Κανείς στο «στρατόπεδο» των «κανονιέρηδων» δεν κάνει ξεκάθαρη κουβέντα για τίτλο. Έχουν το μομέντουμ, αλλά και την διορατικότητα να αντιληφθούν πως το Μουντιάλ τον χειμώνα αποτελεί μία ιδιαίτερη κατάσταση. Δεν ξέρουμε πώς θα γυρίσουν οι παίκτες, με τραυματισμούς ή χωρίς, πόσο θα έχουν καταπονηθεί, αλλά και πώς θα επιδράσει η διακοπή σε μία ομάδα που τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι η καλύτερη του πρωταθλήματος.
Η Άρσεναλ έχει μπει πραγματικά στην συζήτηση του τίτλου, για πρώτη φορά μετά το επικό πρωτάθλημα της Λέστερ πριν από επτά χρόνια. Και είναι η πρώτη φορά από το 2018 και μετά, εκτός της Λίβερπουλ, που μπορεί να κοιτάξει στα μάτια το σύνολο του Πεπ Γκουαρδιόλα.
Το πρωτάθλημα έχει δρόμο, η σεζόν έχει δρόμο, αλλά κάποιος πρέπει να δώσει τα εύσημα σε αυτή την Άρσεναλ. Κρατά ολοζώντανο το πρωτάθλημα και γιατί όχι, αν ξεπεράσει και το… εμπόδιο του Μουντιάλ, να το κρατά στα χέρια της και τον Μάιο, για πρώτη φορά μετά από 18 χρόνια!
