Ο Πασχάλης – Οδυσσέας Μωυσίδης στο England365: «Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα στην Άρσεναλ – Δεν θα ξεχάσω ποτέ το δείπνο με Ράιτ και Άνταμς!»
Ένας Έλληνας στις ακαδημίες της Άρσεναλ. Ένα παιδί που ξεκίνησε από την Θεσσαλονίκη και έφτασε στο σημείο να συμμετέχει σε δείπνο με τους Ίαν Ράιτ και Τόνι Άνταμς. Μία χαρακτηριστική απόδειξη πως τα όνειρα δεν έχουν σύνορα και πως η δουλειά με μεράκι, κάποια στιγμή δικαιώνεται. Ο Πασχάλης – Οδυσσέας Μωυσίδης αποκλειστικά στο England365, για την ζωή του στον κόσμο που λέγεται «Άρσεναλ»!
Ονομάζεται Πασχάλης – Οδυσσέας Μωυσίδης και είναι ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου. Ένα παιδί που δούλεψε πολύ για το κάθε τι. Δεν του χαρίστηκε τίποτα, αλλά κατάφερε όσα… ονειρευόταν με τις σπουδές και το πείσμα του. Ασχολήθηκε με την προπονητική, αλλά… «πώς αντέδρασε όταν η αίτηση που είχε κάνει για να εργαστεί στην Άρσεναλ, έγινε αποδεκτή»;
Πώς είναι η καθημερινότητά του στο Βόρειο Λονδίνο; Τι κάνει, με τι ασχολείται και ποια γνωριμία δεν θα ξεχάσει ποτέ; Ναι, το England365 ήρθε σε επαφή μαζί του, για μία μεγάλη συνέντευξη, που μας βάζει στο πνεύμα των «κανονιέρηδων».
Ο Πασχάλης ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Δημήτρη Μανάκου και ο «Έλληνας» της Άρσεναλ μας άνοιξε την καρδιά του!
Διαβάστε την αποκλειστική συνέντευξη του Πασχάλη – Οδυσσέα Μωυσίδη:
Αρχικά, θα ήθελα να σε ρωτήσω, ώστε να μάθει και το ελληνικό κοινό, ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος σου στην Άρσεναλ;
«Δουλεύω σε 3 πρότζεκτ. Το πρώτο είναι με την ακαδημία και τις αναπτυξιακές ηλικίες, το δεύτερο είναι με το community department και έχει να κάνει με την προώθηση του ποδοσφαίρου σε σχολεία του Β. Λονδίνου και το τρίτο είναι με την ομάδα των Arsenal Amputees (ακρωτηριασμένων) της οποίας είμαι head coach και συμμετέχουμε στο πρωτάθλημα και Κύπελλο Αγγλίας.»
Ποιες ήταν οι σπουδές που ακολούθησες; Ήταν πάντα όνειρό σου να γίνεις αυτό που είσαι σήμερα;
«Σπούδασα Φυσική Αγωγή και Αθλητισμό στο ΤΕΦΑΑ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ μετέπειτα φοίτησα στο Friedrich Alexander University της Νυρεμβέργης (Γερμανία) όπου και ολοκλήρωσα τις μεταπτυχιακές σπουδές μου στην πρόληψη και αποκατάσταση τραυματισμών σε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Την έρευνά μου την ολοκλήρωσα στο Πανεπιστήμιο του Πόρτο στην Πορτογαλία. Η προπονητική άρχισε να με ελκύει από τα χρόνια που έπαιζα ποδόσφαιρο επαγγελματικά και μετέπειτα ήμι-επαγγελματικά καθώς μπορούσα να διαβάσω το παιχνίδι και να καθοδηγήσω τους συμπαίκτες μου τακτικά. Πολύ πιο δύσκολο όταν παίζεις, οπότε εκτιμώ ιδιαίτερα την ευκαιρία που έχω τώρα να κοουτσάρω από τους πάγκους.»
Είναι δεδομένο πως αρκετά παιδιά που θα διαβάσουν την συνέντευξη, θα θέλουν να πετύχουν όσα πέτυχες. Πες μας λίγο την διαδρομή σου; Τι έκανες, πώς ξεκίνησες την καριέρα σου και πώς προέκυψε η Άρσεναλ;
«Προπονητικά ξεκίνησα όπως προανέφερα ενώ έπαιζα ακόμα ποδόσφαιρο, σε κάποιο σημείο στη σεζόν ο προπονητής μας παραιτήθηκε και από τη μία μέρα στην άλλη ήμουν υπεύθυνος για το κομμάτι της προπόνησης. Όταν ήρθε ο νέος προπονητής μου ανέθεσε το μεγαλύτερο κομμάτι της προπόνησης και είχα ένα ρόλο παίχτη/βοηθού προπονητή και το ίδιο συνέβη και όταν μετακόμισα στη Γερμανία. Σχετικά με την Άρσεναλ, προέκυψε σε μία φάση που έκανα αιτήσεις σε club σε όλο τον κόσμο και η καλύτερη προοπτική για μένα ήταν στο Λονδίνο και την Άρσεναλ.»
Θα θέλαμε να μάθουμε την αντίδρασή σου στο άκουσμα πως θα εργαστείς σε ένα από τα μεγαλύτερα club του κόσμου; Φοβήθηκες, ένιωσες κάποιου είδους ανασφάλεια ή θεωρούσες πως οι κόποι σου ανταμείφθηκαν;
«Θυμάμαι ήταν μέσα Ιουλίου όταν έλαβα το email. Τα πρώτα συναισθήματα ήταν έκρηξη χαράς και ενθουσιασμός! Είχα 2-3 εβδομάδες να ετοιμάσω τα πάντα και να μετακομίσω στο Λονδίνο, οπότε η ανυπομονησία ήταν μεγάλη!»
Μίλησε μας για την καθημερινότητά σου. Πώς είναι μία μέρα σε αυτόν τον μεγάλο σύλλογο και πώς αισθάνεσαι περνώντας την πόρτα που λέει Arsenal στην κορυφή;
«Η μέρα συνήθως ξεκινάει με προετοιμασία για την προπόνηση ή με meeting. Μεσημέρι και απόγευμα είναι η ώρα για δράση και η συναναστροφή με το "μέλλον". Σίγουρα τεράστια τιμή αλλά και ευθύνη να είμαι μέλος αυτού του τεράστιου συλλόγου.»
Είσαι ένας από τους λίγους Έλληνες που βρίσκονται αυτή την στιγμή στην Premier League, μαζί φυσικά με τον Χρήστο Τζόλη και τον Δημήτρη Γιαννούλη, τον Τζορτζ Μπάλντοκ, την Μαριέλλα Νισοτάκη και την Βεατρίκη Σαρρή. Πώς αντιμετωπίζουν οι Άγγλοι την Ελλάδα;
«Γενικά οι Άγγλοι δε γνωρίζουν πολλά για το ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά κάθε φορά θα αναφέρουν δύο πράγματα. Το ένα είναι η φανταστική ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι Έλληνες φίλαθλοι και το άλλο φυσικά το EURO 2004!»
Έχεις πάει στο «Έμιρεϊτς» φαντάζομαι αμέτρητες φορές. Ποια είναι η αλλαγή στην ψυχοσύνθεση του κοινού; Δικαιολογεί αυτό το απόλυτο στο Βόρειο Λονδίνο;
«Ναι, είμαι στο Έμιρεϊτς σε κάθε ματς εκτός αν δεν μου το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις. Κάθε ματς φέτος είναι μια γιορτή με φανταστική ατμόσφαιρα και τρομερή στήριξη που σίγουρα βοηθάει τους παίχτες μας και δημιουργεί πίεση στους αντιπάλους. Υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία σε όλους με την ως τώρα πορεία της ομάδας!»
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον και ποιες οι επιδιώξεις σου αναφορικά με την Άρσεναλ;
«Προς το παρόν είμαι συγκεντρωμένος στη δουλειά που κάνω στις αναπτυξιακές ηλικίες και στη συνεργασία που έχω με την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αγγλίας για την καλύτερη ανάπτυξη των "μικρών" εθνικών με αθλητές που έχουν ειδικές ανάγκες (προβλήματα ακοής, όρασης, εγκεφαλική παράλυση). Όσο για το μέλλον, συνεχίζω να επενδύω σε αυτό, δουλεύοντας τα πτυχία της προπονητικής που ακολουθούν την αγγλική φιλοσοφία. Το επόμενο βήμα στην καριέρα μου θα ήταν να εργαστώ ένα σκαλοπάτι πάνω από τις ακαδημίες, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο!»
Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ιστορία που να σου έχει μείνει από τον καιρό που βρίσκεσαι στην ομάδα; Κάποια γνωριμία ή κάποια συζήτηση, που για τους δικούς σου λόγους δεν θα ξεχάσεις;
«Πολύ ωραία ερώτηση αυτή. Αν και έχω γνωρίσει πολλούς πρώην και νυν ποδοσφαιριστές της ομάδας, αυτή που μου έδωσε να καταλάβω ακόμα περισσότερο την ιστορία και το μέγεθος της Άρσεναλ ήταν όταν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και να γευματίσω με τους θρύλους της ομάδας Ian Wright & Tony Adams. Οι εμπειρίες τους και οι συμβουλές τους με ενέπνευσαν και με έκαναν να ταυτιστώ με το dna του συλλόγου.»
Κλείνοντας, υπάρχει κάτι που θα ήθελες να προσθέσεις;
«Συνεχίστε την φανταστική δουλειά που κάνετε. Έχετε την τύχη να καλύπτετε τα ποδοσφαιρικά νέα από μία χώρα που αντιλαμβάνεται και εκτιμάει το ποδόσφαιρο διαφορετικά από κάθε άλλη. Όσο για τον κ. Σωτηρακόπουλο, είναι για μένα η πρώτη χαρακτηριστική φωνή που θυμάμαι από παιδί που έβλεπα ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα συνδεδεμένος με τα βράδια του Champions League στις αρχές των 00s με τις τρομερές πορείες από Ρεάλ, Μπάγερν, Βαλένθια αλλά και της φανταστικής Ντεπορτίβο Λα Κορούνια του 2004. Θα χαρώ πολύ να τα πούμε από κοντά την επόμενη φορά που θα έρθει στο Λονδίνο!»
