Ο Τούχελ που δεν έπρεπε να απολυθεί, η «υπομονή» που δεν ήταν ποτέ συνώνυμη της Τσέλσι και τι γίνεται τώρα;
Οι συχνές αλλαγές προπονητών, οι ακριβές μεταγραφές και οι τεράστιες απαιτήσεις, είναι απόλυτα συνυφασμένες με το DNA της Τσέλσι ως σύλλογος. Ένα χαρακτηριστικό που προσέδωσε στην ομάδα ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς, το υποστήριξε στο έπακρο, αλλά ουδείς μπορεί να πει μετά βεβαιότητας πως τα χρήματα και τα μεγάλα οικονομικά δεδομένα, εγγυώνται την επιτυχία. Η τωρινή κατάσταση της Τσέλσι το επιδεικνύει και το γεγονός πως μοιάζει χειρότερη από την ομάδα του 2021, είναι το δίχως άλλο ανησυχητικό. Μένει να δούμε αν είναι και μη αναστρέψιμο… Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Δεν πρόκειται περί είδησης το γεγονός πως η λέξη «υπομονή» δεν ήταν ποτέ συνυφασμένη με την Τσέλσι. Από την στιγμή άλλωστε που η αναγέννηση των Λονδρέζων ταυτίστηκε ιδιαίτερα με τον Ρόμαν Αμπράμοβιτς, είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς, αν γνωρίζει την λογική του Ρώσου, πρώην προέδρου της ομάδας, πως για να επιτευχθούν οι στόχοι της Τσέλσι χρειάστηκε σωρεία αλλαγών και συχνές ανακατατάξεις.
Ο Αμπράμοβιτς ήταν ο άνθρωπος που δεν θα στήριζε εύκολα προπονητή. Δεν έμενε ικανοποιημένος, πάντα ήθελε το «παραπάνω», με ελάχιστες εξαιρέσεις να διαφέρουν στον τρόπο που αποφάσιζε να διοικεί τους «μπλε». Πιθανώς, ο Φρανκ Λάμπαρντ ήταν από τους λίγους που κατάφερε να κερδίσει χρόνο, ενώ τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά. Μιλάμε όμως για μία ιδιαίτερη περίπτωση, με το έντονο παρελθόν του στην ομάδα να του εξασφαλίζει ένα πλεονέκτημα, που σαφώς και δεν είχαν οι προκάτοχοί του.
Ο Αμπράμοβιτς αποχωρεί και την Τσέλσι αγοράζει ο Τοντ Μποέλι. Πολλά χρήματα, ατελείωτες οικονομικές δυνατότητες, αλλά στο τέλος της ημέρας, αυτό που χρειάζεται για να δομηθεί σωστά ένας σύλλογος, είναι και λογική για το ποδόσφαιρο. Κάπου είδους τεχνογνωσία, πράγμα που νέος ισχυρός άνδρας της ομάδας, δεν δείχνει να διαθέτει.
Η Τσέλσι λειτουργεί σαν ένας σύλλογος που βρίσκεται σε πανικό. Ξοδεύει διαρκώς, αλλά δεν γνωρίζει τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να ξοδέψει. Τα χρήματα άλλωστε που έχουν δαπανηθεί από το καλοκαίρι του 2021 μέχρι σήμερα, είναι πραγματικά ατελείωτα και η εξέλιξη των Λονδρέζων μηδαμινή.
Το καλοκαίρι του 2021 έδωσε 200 εκατομμύρια για μεταγραφές και το περσινό καλοκαίρι ακόμη 200. Αυτό όμως δεν εγγυάται την επιτυχία, με συνέπεια η ομάδα να βρίσκεται 20 μήνες μετά την κατάκτηση του Champions League, σε χειρότερο επίπεδο από ό,τι ήταν τότε.
Όταν απομακρύνθηκε ο Τόμας Τούχελ, είχα γράψει πως ναι μεν αποτέλεσε ακόμη μία επιλογή Αμπράμοβιτς, που εν τέλει έμελλε να μην στηριχθεί, αλλά σε ένα τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα όπως η Premier League, αυτή η νοοτροπία δεν μπορεί να κρίνεται πάντα επιτυχημένη.
Η Άρσεναλ στηρίζει τον Μικέλ Αρτέτα και τα αποτελέσματα είναι ορατά, η Μάντσεστερ Σίτι είναι απόλυτα συνυφασμένη με τον Πεπ Γκουαρδιόλα και φυσικά η Λίβερπουλ, την οποία παρέλαβε ως «καμένη γη» ο Γιούργκεν Κλοπ, κατέκτησε τα πάντα μέσα σε μία εξαετία και τώρα, που τα αποτελέσματα «στραβώνουν», δεν τίθεται καν θέμα απομάκρυνσής του. Πόσο μάλλον από την στιγμή που ανανέωσε το καλοκαίρι, λίγους μήνες αφότου έγινε η μόνη ομάδα που φτάνει στον Μάρτιο και διεκδικεί κάθε λογής τίτλο.
Συνεπώς, ναι μεν η αλλαγή προπονητή να λειτουργεί σαν ένα «ηλεκτροσόκ» για την κάθε ομάδα και τα αποδυτήριά της, πλην όμως, δεν είναι δεδομένο πως θα αποδώσει τα μέγιστα. Προς το παρόν, ο Γκρέιαμ Πότερ βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, παρά το γεγονός πως έκανε το καλύτερο ξεκίνημα προπονητή της Τσέλσι στον 21ο αιώνα.
Πλέον, μετρά μία νίκη στα 8 τελευταία ματς, ηττήθηκε για 3η φορά φέτος από τη Μάντσεστερ Σίτι, δεν της έχει βάλει γκολ από τον τελικό του Champions League προ 20 μηνών και βρίσκεται στην 10η θέση της Premier League, απέχοντας από την τετράδα, όσο και από τη ζώνη του υποβιβασμού!
Άλλαξε λοιπόν το καθεστώς της Τσέλσι, αλλά η λογική της ως προς τους προπονητές, μοιάζει να παραμένει αναλλοίωτη, πράγμα που ορίζεται ξεκάθαρα με αρνητικό πρόσημο. Η λήξη «υπομονή» ποτέ δεν ήταν ταυτισμένη με τον σύλλογο, αλλά αν όλο αυτό συνεχιστεί, η Τσέλσι μπορεί να βγει μόνο ζημιωμένη, θυμίζοντας την ομάδα του 2015-16, που ο Χίντινγκ ήρθε για να συμμαζέψει όσα άφησε πίσω του ο Ζοσέ Μουρίνιο και τερμάτισε στη μέση της βαθμολογίας
Είναι απορία άξιον πώς μία ομάδα που έχει δαπανήσει μισό δισεκατομμύριο σε λιγότερο από 24 μήνες, μοιάζει χειρότερη από αυτήν του 2021. Και αν η λογική της δεν διαφοροποιηθεί, ούτε ο Έντσο Φερνάντες, ούτε κάποιος άλλος, θα μπορέσουν να σώσουν μία σεζόν, που μπορεί να αποδειχθεί μέχρι και καταστροφική…
