Τότεναμ: Δεν είναι το (ένα) κακό ματς με τη Μίλαν, είναι ολόκληρη η κακή χρονιά!

Δεν ήταν ένα κακό ματς. Δεν ήταν ένα ανεπιτυχές παιχνίδι που απλώς δεν βγήκε στην Τότεναμ και είχε ως συνέπεια την πρώτη πρόκριση της Μίλαν μετά από 11 χρόνια στα προημιτελικά του Champions League. Είναι συνολικά η κακή σεζόν που πραγματοποιεί. Και που δεδομένα θα έχει ως αντίκτυπο την απόλυση ή τη λύση της συνεργασίας το καλοκαίρι με τον Αντόνιο Κόντε.



Τότεναμ: Δεν είναι το (ένα) κακό ματς με τη Μίλαν, είναι ολόκληρη η κακή χρονιά!

Αν κάποιος δει ψυχρά την κατάσταση και τον τρόπο με τον οποίο η Τότεναμ κατάφερε πέρυσι να τερματίσει στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα, αντιλαμβάνεται πως χρειάστηκε αρκετή δόση τύχης και άλλους τόσους παράγοντες, ώστε να περάσει την Άρσεναλ και να πάρει αυτή το εισιτήριο για το φετινό Champions League.

Κέρδισε τους «κανονιέρηδες» στο μεταξύ τους παιχνίδι με 3-0, με τον Χόλντινγκ να έχει αποβληθεί από το πρώτο μισάωρο, συνέχισε με νίκες μέχρι και το τέλος της αγωνιστικής περιόδου και είδε το σύνολο του Μικέλ Αρτέτα να ηττάται και από τη Νιούκαστλ στην προ τελευταία αγωνιστική, με άμεση συνέπεια να το προσπεράσει.

Το γεγονός αυτό γέννησε μεγάλες προσδοκίες στο φίλαθλο κοινό των Λονδρέζων, ο Αντόνιο Κόντε διατήρησε προφανώς τη θέση του, έχοντας βελτιώσει και την ψυχολογία του Χάρι Κέιν, αλλά οι παθογένειες του συλλόγου έμειναν αναλλοίωτες.

Οι καλοκαιρινές προσθήκες δεν έχουν προσφέρει τίποτα, με κορυφαίο παράδειγμα τον Ριτσάρλισον, που τη δεδομένη χρονική στιγμή κάνει παράπονα, αλλά ξεχνά πως κόστισε 50 εκατομμύρια και μετρά «μηδέν» γκολ και άλλες… τόσες ασίστ σε επίπεδο πρωταθλήματος.

Κάτι ανάλογο σημειώθηκε και με την περίπτωση του Ίβες Μπισούμα, που επίσης χτύπησε και δεν προσαρμόστηκε ποτέ, ενώ και ο Μπεντανκούρ τέθηκε εκτός μέχρι και τον Οκτώβριο, στην καλύτερη σεζόν της καριέρας του.

Προσθέστε λοιπόν στην εξίσωση των τραυματισμών και τα αρνητικά αποτελέσματα σε τέσσερις διαφορετικές διοργανώσεις, ώστε να προκύψει το συμπέρασμα πως η Τότεναμ διανύει μία ολότελα αρνητική αγωνιστική περίοδο.

Δεν συνέχισε στο FA Cup, αποκλειόμενη από τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ της Championship με 1-0. Συνέβη ακριβώς το ίδιο στο Λιγκ Καπ, με ειδοποιό διαφορά το τελικό σκορ (2-0), στο «Σίτι Γκράουντ» κόντρα στη Νότιγχαμ Φόρεστ. Και το κακό φυσικά «τρίτωσε», όταν η Μίλαν πήγε στο Λονδίνο και πανηγύρισε την πρώτη της πρόκριση στα προημιτελικά του Champions League μετά από 11 χρόνια.

Σε τρία κομβικά ματς, σε τρία παιχνίδια που «παιζόταν» το μέλλον της Τότεναμ σε έναν θεσμό, παρουσίασε τεράστιες ανεπάρκειες, με κοινά χαρακτηριστικά όλων πως είδε την εστία της να παραβιάζεται στο 25% των περιπτώσεων, και δεν σκόραρε στον ακέραιο βαθμό των παιχνιδιών της.

Δεν πέτυχε ούτε γκολ, είδε τον Χάρι Κέιν να είναι ο μοναδικός που… προσπαθούσε, αλλά προφανώς και ένας «κούκος» δεν φέρνει την άνοιξη. Και καταλήγουμε σε ένα προφανές συμπέρασμα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Τότεναμ δεν είναι πως «κλείνει» περισσότερα από 15 χρόνια δίχως τίτλο, αλλά το γεγονός πως σε κρίσιμα ματς απλώς βλέπει φανέλες των παικτών της να… περιφέρονται.

Ο Αντόνιο Κόντε πιθανώς θα φύγει στο τέλος της σεζόν, αλλά η αλήθεια είναι πως ο Ιταλός «πληρώνει» κάτι, για το οποίο δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνος. Δεν είναι λοιπόν το πρόβλημα το αρνητικό αποτέλεσμα με τη Μίλαν και ο αποκλεισμός. Είναι γενικώς η κακή σεζόν που πραγματοποιεί η Τότεναμ, και που πολύ δύσκολα θα «σωθεί» και φέτος με την κατάληψη της 4ης θέσης. Συνεπώς, θα έρθει μία ακόμη αλλαγή. Αλλά είναι και αυτή αρκετή για να ξαναμπεί ο σύλλογος στον δρόμο των… τίτλων;

Δημήτρης Μανάκος