Φρανκ Λάμπαρντ: Μία «παράλογη» κίνηση που όμως βγάζει… λογική για την Τσέλσι!
Είναι ο Φρανκ Λάμπαρντ ο καταλληλότερος για να διαδεχθεί τον Γκρέιαμ Πότερ στην Τσέλσι; Αν βγάλουμε εκτός συζήτησης κάθε λογής συναισθηματισμό, τότε σίγουρα δεν είναι. Και το ίδιο θα συμβαίνει ακόμη και αν κατακτήσει το Champions League. Αποτελεί απλώς μία επιλογή που θα δώσει χρόνο στον Τοντ Μποέλι για να σκεφτεί το επόμενο βήμα. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Αν δούμε καθαρά αγωνιστικά την αναμέτρηση της Λίβερπουλ με την Τσέλσι, οι «μπλε» ήταν ανώτεροι. Έβαλαν τη μπάλα κάτω, «χτύπησαν» στην πλευρά του Αλεξάντερ Άρνολντ, ήταν η καλύτερη ομάδα μέσα στο γήπεδο και θα μπορούσαν φυσικά να πάρουν τους τρεις βαθμούς της νίκης.
Είναι αυτό έργο του Μπρούνο Σαλτόρ; Σε καμία περίπτωση, με τον υπηρεσιακό προπονητή να διαδέχεται τον Γκρέιαμ Πότερ και απλώς να λειτουργεί κάνοντας τα απλά πράγματα. Βάζοντας τον Καντέ στο κέντρο, αλλάζοντας το σύστημα ώστε να παίξουν και ο Κουκουρέγια με τον Τσίλγουελ και τοποθετώντας τον Χάβερτς στην κορυφή της επίθεσης.
Ωστόσο, αν δούμε καθαρά «ψυχρά» και την αναμέτρηση της Τσέλσι με την Άστον Βίλα, η εικόνα της ομάδας δεν ήταν κακή. Είχε 18 ευκαιρίες για γκολ, έβγαλε φάσεις, δεν σκόραρε και «λαβώθηκε» σε δύο στιγμές. Σε ένα λάθος του Κουκουρέγια, με τον Γουότκινς να σκοράρει - τότε - για 5ο σερί εκτός έδρας ματς και σε ένα μακρινό σουτ του ΜακΓκιν, ο οποίος στις προηγούμενες 28 προσπάθειές του στη σεζόν, δεν είχε στείλει τη μπάλα στα δίχτυα.
Έπρεπε όμως να απολυθεί ο Γκρέιαμ Πότερ; Είναι μία κίνηση, που όπως έγραφα και πριν από τέσσερις μέρες, ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τον Τοντ Μποέλι, πλην όμως πρέπει να προβεί σε μία ορθολογική επιλογή. Και αυτή, δεν είναι σίγουρα ο Φρανκ Λάμπαρντ. Εξηγώ λοιπόν πως ναι μεν η εικόνα της Τσέλσι έχει βελτιωθεί, αλλά αυτό δεν οφειλόταν ούτε στον Πότερ, ούτε στον Σαλτόρ αλλά στην ατομική ποιότητα.
Όταν έχεις ξοδέψει αμέτρητα εκατομμύρια, θα πάρει χρόνο, θέλει υπομονή, αλλά θα έρθει η ώρα που το σύνολο θα «δέσει». Αρκεί να υπάρχει ένας προπονητής που θα καταφέρει να διαχειριστεί και να εμπνεύσει το υλικό. Και αυτός δεν είναι ο Γκρέιαμ Πότερ και φυσικά ούτε και ο Φρανκ Λάμπαρντ, ο οποίος ναι μεν κατέχει αναρίθμητα ρεκόρ στον σύλλογο, αλλά και η πρώτη του θητεία έδειξε πως δεν είναι έτοιμος.
Το ίδιο πιθανώς θα ισχύει και τώρα, με τον «Φράνκι» να αποτελεί τον μοναδικό που θα μπορούσε να δεχθεί την πρόταση του Μποέλι. Να υπογράψει για δύο μήνες και εν συνεχεία να αποχωρήσει, δίνοντας την δυνατότητα στον ισχυρό άνδρα της ομάδας να κερδίσει χρόνο, για να επεξεργαστεί τις επιλογές του ενόψει καλοκαιριού.
Αυτό όμως είναι κάτι που πρέπει να τηρηθεί, ακόμη και αν ο Λάμπαρντ καταφέρει κάτι που δεν μοιάζει εφικτό… Να πάρει δηλαδή το Champions League. Συναισθηματικά μπορεί να ανταπεξέλθει, προπονητικά όχι και είναι προφανές πως τον πήρε, με την λογική να βγει η σεζόν, να στηρίξει την Τσέλσι ο κόσμος και να διαχειριστεί ορθολογικά δύο αναμετρήσεις.
Η ουσία όμως είναι μία. Πως αποτελεί μία κίνηση που ναι μεν έχει τη λογική της, αλλά αποδεικνύει πως η Τσέλσι βρίσκεται σε σύγχυση. Ακόμη λοιπόν και αν ο Λάμπαρντ την οδηγήσει στο κορυφαίο τρόπαιο της σεζόν, θα πρέπει να αποχωρήσει. Και σε αυτό, δεν «χωρά» κανένας συναισθηματισμός…
