Πήγε στην Γιουνάιτεντ ως Καντονά, έφυγε ως… «King Eric»
Γενέθλια σήμερα (24/5), για τον Ερίκ Καντονά, τον άνθρωπο που άλλαξε την ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και γενικότερα τις ισορροπίες τη δεκαετία του ‘90, στην Premier League.
Σήμερα (24/5), συμπληρώνει 57 χρόνια ζωής, ο Ερίκ Καντονά, στο πρόσωπο του οποίου ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, βρήκε τον ηγέτη που θα καθοδηγούσε την περίφημη «γενιά του ‘92», των Γκιγκς, Μπέκαμ και Σκόουλς. Ο Γάλλος βιρτουόζος, έμελλε να επηρεάσει, όχι μόνο την ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά και του αγγλικού ποδοσφαίρου γενικότερα.
Η άφιξη στο «Νησί»
Τη σεζόν 1991-1992, η Γιουνάιτεντ θα τερματίσει στην δεύτερη θέση του αγγλικού πρωταθλήματος, τέσσερις βαθμούς πίσω από την Λιντς, η οποία είχε στην σύνθεσή της, τον 26χρονο τότε Ερίκ Καντονά. Έφτασε στο Λιντς στις 6 Φεβρουαρίου 1992 και παρέμεινε για ένα εξάμηνο, όντας ένας από τους πρωταγωνιστές των «παγωνιών» στον δρόμο προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Στην πρώτη του σεζόν στο «Νησί», ο Γάλλος πέτυχε 14 γκολ και μοίρασε πέντε ασίστ, σε 34 συμμετοχές, δείχνοντας την ικανότητά του, να οδηγήσει μια ομάδα στον τίτλο.
Η απόφαση σταθμός για Καντονά και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Η επιρροή του στο παιχνίδι της Λιντς, δεν πέρασε απαρατήρητη. Η Γιουνάιτεντ, στις 26 Νοεμβρίου 1992, ανακοινώνει την απόκτηση του Ερίκ Καντονά, από την πρωταθλήτρια Αγγλίας. Ο Γάλλος, θα γίνει το κομμάτι που έλειπε, από το σχετικά νεανικό σύνολο των «κόκκινων διάβολων» εκείνη την εποχή. Λίγες μέρες μετά την απόκτησή του, πραγματοποιεί το ντεμπούτο του, στην νίκη με 2-1 επί της «γειτόνισσας» Μάντσεστερ Σίτι. Θα αγωνιστεί ως αλλαγή, στην θέση του Γκιγκς και όπως έγραψε η εφημερίδα «Guardian», την επόμενη μέρα, «The Frenchman played a peripheral role», δηλαδή «Ο Γάλλος έπαιξε σε περιφερειακό ρόλο.
Από εκείνη την ημέρα, ο Σερ Άλεξ, βρίσκει τον άνθρωπο που από τα πόδια του θα περνά όλο το παιχνίδι της ομάδας. Όντας πρωτοπόρος, «κόβει» την συνήθεια του 4-4-2, που όλες οι βρετανικές ομάδες χρησιμοποιούσαν εκείνα τα χρόνια και μετατρέπει τον Γάλλο σε «δεκάρι» πριν γίνει… της μόδας.
Ο Καντονά, θα πάρει το ιστορικό «7» της Γιουνάιτεντ και σε συνδυασμό με το περιβραχιόνιο του αρχηγού και τον σηκωμένο του γιακά, θα υπάρξει μία από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες της δεκαετίας του ’90 στη Αγγλία.
Thirty years to the day, many may not have have predicted it at the time but one of the main catalysts in our unparalleled success under SAF would sign for the club for £1 million.
— Al Foran (@ImpressionistAL) November 26, 2022
Eric Cantona was like a superhero to many young Man Utd supporters in the 90's, an iconic figure. pic.twitter.com/dFKlD0QXus
Τις πρώτες δύο σεζόν, στην «κόκκινη» μεριά του Μάντσεστερ, ο Καντονά οδηγεί τους «κόκκινους διάβολους», σε δύο σερί κατακτήσεις πρωταθλήματος. Ωστόσο, την τρίτη του χρονιά αποφάσισε να γίνει «τιμωρός» του φασισμού. Στις 25 Ιανουαρίου 1995, η Γιουνάιτεντ παίζει στο «Σέλχαρστ Παρκ» με την Κρίσταλ Πάλας και στο δεύτερο ημίχρονο ο Ρίτσαρντ Σο θα τραβήξει την φανέλα του Γάλλου, αυτός τσαντίζεται, αντιδρά και ο διαιτητής του δείχνει την κόκκινη κάρτα.
Αποχωρώντας από τον αγωνιστικό χώρο, ένας οπαδός της Κρίσταλ Πάλας, θα βρίσει τον Καντονά, φωνάζοντας χαρακτηριστικά: «Γαμ@@νε γύρνα πίσω στην πατρίδα σου τη Γαλλία και άντε γαμ@@σου». Η αντίδραση του ηγέτη της Γιουνάιτεντ ήταν η πασίγνωστη, πλέον, «κλωτσιά στον φασισμό».
Το αποτέλεσμα της ιστορικής κλωτσιάς, που στιγμάτισε ολόκληρη την Premier League, ήταν ο Καντονά να αποβληθεί για εννιά μήνες από την Αγγλική Ομοσπονδία και τον Σερ Άλεξ να επεμβαίνει, ώστε ο Γάλλος να μην φύγει από τη χώρα. Ο Καντονά θα συλληφθεί μετά από λίγες ώρες, θα καταδικαστεί με ποινή φυλάκισης δυο εβδομάδων, η οποία όμως θα μετατραπεί σε 120 ώρες κοινωνικής εργασίας.
Ως εκ τούτου, η Γιουνάιτεντ εν μέσω όλων αυτών θα χάσει το πρωτάθλημα (1995) και ο Γάλλος θα επιστρέψει στην δράση, τον Σεπτέμβριο του 1995, οδηγώντας την ομάδα σε ακόμα δύο πρωταθλήματα (1996, 1997).
Ασυμβίβαστος -και- εκτός γηπέδου
Πάντα ενεργός, σε κοινωνικά θέματα. Από τότε έδειξε ότι δεν ανέχεται την αδικία, στάση την οποία και κρατάει μέχρι και σήμερα. Τελευταία του τοποθέτηση για σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, το θέμα «Κατάρ» και οι θάνατοι που λέγεται πως συνέβησαν, λόγω των συνθηκών εργασίας, κατά την διάρκεια των έργων για το Μουντιάλ.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε τον Ιανουάριο του 2022, στην «Daily Mail», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Για να είμαι ειλικρινής, δεν με ενδιαφέρει καθόλου το Μουντιάλ αυτό. Δεν είναι πραγματικό Μουντιάλ για εμένα. Το Κατάρ δεν είναι μια ποδοσφαιρική χώρα. Δεν είμαι εναντίον της ιδέας να φιλοξενηθεί αυτή η διοργάνωση σε μια χώρα που μπορεί να προωθηθεί και να αναπτυχθεί το ποδόσφαιρο, όπως συνέβη σε προηγούμενες δεκαετίες με τις ΗΠΑ και με τη Νότια Αφρική.
Στο Κατάρ δεν υπάρχει τίποτα, μόνο το χρήμα. Όλα γίνονται για τα λεφτά. Ο τρόπος που συμπεριφέρθηκαν και συμπεριφέρονται στους ανθρώπους που συμμετείχαν στην κατασκευή των γηπέδων είναι φρικτός».
Κάπως έτσι, ο «Βασιλιάς Έρικ», έδωσε το στίγμα του, όπως έκανε πάντα τόσο εντός, όσο και εκτός γηπέδου και κατά πάσα πιθανότητα, το ίδιο θα συνεχίσει να κάνει.
Γιάννης Νικολόπουλος
