Όποιοι κράτησαν προπονητή επιβραβευτήκαν, όποιοι άρχισαν τα «φύγε εσύ - έλα εσύ», τιμωρήθηκαν στην Premier League!
Η Premier League είναι μαραθώνιος. Και για να αντέξεις σε αυτόν, πρέπει να πιστέψεις στο πλάνο και στον άνθρωπο που έχεις ορίσει για προπονητή σου. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δικαιώθηκε με τον Κούπερ, η Μπόρνμουθ δικαιώθηκε με τον Ο’ Νιλ και η Έβερτον αντιλήφθηκε πως ο Σον Ντάις έχει τον τρόπο. Από την άλλη, Λέστερ και Λιντς ανέδειξαν ξανά πως αν δεν έχεις υπομονή, πέφτεις με την ίδια ταχύτητα που ιδανικά προτιμούσες να εξασφαλίσεις την παραμονή σου. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Φτάσαμε στην τελευταία στροφή της Premier League. Ενός πρωταθλήματος που φρόντισε να αποδείξει με τον πλέον «σκληρό» τρόπο στην Άρσεναλ, πως στην κορυφή… κουμάντο κάνει η Μάντσεστερ Σίτι.
Η διαφορά ανατράπηκε, οι «κανονιέρηδες» έμειναν στην 2η θέση και η Νιούκαστλ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ συμπλήρωσαν την τετράδα, η οποία θα συμμετάσχει στο επόμενο Champions League.
Το φετινό πρωτάθλημα ήταν δίκαιο και άπαντες πήραν αυτό που τους άξιζε. Η Λίβερπουλ «πλήρωσε» την αστάθειά της με την 5η θέση, η Μπράιτον τερμάτισε για πρώτη φορά στην ιστορία της σε θέση που της δίνει ευρωπαϊκό εισιτήριο και η Τσέλσι με την Τότεναμ είναι χαμηλότερα. Διότι έκαναν λάθος τα απλά πράγματα, διότι οι περισσότερες από τις επιλογές τους έμοιαζαν απονενοημένες.
Το θέμα ως προς την τελευταία αγωνιστική είναι οι δύο ομάδες που θα υποβιβαστούν. Ποιες θα είναι αυτές και πώς εν τέλει θα ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα, το οποίο είναι μόλις το 3ο στον 21ο αιώνα, που «είδε» και τις τρεις ομάδες που ανέβηκαν από την Championship να σώζονται.
Δεν το βλέπουμε κάθε χρόνο, αλλά ο λόγος που αυτό συνέβη, εξηγείται ξεκάθαρα ποδοσφαιρικά. Οφείλεται στην επιμονή και την υπομονή των διοικήσεών τους. Η Μπόρνμουθ και η Νότιγχαμ Φόρεστ αποτελούσαν τις ομάδες που στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν βρίσκονταν στην κορυφή των αποδόσεων των bookmakers για να υποβιβαστούν.
Όταν όμως ήρθαν τα δύσκολα και αυτοί πήγαν να επιβεβαιωθούν, διατήρησαν τους προπονητές τους. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης όχι απλώς κράτησε τον Στιβ Κούπερ, αλλά του ανανέωσε και το συμβόλαιο, ενώ τα «κεράσια», μετά την απόλυση του Πάρκερ, από το ματς του Σεπτεμβρίου και το 9-0 από τη Λίβερπουλ, αποφάσισαν ότι θα πορευτούν με τον Γκάρι Ο’ Νιλ.
Αμφότερες βελτιώθηκαν και έκαναν τα απαραίτητα για να σωθούν. Η Νότιγχαμ εκμεταλλεύτηκε πλήρως το «Σίτι Γκράουντ», η Μπόρνμουθ έκανε πέντε νίκες τον Απρίλιο και άμεση συνέπεια αποτελεί η παραμονή τους στην Premier League. Όπως ακριβώς συνέβη και με τη Φούλαμ, που έκανε υπερβατική σεζόν και προφανώς ο Μάρκο Σίλβα θα συμπεριλαμβανόταν στους κορυφαίους προπονητές της φετινής σεζόν.
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με όσους συλλόγους τη δεδομένη χρονική στιγμή «παίζουν» την ύπαρξή τους. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από τη Λέστερ δεν υπάρχει. Είχε στο «τιμόνι» της τον Μπρένταν Ρότζερς. Έναν προπονητή που την έβγαλε δις στην πεντάδα, χάνοντας για ελάχιστο το Champions League, έναν προπονητή που της πήρε Κύπελλο Αγγλίας και την καθιέρωσε στο υψηλότερο επίπεδο, πηγαίνοντάς τη μέχρι και τον ημιτελικό του Europa Conference League. Και όταν ήρθαν τα δύσκολα, «πλήρωσε» αυτός τα σπασμένα, με την πτωτική πορεία της Λέστερ μέχρι και σήμερα, να αποδεικνύει πως από αλλού πηγάζουν τα προβλήματά της.
Μην ξεχνάμε πως το προηγούμενο καλοκαίρι, 10 ημέρες πριν το τέλος της μεταγραφικής περιόδου, ήταν η μοναδική που δεν είχε ολοκληρώσει μεταγραφή. Όλα αυτά μέχρι να έρθει ο Βόουτ Φαές, ο οποίος εν συνεχεία έγινε ο πρώτος παίκτης στην Premier League την τελευταία δεκαετία, που πετυχαίνει δις αυτογκόλ, στο ίδιο ματς, στο πρώτο ημίχρονο!
Από εκεί και πέρα, για… κρέμασμα δεν είναι μόνο η διοίκηση της Λέστερ, αλλά και αυτή της Λιντς. Μηδενική υπομονή και τρομερά βιαστική κίνηση η απόλυση του Μαρσέλο Μπιέλσα, για να προβεί εν συνεχεία σε δύο απονενοημένες επιλογές. Ο Χάβι Γκράθια προφανώς και δεν ήταν ο κατάλληλος και κάπως έτσι, έφτασε στην πρόσληψη του Σαμ Άλαρνταϊς, με τον χρόνο όμως να έχει περάσει χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά την Έβερτον, αυτή ανήκει περισσότερο στην πρώτη κατηγορία, παρά σε αυτή των Λέστερ και Λιντς. Αντιλήφθηκε νωρίς πως ο Φρανκ Λάμπαρντ την οδηγεί μαθηματικά σε έναν ιστορικό υποβιβασμό, τον απέλυσε και έφερε έναν άνθρωπο που ξέρει να διαχειρίζεται ακριβώς τέτοιες καταστάσεις.
Ο Σον Ντάις θα πιστωθεί την διαφαινόμενη παραμονή της ομάδας του, αν αυτή πράγματι επιτευχθεί, ποντάροντας φυσικά στην εμπειρία του μέσω της Μπέρνλι, σε ένα «έργο» που πάντα φέρνει εις πέρας.
Πού καταλήγουμε λοιπόν; Στο ότι η φετινή Premier League ήταν δίκαιη και έδωσε στον απόλυτο βαθμό στον κάθε έναν, αυτό που άξιζε. Σώθηκαν όσες είχαν την πίστη στο πλάνο τους, κινδυνεύουν πολύ Λέστερ και Λιντς που βιάστηκαν να… σωθούν και μένει η Έβερτον, που κατάλαβε πως για να σωθεί, πρέπει να πιστέψει σε έναν άνθρωπο που είναι σπεσιαλίστας στις «ειδικές αποστολές».
Αν η Λιντς πέσει, η αίσθησή μου είναι πως θα επιστρέψει ευκολότερα από τις άλλες δύο, τόσο λόγω του κόσμου της, όσο και λόγο του νεαρού της ηλικίας της. Από την άλλη, Λέστερ και Έβερτον θα «μπλέξουν», με τα «ζαχαρωτά» να είναι και η ομάδα με τις περισσότερες σεζόν στην κατηγορία, μετά τους τέσσερις υποβιβασμούς την δεκαετία του ’50.
Πόνταρες στην εμπειρία; Σώνεσαι. Δεν είχες υπομονή; Πέφτεις βιαστικά. Και η Championship δεν είναι για όλους, διότι και αυτή χρειάζεται… υπομονή!
