Γουέστ Χαμ και Φιορεντίνα μπροστά σε μία «χρυσή» ευκαιρία, σε ένα γήπεδο… χαλί, που δεν χωρά τη δίψα των οπαδών τους!
Η Πράγα γεμίζει, η Γουέστ Χαμ αντιμετωπίζει τη Φιορεντίνα στον δεύτερο τελικό στην ιστορία για το Europa Conference League και αμφότερες έχουν μπροστά τους μία «χρυσή» ευκαιρία. Θα αναβιώσει ο τελικός του 1965 και ο… Μπόμπι Μουρ ή ο χρόνος θα γυρίσει στο Κύπελλο Κυπελλούχων του 1961 με αντίπαλο τη Ρέιντζερς για τους «βιόλα»; Σε μερικές ώρες θα ξέρουμε, σε ένα μικρό, αλλά εντυπωσιακό γήπεδο, που αναδεικνύει με τον τρόπο του, για ποιον λόγο η UEFA θέλει να πάει σε μεγαλύτερα γήπεδα και αυτό θα γίνεται από την επόμενη σεζόν με την OPAP Arena της ΑΕΚ. Γράφει από την Πράγα ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα. Ο δεύτερος τελικός του Europa Conference League στην ιστορία του θεσμού, είναι πλέον πιο κοντά από ποτέ. Μία διοργάνωση που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το Europa League, με τις ομάδες που συμμετέχουν σε αυτήν και πηγαίνουν μακριά σε αυτήν, να είναι εξαιρετικές.
Ο περσινός τελικός της Ρόμα με τη Φέγενορντ το αποδεικνύει πλήρως, ενώ τώρα, έχουμε μπροστά μας δύο συλλόγους που έχουν πολλά χρόνια να παίξουν σε ευρωπαϊκό τελικό. Και ακριβώς για αυτό το λόγο, η δίψα του κόσμου τους είναι πάρα πολύ μεγάλη, αποδεικνύοντας πως το γήπεδο της Σλάβια Πράγας δεν μπορεί να την… χωρέσει.
Υπολογίζεται άλλωστε πως τουλάχιστον 15.000 Άγγλοι θα βρεθούν στην Πράγα για να υποστηρίξουν τη Γουέστ Χαμ, ενώ γύρω στους μισούς μοιάζει να είναι οι φίλοι της Φιορεντίνα, που θα ταξιδέψουν από την Ιταλία. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως αρκετοί θα μείνουν χωρίς εισιτήρια, με την UEFA να συνειδητοποιεί, έστω και λίγο καθυστερημένα, ότι τα επόμενα χρόνια πρέπει να επιλέγει γήπεδο που θα μπορεί να είναι διαθέσιμο για τουλάχιστον 30.000 κόσμο. Απόλυτα λογική φαντάζει λοιπόν η συζήτηση με την ΑΕΚ για την OPAP Arena, με φόντο τον επόμενο τελικό του θεσμού.
Στα αγωνιστικά τώρα, η αλήθεια είναι πως κάθε μία από τις δύο ομάδες, έχει τη δική της δυνατότητα να «γράψει» ιστορία. Ξεκινώντας από τη Γουέστ Χαμ, που επιστρέφει σε τελικό ευρωπαϊκού θεσμού μετά το 1976 και την ήττα με 4-2 από την πανίσχυρη Άντερλεχτ στις Βρυξέλλες, το σύνολο του Ντέιβιντ Μόγιες αποτελεί αδιαμφισβήτητα την πιο σταθερή ομάδα του θεσμού. Είναι αήττητη, έφτασε μέχρι το τέλος του δρόμου με μοναδική σταθερότητα και απέδειξε πως θέλει το τρόπαιο, δίχως να αντιμετωπίζει το Europa Conference League με… μπλαζέ ύφος, επειδή απλά παίζει στην Premier League.
Πλέον, η ευκαιρία των «σφυριών» βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ και μεγαλύτερος οδηγός από το ένδοξο παρελθόν τους, σαφώς και δεν υφίσταται. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως ενδέχεται να συζητάμε για το τελευταίο ματς του Ντέκλαν Ράις με την ομάδα του Λονδίνου. Σκεφτείτε πόσο μεγάλο θα είναι το επίτευγμά του, να οδηγήσει τη Γουέστ Χαμ στον πρώτο της ευρωπαϊκό τίτλο μετά το 1965.
Αρκεί να καταφέρει να «μιμηθεί» τον Μπόμπι Μουρ, βλέποντας τι συνέβη στο Wembley, πριν από σχεδόν… 60 χρόνια, απέναντι στη Μόναχο 1960, με τη διοίκηση της ομάδας να αποδεικνύει πως δεν ξεχνά, καθώς τον Οκτώβριο του 2021, στο ματς με τη Ραπίντ Βιέννης, στο Λονδίνο, απλώς αποτέλεσε μία ένεση… μνήμης.
Πριν την έναρξη της αναμέτρησης, τα «σφυριά» παρουσίασαν και δημοσιοποίησαν για όσους δεν βρέθηκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο, το άγαλμα των Μάρτιν Πίτερς, Μπόμπι Μουρ και Τζεφ Χαρστ.
Των ανθρώπων που οδήγησαν την Γουέστ Χαμ στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων και στη νίκη επί της Μόναχο 1960 με 2-0 το 1965, χάρη σε δύο γκολ του Σέλεϊ σε λιγότερο από 150 δευτερόλεπτα, με αρχηγό τον Μπόμπι Μουρ.
Ένα χρόνο αργότερα, ο Χαρστ με τρία γκολ στον τελικό του 1966 και ο Πίτερς πέτυχε το τέταρτο με τον Μουρ αρχηγό και «έγραψαν» την δική τους ιστορία με την εθνική Αγγλίας, κερδίζοντας το μοναδικό Μουντιάλ της ιστορίας της!
Από την άλλη πλευρά, η Φιορεντίνα έχει δεδομένα πραγματοποιήσει μία υπερβατική σεζόν για την ίδια. Επιστρέφει σε ευρωπαϊκό τελικό μετά το 1990 με τη Γιουβέντους, έχει διεκδικήσει το Κύπελλο Ιταλίας μέχρι τέλους, όταν και ηττήθηκε από την Ίντερ με ανατροπή και έχει μπροστά της μία «χρυσή» ευκαιρία, για να κατακτήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο, μετά το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1961.
Επιδέχεται ο τελικός προβλέψεις; Προσωπικά θα πάρω την Γουέστ Χαμ ως επικρατέστερη νικήτρια στο τέλος της βραδιάς για σηκώσει το τρόπαιο, «ποντάροντας» περισσότερο στις λύσεις που υπάρχουν από τον πάγκο για τον Ντέιβιντ Μόγιες.
Για να συμβεί όμως αυτό, θα πρέπει να σκοράρει, πράγμα που σίγουρα δεν θα αποτελέσει απλή υπόθεση, χάρη στην καλή ανασταλτική λειτουργία των «βιόλα», που αν προηγηθούν απέναντι στους Άγγλους, θα τους βάλουν σίγουρα πολύ δύσκολα στη συνέχεια.
Κλείνοντας, κακά τα ψέματα πολύ σπουδαίο γεγονός είναι πως ο αγωνιστικός χώρος πραγματικά πρόκειται για… χαλί! Και αυτό θα βοηθήσει σίγουρα τους τεχνίτες ποδοσφαιριστές που και η μία ομάδα και η άλλη, διαθέτουν!
Με την ευχή να δούμε ένα υπέροχο παιχνίδι, να βάλω στο τραπέζι ότι σε μία μεγάλη κουβέντα που είχαμε χθες το βράδυ με ανθρώπους της ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας. δεν αποκλείεται μελλοντικά ο νικητής του Europa Conference League, να μπορεί να πάρει μέρος απευθείας στα προκριματικά. από το 2024 και έπειτα, και στα Champions League. Και αυτό όπως καταλαβαίνετε μπορεί να αλλάξει πλήρως την δυναμική της διοργάνωσης που έτσι κι αλλιώς ήδη κρίνεται στις δύο πρώτες σεζόν πολύ πετυχημένη!
