Τζον Χόλινς: Κομμάτι της ιστορίας της Τσέλσι, μέλος της ΚΠΡ που «ταπεινώθηκε» από την ΑΕΚ και… θρύλος στο Λονδίνο! (vids)

Η Τσέλσι δεν θα τον ξεχάσει ποτέ. Συνδέθηκε μαζί της, ταυτίστηκε με τις επιτυχίες της, αποτέλεσε μέλος ομάδων που θα αποτελούν για πάντα την αρχή της ποδοσφαιρικής αναγέννησης των «μπλε», με αποκορύφωμα το τρόπαιο του 1971. Ο Τζον Χόλινς δεν είναι πια ανάμεσά μας. Αλλά θα είναι για πάντα στο… «Στάμφορντ Μπριτζ», την στιγμή που η Ελλάδα μπορεί να αισθάνεται περήφανη που τον είδε να παίζει δις, στην Αθήνα, αντιμετωπίζοντας την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό, αλλά και στη Θεσσαλονίκη απέναντι στον Άρη, έχοντας μάλιστα σκοράρει και στη ρεβάνς.



Τζον Χόλινς: Κομμάτι της ιστορίας της Τσέλσι, μέλος της ΚΠΡ που «ταπεινώθηκε» από την ΑΕΚ και… θρύλος στο Λονδίνο! (vids)

Το όνομά του σηματοδοτεί μία ξεχωριστή ιστορία για την Τσέλσι από το 1965 και έπειτα. Από αυτόν ξεκινούσε η ενδεκάδα για την επόμενη δεκαετία, αποτελώντας το αγαπημένο πρόσωπο των Τόμι Ντόχερτι και Ντέιβ Σέξτον, που διατέλεσαν τους προπονητές των Λονδρέζων μέχρι και το 1975.

Εξαιρετικός με τη μπάλα στα πόδια, έμοιαζε πιο μπροστά από την εποχή του, πολύ καλός στα ανασταλτικά του καθήκοντα και με το γκολ να μην αποτελεί έναν όρο… ξένο προς αυτόν. Ο Τζον Χόλινς σκόραρε 64 φορές σε 592 αναμετρήσεις, γεγονός που συνέβη μόλις για 5η φορά στην ιστορία της Τσέλσι, από ποδοσφαιριστή που αγωνιζόταν στο νευραλγικό σημείο της μεσαίας γραμμής.

Το ρεκόρ στο Λιγκ Καπ, το πρώτο ευρωπαϊκό και η σημαντικότερη ασίστ της καριέρας του

Μόλις σε ηλικία 17 ετών «ανάγκασε» με την εξαιρετική του παρουσία στις προπονήσεις τον Ντόχερτι να τον καταστήσει τον νεότερο ποδοσφαιριστή που έκανε ποτέ ντεμπούτο με την ομάδα. Δεν είχε καν ενηλικιωθεί και με τη συμμετοχή του στο Λιγκ Καπ απέναντι στη Νοτς Κάουντι, το 1964, «έγραψε» ιστορία, σε μία σεζόν που εν τέλει πραγματοποίησε 41 εμφανίσεις και συνέβαλλε τα μέγιστα στο τρεμπλ που «βάφτηκε» μπλε.

Με το πέρασμα των χρόνων, ο Τζον Χόλινς έγινε απαραίτητος για τον σύλλογο και διαδραμάτισε κομβικό ρόλο στους τίτλους μέχρι και το 1971. Συμμετείχε στους τελικούς του FA Cup το 1965 με αντίπαλο τη Λέστερ και το 1970 κόντρα στη Λιντς, καταγράφοντας και την ασίστ για το γκολ της ισοφάρισης από τον Χάτσινσον, για να κερδίσει η Τσέλσι το τρόπαιο, στη ρεβάνς του «Ολντ Τράφορντ».

Η μεγάλη στιγμή ήρθε ένα χρόνο μετά, όταν ξεκίνησε στη βασική ενδεκάδα στο πρώτο ματς του 1971 για το Κύπελλο Κυπελλούχων απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης στην Αθήνα, αλλά έχασε τον νικηφόρο επαναληπτικό, λόγω τραυματισμού.

Η απογείωσε του 1972, ο υποβιβασμός και η ώρα για συνύπαρξη ξανά με τον Σέξτον

Η πιο παραγωγική του σεζόν ήρθε το 1972, όταν και βρήκε δίχτυα 17 φορές στην ίδια σεζόν, αλλά μέσα σε διάστημα μίας τριετίας, ήρθε η κατάρρευση για την Τσέλσι. Η ομάδα υποβιβάστηκε το 1975 και ο Χόλινς δεν θα μπορούσε να συνεχίσει στους Λονδρέζους, αποφασίζοντας να μετακομίσει στην ΚΠΡ, ακολουθώντας τον τότε προπονητή του, Σέξτον.

Μέσα σε 365 ημέρες, όλα είχαν αλλάξει. Ξεπέρασε ψυχολογικά τον υποβιβασμό της πρώην ομάδας του, προσαρμόστηκε στο νέο του περιβάλλον και λίγο έλειψε να κατακτήσει και τον τίτλο του 1976 στο αγγλικό πρωτάθλημα, τερματίζοντας έναν βαθμό πίσω από τη Λίβερπουλ.

Παρέμεινε εκεί για μία τετραετία και αποτέλεσε ξανά εκ των πρωταγωνιστών της ομάδας, μαζί με τον βετεράνο, πρώην ποδοσφαιριστή της Άρσεναλ, Φρανκ ΜακΛίντοκ, που ήταν και αρχηγός στο νταμπλ των «κανονιέρηδων», και τον πρώην ποδοσφαιριστή της Τσέλσι, Ντέιβιντ Γουέμπ.

Το «μπαμ» με την Άρσεναλ, ο χαμένος τελικός και το κλείσιμο της καριέρας με τα… μπλε

Το καλοκαίρι του 1979, ο 33χρονος πλέον Χόλινς προέβη σε μία απρόσμενη μετακίνηση, καθώς υπέγραψε στην Άρσεναλ, με τη λογική να λέει πως θα είναι αναπληρωματικός. Εν τέλει, αντιλαμβανόμενος το πέρασμα των χρόνων, έγινε αμυντικός και… απαραίτητος για τους «κόκκινους», παίζοντας 172 ματς και σκοράροντας σε 13 διαφορετικές περιπτώσεις. Έπαιξε ως αλλαγή στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1980, που ηττήθηκε η Άρσεναλ στα πέναλτι από τη Βαλένθια, αλλά οι εντυπώσεις που άφησε με την εν γένει παρουσία του, «φώναζαν» πως πρόκειται για ένα πρότυπο ποδοσφαιριστή.

Ο Χόλινς επέστρεψε στην Τσέλσι με ελεύθερη μεταγραφή το 1983 και βοήθησε τον σύλλογο να κερδίσει την άνοδο στην πρώτη Κατηγορία το 1983–84, παίζοντας άλλες 30 φορές. Αποσύρθηκε στο τέλος εκείνης της σεζόν, έχοντας αγωνιστεί συνολικά σε 939 αγώνες στην πρώτη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου και επιβεβαιώνοντας πως αποτελεί έναν «θρύλο» της Τσέλσι, που δεν θα μπορούσε να «κλείσει» την καριέρα του σε διαφορετική ομάδα και δίχως να φοράει τα «μπλε».

Η προπονητική καριέρα, ο τίτλος με τη Σουόνσι και το… φαξ

Ήθελε να ασχοληθεί περαιτέρω με το ποδόσφαιρο, του άρεσε η προπονητική, διακρίθηκε στη Σουόνσι, με την οποία κατέκτησε και το πρωτάθλημα της 3ης κατηγορίας, αλλά απολύθηκε, διότι δεν κατάφερε να πανηγυρίσει μία ακόμη άνοδο.

Δεν θα ξεχαστεί ποτέ η απόλυσή του από τη Ρότσντεϊλ όμως μέσω… φαξ, καθώς φημολογούνταν πως συζητούσε και με άλλη ομάδα παράλληλα, ενώ η τελευταία του προπονητική δουλειά, ήρθε στη Γουέιμαουθ το 2008.

Τα δύο ταξίδια στην Αθήνα, τα γκολ στον Άρη και το οδυνηρό βράδυ της ΚΠΡ

Η απίστευτη ποδοσφαιρική ιστορία του Χόλινς όμως δεν σταματά εκεί, καθώς αποτελεί δεδομένα έναν από τους λίγους ποδοσφαιριστές του 20ου αιώνα, που έχει τεθεί αντιμέτωπος με δύο διαφορετικές ελληνικές ομάδες, έχοντας και ο ίδιος μεταβεί από μία ομάδα του «Νησιού» σε μία άλλη.

Η αρχή έγινε ένα χρόνο μετά τη μετακόμισή του στην ΚΠΡ, όταν οι Άγγλοι κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την ΑΕΚ, στα προημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Αγωνίστηκε βασικός σε αμφότερες αναμετρήσεις, με τους Άγγλους να επικρατούν με 3-0 στο «σπίτι» τους, αλλά να ηττώνται στην Αθήνα, στην διαδικασία των πέναλτι, μετά την ισοφάριση του σκορ στην κανονική διάρκεια.

Ο Θωμάς Μαύρος είχε σκοράρει δις, ο Μίμης Παπαϊώαννου έκανε το 3-0, ο Χόλινς έπαιξε και στην παράταση, αλλά η «Ένωση» ήταν αυτή που πήρε την πρόκριση, μετά το 7-6 στη «ρώσικη ρουλέτα».

 

Μια ξέφρενη πορεία της ομάδας του Φράντισεκ Φάντρονκ που ολοκληρώθηκε ένα βήμα πριν τον τελικό της διοργάνωσης, έχοντας νωρίτερα αποκλείσει και τη Νοτς Κάουντι, με δύο επικρατήσεις.

Τέσσερα χρόνια μετά, το 1981, ο Χόλινς έμελλε να επιστρέψει ξανά στην Αθήνα, για να συναντήσει τον Παναθηναϊκό, φορώντας πλέον τη φανέλα της Άρσεναλ. Οι «κανονιέρηδες» δεν δέχθηκαν γκολ σε 180 λεπτά αθροιστικά και συνέχισαν άνετα στον 2ο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, με την ομάδα του Τέρι Νιλ να χρησιμοποιεί τον Χόλινς στο έπακρο.

Όσον αφορά το πρώτο παιχνίδι του Χόλινς κόντρα σε ελληνική ομάδα; Έλαβε χώρα το 1970 απέναντι στον Άρη, με την Τσέλσι να επικρατεί με 5-1 στη ρεβάνς του 1-1 και τον Άγγλο να σκοράρει δύο φορές σε διάστημα 20 λεπτών, στο πρώτο μέρος.

«Θα είναι για πάντα ένας από εμάς», ανάρτησε η Τσέλσι λίγα λεπτά μετά τον θάνατό του. Δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Δεν μπορεί να συμβεί αυτό. Ταυτίστηκε με τις επιτυχίες της, συνδέθηκε με το πρώτο της ευρωπαϊκό, μένει αλησμόνητος και στην ΚΠΡ, αλλά και με την επιλογή του να αγωνιστεί με την Άρσεναλ. Κάπως έτσι, είχαμε και εμείς την δυνατότητα, να τον δούμε στην Ελλάδα σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις…

Δημήτρης Μανάκος