Απειλεί η Σαουδική Αραβία να αποδυναμώσει το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο;

Το καλοκαιρινό μεταγραφικό παράθυρο έχει ανοίξει για τα καλά και η Σαουδική Αραβία παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Μεγάλα ονόματα συρρέουν προς την Ανατολή για το επόμενο στάδιο της καριέρας τους. Ανησυχία παρ’ αυτά, δεν αποτελεί το γεγονός πως παίκτες φτασμένοι θέλουν να «ρίξουν αυλαία» στην πορεία τους εκεί, αλλά η στοχοποίηση παικτών που βρίσκονται σε παραγωγικό στάδιο και ηλικία. Θα καταφέρουν άραγε οι Σαουδάραβες να καταστούν υπολογίσιμη δύναμη στο ποδόσφαιρο;  



Απειλεί η Σαουδική Αραβία να αποδυναμώσει το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο;

Κάποτε μιλούσαμε για την Κίνα και την Αμερική× πως κατάφερναν να αποκτήσουν μεγάλα ονόματα, με σκοπό την προβολή του ποδοσφαίρου τους. Σήμερα μιλάμε για τη Σαουδική Αραβία, η οποία όπως φαίνεται έχει γίνει ο φόβος και ο τρόμος του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Και οι τρεις είναι χώρες, οι οποίες κατ’ εξοχήν δεν είχαν ουδεμία σχέση με το άθλημα. Μήπως όμως, στον βωμό του χρήματος, όλα είναι επιτρεπτά;

Πολλοί θα υποστηρίξουν πώς το ποδόσφαιρο δεν ανήκει μόνο στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Όλες οι χώρες θα έπρεπε να έχουν πρόσβαση σε όλα τα αθλήματα. Το γεγονός ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο 2022 πραγματοποιήθηκε στο Κατάρ αρκετοί το είδαν ως θετικό, ως μια προσπάθεια να επιτευχθεί μια ένωση μεταξύ των λαών. Δεν αναφερόμαστε δηλαδή, απλώς σε ένα άθλημα, αλλά σε μια βαθύτερη κοινωνική αλλαγή.

Καλά όλα αυτά. Γιατί πρέπει όμως, πάντα να δίνουμε πολιτική και κοινωνική υπόσταση σε ένα μέσο ψυχαγωγίας; Σαφώς, αποτελεί ένα μέσο το οποίο, εντός κάποιων ορίων, μπορεί να περάσει πολύ όμορφα πρότυπα, αντιλήψεις και μηνύματα. Αλλά, πάνω απ’ όλα παραμένει ένας τρόπος διασκέδασης και φυγής από την πληκτική καθημερινότητα, την οποία ο κόσμος χρειάζεται. Για ακόμη μια φορά, έχουμε καταφέρει να ισοπεδώσουμε ένα πράγμα, το οποίο δημιουργήθηκε αρχικά για να προσφέρει αποκλειστικά χαρά. Και εδώ είναι που η συμμετοχή αυτών των χωρών, με τον τρόπο που εισχωρούν στο άθλημα, κάπως δεν κολλάει.

Η Κίνα, η Αμερική, η Σαουδική Αραβία δεν έχουν άμεση σχέση με το ποδόσφαιρο, ούτε καν ποδοσφαιρική ιστορία. Κανείς δεν είπε να αποκλειστούν, όμως φαίνεται ότι ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούν να ενταχθούν μοιάζει κάπως… ανήθικος. Άλλωστε, είναι χώρες που φημίζονται για την οικονομική τους δύναμη και υπεροχή και απ’ όσο ξέρουμε όλα μπορούν να εξαγοραστούν αρκεί να υπάρχει το κατάλληλο… τίμημα.

Η βόμβα έσκασε με την μεταγραφή-μαμούθ του Κριστιάνο Ρονάλντο στην Αλ-Νασάρ. Ένας θρύλος των ευρωπαϊκών γηπέδων περίμενε κανείς να δώσει τέλος στην καριέρα του εντός ευρωπαϊκών ορίων. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ, καθώς το αστρονομικό ποσό των 200 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως ακούστηκε αρκετά δελεαστικό. Η Αλ-Ιτιχάντ πλησίασε τον Μέσι με τα διπλάσια απ’ όσα παίρνει ο Πορτογάλος σταρ, αλλά εκείνος αρνήθηκε. Έκτοτε μεγάλα ονόματα είτε έχουν ήδη μεταβεί σε αραβικές ομάδες είτε συνδέονται άμεσα με αυτές. Ο Μπενζεμά πρόσφατα έφυγε από την Ρεάλ Μαδρίτης για την Αλ-Ιτιχάντ για 200 εκατομμύρια ευρώ.

Την μεγαλύτερη απειλή, καθώς φαίνεται, την δέχεται η Premier League× η μητέρα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ο Ενκγκολό Καντέ ακολούθησε τον Μπενζεμά στην Αλ-Ιτιχάντ, ο Ρούμπεν Νέβες, παρ’ όλο που είχε συνδεθεί με την Μπαρτσελόνα, κατέληξε στην Αλ-Χιλάλ, ενώ μαζί του θα βρίσκεται και ο Καλιντού Κουλιμπαλί. Ο Χακίμ Ζιγιέχ ενδέχεται να γίνει συμπαίκτης του Ρονάλντο και ο Εντουάρ Μεντί φαίνεται να τα έχει βρει σε όλα με την Αλ-Αχλί. Ενδιαφέρον υπάρχει και από την Αλ-Σαντ για τον Ομπαμεγιάνγκ, αλλά και για τον Μπερνάρντο Σίλβα από την Αλ-Χιλάλ.

Παρατηρήσατε κάτι περίεργο σε αυτό το μοτίβο; Όλοι οι παίκτες που αναφέρθηκαν έφυγαν από τους «μπλε», εκτός από τον Νέβες που μέχρι πρόσφατα εκτελούσε χρέη αρχηγού στην Γουλβς και τον Σίλβα που διαπρέπει στην Σίτι. Η Τσέλσι και η Γουλβς είναι γνωστό ότι δυσκολεύονται με τις τρέχουσες μεταγραφές, καθώς προσπαθούν να αποφύγουν τυχόν παραβιάσεις του Financial Fair Play. Η Γουλβς μάλιστα, πέρυσι σημείωσε απώλειες 53,90 εκατομμυρίων ευρώ, τις οποίες αντιστάθμισε με την πώληση του Νέβες, αξίας 54,95 εκατομμυρίων ευρώ.

Η Τσέλσι από την άλλη, την προηγούμενη μεταγραφική περίοδο ξόδεψε 467,67 εκατομμύρια ευρώ για παίκτες τους οποίους ποτέ δεν αξιοποίησε στο 100% των δυνατοτήτων τους. Οι προσθήκες αυτές δεν πρόσφεραν καμία παραπάνω αξία στην ομάδα× αντιθέτως βρέθηκε ζημιωμένη. Λέγεται πως το κρατικό επενδυτικό ταμείο της Σαουδικής Αραβίας, Public Investment Fund, κατέχει ποσοστό συμμετοχής στην εταιρεία ιδιωτικού μετοχικού κεφαλαίου, Clearlake Capital, η οποία διατηρεί την πλήρη ιδιοκτησία της Τσέλσι.

Κάτι τέτοιο δεν έχει επιβεβαιωθεί, αλλά ούτε και διαψευσθεί. Η υποψία όμως, για συμφωνία αγοραπωλησίας παικτών μεταξύ αγγλικών, και όχι μόνο, ομάδων και της Σαουδικής Αραβίας υπάρχει έντονα και δεν μπορούμε να πούμε ότι ακούγεται εντελώς παράλογο. Βετεράνοι του αγγλικού ποδοσφαίρου και νυν σχολιαστές, όπως ο Γκάρι Νέβιλ και ο Τζέιμι Κάραγκερ, επιμένουν να ελεγχθούν ενδελεχώς οι διαδικασίες συμφωνίας των δύο μελών για λόγους ακεραιότητας και μέχρι να γίνει αυτό να μπει μια παύση στις μεταγραφές παικτών της Premier League στην Ανατολή.

Ο Κάραγκερ μάλιστα, δεν μπορούσε να διανοηθεί πως έβαλαν ως στόχο τον Μπερνάρντο Σίλβα που βρίσκεται σε παραγωγική ηλικία και θεωρείται ένας από τους καλύτερους παίκτες της Ευρώπης τα τελευταία πέντε έτη. Κάνει παράκληση να σταματήσει το αθλητικό «ξέπλυμα», καθώς πιστεύει πως μετά το γκολφ και την πυγμαχία θέλουν να οικειοποιηθούν και το ποδόσφαιρο.

 

 

Οι Σαουδάραβες πάντως, ισχυρίζονται πως είναι μεγάλοι οπαδοί του ποδοσφαίρου και θέλουν απλώς να φέρουν πιο κοντά στον λαό τους το άθλημα που τόσο αγαπούν. Η Κίνα και η Αμερική δεν άντεξαν επειδή αντιμετώπισαν το ζήτημα επιχειρηματικά, εκείνοι όμως, ήρθαν για να μείνουν, αφού η αγάπη τους για την μπάλα τους παρακινεί.

Κανείς δεν αμφισβήτησε τον θαυμασμό και τον ενθουσιασμό τους για το ποδόσφαιρο, αλλά τα μέσα που χρησιμοποιούν δεν μπορούν να χαρακτηριστούν απολύτως  θεμιτά× πόσο μάλλον, δε, τώρα που έχουν εισχωρήσει ακόμα και στις διοικήσεις ευρωπαϊκών ομάδων. Απώτερος σκοπός υπάρχει και λίγο πολύ όλοι καταλαβαίνουμε ποιος είναι. Από εκεί και έπειτα, ό,τι μέλλει γενέσθαι…  

Σουζάννα Μποντίνη