Η Αγγλία «μιμήθηκε» την Ισπανία και έφτασε στον τελικό με το εντυπωσιακό… 10-0!

Για πρώτη φορά μετά το 2009, η εθνική Αγγλίας βρίσκεται στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος κάτω των 21 ετών, με το απίθανο στατιστικό που την θέλει να μην έχει δεχθεί γκολ. Έχει ξανασυμβεί κάτι ανάλογο; Πριν από μία δεκαετία, με την Ισπανία να το πράττει το 2013 και εν τέλει να κατακτά το τρόπαιο!



 Η Αγγλία «μιμήθηκε» την Ισπανία και έφτασε στον τελικό με το εντυπωσιακό… 10-0!

Με τον καλύτερο δυνατό τρόπο συνεχίζεται η πορεία της εθνικής Αγγλίας u-21 στη Γεωργία, με τα «τρία Λιοντάρια» να επικρατούν με χαρακτηριστική ευκολία με 3-0 του Ισραήλ και να βρίσκονται στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, για πρώτη φορά μετά το 2009.

Η Αγγλία είναι πειστικότατη ως στιγμής και έχει διανύσει το… 90% της διαδρομής, δίχως καν να έχει δει την εστία της να παραβιάζεται. Δίχως να έχει κάνει… λάθος, χωρίς καν να έχει αισθανθεί πως απειλείται σε μεγάλο βαθμό, με τη σπουδαιότερη πρόκρισή της να λαμβάνει χώρα στα προημιτελικά, όταν και απέκλεισε την Πορτογαλία με 1-0.

Πρόκειται μόλις για την πρώτη ομάδα του EURO u-21 που κατορθώνει να φτάσει μέχρι και τον τελικό του τουρνουά, κάνοντας μόλις μία φορά… σέντρα, σε κάθε παιχνίδι που έχει δώσει. Στα τρία δηλαδή των ομίλων και στα δύο νοκ – άουτ ματς, προτού πραγματοποιηθεί και η μεγάλη πρόκριση.

Ποια είναι η προηγούμενη; Η Ισπανία του 2013, η οποία όμως είχε και έναν γύρο λιγότερο, μιας και τότε δεν παίζονταν τα προημιτελικά. Τελείωσε τη φάση των ομίλων με 5-0 γκολ υπέρ της, προκρίθηκε στον τελικό αποκλείοντας τη Νορβηγία με 3-0, και εν τέλει κατέκτησε το τρόπαιο, με το άνετο 4-2 επί της Ιταλίας.

Τα «τρία Λιοντάρια» αισίως έφτασαν σε διψήφιο αριθμό γκολ υπέρ τους. Δέκα γκολ από πλευράς τους, κανένα κατά τους, πολλοί πρωταγωνιστές και ανίκητος… Τράφορντ, με τον νεαρό γκολκίπερ της Μάντσεστερ Σίτι να μετρά πέντε clean sheet σε ισάριθμα ματς και μία… ασίστ!

Είναι οιωνός κατάκτησης όλα αυτά; Φυσικά και είναι. Η Ισπανία τα κατάφερε προ δεκαετίας με τον Ντε Χέα, τον Μαρτίνεθ, τον Ίσκο, τον Κόκε και τον Μοράτα. Γιατί να μην τα καταφέρει και το σύνολο του Λι Κάρσλεϊ με τους Τράφορντ, Γκάρντνερ, Κόλγουιλ, Σμιθ Ρόου, Γκιμπς Γουάιτ και Γκόρντον;

Δημήτρης Μανάκος