Η ιστορία του Γκιμαράες: «Έχανα τον ύπνο μου, δεν μπορούσα τέτοια πίεση…»
«Μπορεί να είναι ο ήρωάς σου, όμως, όταν σε πιέζει τόσο, κάπου χαλάει…». Και μέσα σε αυτή τη φράση συμπεριλαμβάνονται πολλά από τα πράγματα που έζησε ο Μπρούνο Γκιμαραές σε εφηβική ηλικία, έχοντας φτάσει σε σημείο να έχει ναυτίες και ταχυκαρδιές από το άγχος. Μέχρι που… τα έβαλε όλα σε τάξη και έπαιξε ελεύθερα ποδόσφαιρο.
Ο Βραζιλιάνος μέσος της Νιούκαστλ έκανε τις δικές του αποκαλύψεις στο «Players’ Tribune» για τον τρόπο που μεγάλωσε, τα ποδοσφαιρικά του όνειρα, τις στιγμές που πίστευε ότι ήταν ο χειρότερος όλων και την ανάγκη που είχε να ξαναβρεί τη χαρά του αθλήματος αντί για τις ναυτίες και την απώλεια ύπνου…
«Όταν ξεκίνησα να παίζω σε κανονική ομάδα, ήμουν πολύ κακός! Όταν έμπαινα στο γήπεδο είχα συνεχώς στομαχόπονο και τάση για έμετο. Είχα πονοκεφάλους, ανέβαζα πυρετό και δεν μπορούσα να κοιμηθώ! Αντί να παίζω ελεύθερα, τα έκανα συνεχώς μαντάρα. Όποτε έπαιζα κανονικό ματς, είχα ταχυκαρδίες. Είχα μπλοκάρει ψυχολογικά.
Όταν ήμουν 11 ετών έπαιζα ένα απλό ματς σε μια ακαδημία και νόμιζα ότι δεν με έβλεπε κανείς. Ο προπονητής, Ζόρζε Μάριο και κάποια μεγαλύτερα παιδιά με έβλεπαν δίχως να το καταλάβω. Όταν έπαιζα για πλάκα με τους φίλους μου, ήμουν τρομερός. Ο κόουτς τότε με πλησίασε και με ρώτησε: “Μπρούνο, γιατί δεν παίζεις έτσι και στους αγώνες;”.
Του απάντησα πως ήταν περίπλοκο και δεν είχα την ίδια άνεση. Μου είπε “μην ανησυχείς, απλά παίξε διασκεδάζοντας και άσε να δούμε τι θα βγει”.
Είχα μια κουβέντα με τον πατέρα μου και του είπα την αλήθεια. Ήθελα να σταματήσει να μου ασκεί τόσο μεγάλη πίεση. Του ζήτησα να μην μου ασκεί τόση πίεση και το κατάλαβε. Μπορεί να είναι ο ήρωάς σου, αλλά το πράγμα κάπου ξεφεύγει και χαλάει όταν γίνεται υπερβολικό.
Έφτασα σε σημείο να λέω στον εαυτό μου: “Είναι απλά ποδόσφαιρο. Απλά παίξε σαν να έχεις… παντόφλες για δοκάρια”».
Κώστας Ζάλιαρης
