Μπερν – Λόνγκσταφ: Με ένα... όνειρο τρελό από παιδιά, αποτελείωσαν την Παρί! (vid)

Πόσοι απ' όλους εμάς που μεγαλώσαμε φορώντας και λατρεύοντας κάποια ποδοσφαιρική φανέλα, δεν κάναμε όνειρα να σκοράρουμε με αυτή στο κορυφαίο επίπεδο; Οι Μπερν και Λόνγκσταφ, που το έζησαν στο έπακρο ως μέλη της αγαπημένης τους Νιούκαστλ και μάλιστα, η μοίρα τούς είχε επιφυλάξει τη μεγάλη στιγμή τους, στο παιχνίδι με την Παρί Σεν Ζερμέν...  



Μπερν – Λόνγκσταφ: Με ένα... όνειρο τρελό από παιδιά, αποτελείωσαν την Παρί! (vid)

Υπάρχουν ορισμένοι που κατάφεραν να ζήσουν το μεγάλο όνειρο. Άλλοι που απλά τους έμεινε ως απωθημένο. Άλλοι που απλά η ζωή τούς οδήγησε σε διαφορετικούς δρόμους και δεν έχουν κανένα πρόβλημα με το γεγονός πως δεν πάτησαν ποτέ το χορτάρι. Και άλλοι που συνέχισαν ν' απολαμβάνουν ως οπαδοί το ποδόσφαιρο.

Στην πρώτη κατηγορία, εκείνων που τα κατάφεραν και θα έχουν να το λένε όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσες γενιές κι αν συναντήσουν από εδώ και στο εξής, βρίσκονται πλέον από το βράδυ της Τετάρτης και την 2η αγωνιστική των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, είναι οι Νταν Μπερν και Σον Λόνγκσταφ.

Στην μεγάλη επιστροφή της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης στο St. James' Park έπειτα από 20 χρόνια, στο δύσκολο παιχνίδι απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν, μια βροχερή νύχτα στον αγγλικό Βορρά, οι «καρακάξες»... κατασπάραξαν τους Παριζιάνους με το τελικό 4-1.

Δυο εκ των πρωταγωνιστών της αναμέτρησης, το είχαν ονειρευτεί. Και σίγουρα δεν το είχαν ξεχάσει. Γιατί τα παιδιά, όταν βάλουν έναν στόχο και γράψει κάτι στην καρδιά τους, δεν το ξεχνούν. Μπορεί να φθαρεί, μπορεί να μείνει κάπως πιο σκουριασμένο στο πίσω μέρος, όμως, ποτέ δεν φεύγει. Και τελικά οι δύο παίκτες της Νιούκαστλ το έζησαν.

Από παιδάκια φορούσαν την ασπρόμαυρη φανέλα κι έκαναν όνειρα. Και αυτά τα όνειρα, έστω και αρκετά χρόνια μετά, πήραν σάρκα και οστά. Γιατί αυτό κάνει το ποδόσφαιρο. Ανταποδίδει την πίστη και την αφοσίωση. Όχι όλες τις φορές. Αλλά κάποιες, ακόμα κι αν αργήσει πολύ, θα τις προσφέρει απλόχερα σ' εκείνους που το αξίζουν, όσα κι αν έχουν περάσει...

 

Κώστας Ζάλιαρης