Τότε είχε απέναντί της τους «σταρ» της Μπαρτσελόνα, τώρα τον Εμπαπέ, αλλά η Νιούκαστλ το αξίζει με το παραπάνω!
Πέσαμε από τα σύννεφα βλέποντας την εμφάνιση της Νιούκαστλ απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν στο «Σεντ Τζέιμς Παρκ»; Πιθανώς όχι, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως το τελικό 4-1 των Άγγλων δεν σηματοδότησε μία τεράστια επιτυχία για την ομάδα του Έντι Χάου, σε έναν όμιλο «φωτιά», όπως είναι ο 6ος του Champions League. Τρομερή εμφάνιση, φανταστικός κόσμος και ένα ματς που θύμισε έντονα το πρώτο της ομάδας στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, πριν από 26 χρόνια. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Ναι, πριν από περίπου δύο εβδομάδες, όλοι μπορεί να είχαμε σκεφτεί πως η Νιούκαστλ δεν έχει ξεκινήσει τη σεζόν το ίδιο καλά με πέρυσι. Το πρόγραμμα είναι πολύ πιο «φορτωμένο», η Νιούκαστλ βρίσκεται στους ομίλους του Champions League, οι απαιτήσεις του κόσμου είναι περισσότερες και οι ισχυροί άνδρες στη διοίκηση, πιθανώς αναζητούν από πάρα πολύ νωρίς το κάτι παραπάνω.
Σε όλα αυτά, ας προσθέσουμε και τα αρνητικά αποτελέσματα των πρώτων αγωνιστικών, με αποκορύφωμα το ματς στο «Άμεξ» απέναντι στην Μπράιτον, αλλά και την απειρία του Έντι Χάου από το Champions League, που δεδομένα αποτέλεσε κάτι καινούργιο και για τον ίδιο.
Μετά τη διακοπή για τις εθνικές ομάδες, η Νιούκαστλ παρουσιάστηκε ολότελα διαφορετική. Πιο έτοιμη, με μεγάλη διάθεση και μέσα σε μία εβδομάδα, έχει καταφέρει να κερδίσει τρεις πρωταθλήτριες, αφότου φυσικά διέλυσε τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, με 8-0 εκτός έδρας.
Κέρδισε την Μπέρνλι, που πήρε το πρωτάθλημα στην Championship, κέρδισε στο «Σεντ Τζέιμς Παρκ» τη Μάντσεστερ Σίτι για το Λιγκ Καπ, και πλέον, στο ίδιο γήπεδο, πανηγύρισε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της στον 21ο αιώνα, «διαλύοντας» την Παρί Σεν Ζερμέν με 4-1.
Βλέποντας το παιχνίδι, διαπίστωνε κανείς πως η Νιούκαστλ είναι πλήρως κυρίαρχη. Δεν φοβήθηκε καθόλου, προηγήθηκε από νωρίς, εκμεταλλεύτηκε υποδειγματικά το μομέντουμ και έφτασε μέχρι και στο 4-1, με το γκολ του Σερ να δίνει διαστάσεις θριάμβου στην εκπληκτική εμφάνισή της.
Ο Κιλιάν Εμπαπέ κατέγραψε την πρώτη του τελική προσπάθεια στο 84ο λεπτό και με το σφύριγμα της λήξης, έμοιαζε… αποσβολωμένος. Ούτε ο ίδιος πιθανώς αντιλαμβανόταν τι γινόταν γύρω του, με το «Σεντ Τζέιμς Παρκ» να έχει δημιουργήσει μία φανταστική ατμόσφαιρα.
Ομολογώ πως μου θύμισε το «παρθενικό» ματς της Νιούκαστλ στο Champions League, πριν από 26 χρόνια. Όταν το 1997, είχα περιγράψει την αναμέτρηση απέναντι στην Μπαρτσελόνα, με το γήπεδο να έχει ντυθεί στα «ασπρόμαυρα» ξανά και τις «καρακάξες» να στέλνουν το ματς στο ημίχρονο με το 3-0 υπέρ τους, με χατ-τρικ του Ασπρίγια.
Οι Καταλανοί των μεγάλων «σταρ», όπως τον Τζιοβάνι, τον Ριβάλντο, τον Λουίς Ενρίκε και τον Φίγκο, μείωσαν σε 3-2, λίγο έλειψε να ισοφαρίσουν, αλλά η βραδιά άνηκε στους γηπεδούχους.
Όπως τότε, έτσι και τώρα, η Νιούκαστλ κατάφερε να επικρατήσει μίας ομάδας που ουδείς μπορεί να προβλέψει τι θα κάνει στη διοργάνωση, δίχως όμως πιθανώς να έχει τις βλέψεις των προηγούμενων ετών. Η Νιούκαστλ του Έντι Χάου κέρδισε δίκαια, είναι πρώτη σε έναν όμιλο – φωτιά και δικαίως πανηγυρίζει. Το ονειρεύτηκε και το πέτυχε. Και πλέον, όλοι όσοι δεν θυμούνται το ματς του 1997, ας βάλουν να το ξαναδούν. Η αίσθηση είναι η ίδια. Το γήπεδο είναι το ίδιο. Το αποτέλεσμα αλλάζει. Και φυσικά, η φετινή έκδοση της Νιούκαστλ, που το άξιζε και με το παραπάνω!
