Χωρίς τον Γκιγκς, τον Ρας και τον Μπέιλ, αλλά με… κόκκινο και άσπρο αίμα, βλέπουν EURO οι Ουαλοί!
Με τον Ίαν Ρας. Με τον Ράιαν Γκιγκς. Με τον Μαρκ Χιουζ, με τον Κρεγκ Μπέλαμι, με τον Άσλεϊ Γουίλιαμς, με τον Κρις Κόλμαν στον πάγκο και με τον Άαρον Ράμσεϊ στο γήπεδο. Με τον αρχηγό της, τον Γκάρεθ Μπέιλ, και με μία ομάδα που ποτέ δεν είχε πολλά «αστέρια», αλλά ανέκαθεν συνδύαζε τις επιτυχίες της, μαζί τους! Και όμως, η εθνική Ουαλίας μπορεί και χωρίς αυτούς. Για αυτό άλλωστε απέχει και μάξιμουμ δύο νίκες από τους ομίλους του EURO 2024 στη Γερμανία, μετά το εκπληκτικό 2-1 επί της Κροατίας, με «ήρωα» τον Χάρι Γουίλσον, που είναι παίκτης… rotation στη Φούλαμ! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Ήταν ανέκαθεν μία ομάδα που ναι μεν βασιζόταν στο σύνολο, αλλά πάντα είχε ποδοσφαιριστές στο ρόστερ της που ξεχώριζαν. Είτε αναφερόμαστε στον Ράιαν Γκιγκς, είτε στον Μαρκ Χιουζ παλαιότερα, είτε στον Ίαν Ρας, είτε στον Άαρον Ράμσεϊ, είτε στον Γκάρεθ Μπέιλ, που είναι και ο απόλυτος ρέκορντμαν για την εθνική Ουαλίας.
Είναι ο πρώτος σε συμμετοχές, με 111 εμφανίσεις, είναι ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της με 41 γκολ και πριν από έναν χρόνο, έγινε ο μοναδικός αρχηγός της στον 21ο αιώνα, που οδήγησε την Ουαλία σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Και είναι απολύτως λογικό. Είχε να συμβεί κάτι τέτοιο από το 1958. Πέρασαν 64 χρόνια και καμία άλλη ομάδα, που έχει αγωνιστεί τουλάχιστον δύο φορές στην ιστορία της σε ομίλους Μουντιάλ, έκανε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα για να επιστρέψει στον θεσμό.
Μόνο η Ουαλία, η οποία τα κατάφερε με τον Γκάρεθ Μπέιλ και αισίως, έχει βαλθεί να αποδείξει σε όλους, πως μπορεί να ονειρεύεται και χωρίς αυτόν. Έχει κάθε δικαίωμα άλλωστε να το κάνει, με τα αποτελέσματά της στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, να το αναδεικνύουν πλήρως.
Βρίσκεται σε έναν όμιλο με την Κροατία, τη Λετονία, την Τουρκία και την Αρμενία. Στο άκουσμα του ομίλου, ουδείς θα διακρίνει το απόλυτο φαβορί, αλλά ακόμη και αν έπρεπε να ξεχωρίσουμε μία ομάδα, τότε αυτή θα ήταν η Κροατία, λόγω του… πρόσφατου παρελθόντος του συνόλου του Λούκα Μόντριτς στις μεγάλες διοργανώσεις.
Και όμως, η Ουαλία αποδεικνύει πως είναι εδώ και η πρόκριση στο τρίτο συνεχόμενο EURO, για πρώτη φορά στην ιστορία της, έχει ρεαλιστικές πιθανότητες και εξαρτάται μόνο από αυτήν.
Πανηγύρισε μία σπουδαία νίκη επί της Κροατίας με 2-1, με τον Γουίλσον της Φούλαμ να είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Σκόραρε σε 13 λεπτά δύο φορές, τα μισά γκολ από όσα έχει βάλει τον τελευταίο μισό χρόνο συνολικά (4 δηλαδή) και κάπως έτσι, οι Ουαλοί ανέβηκαν στην 2η θέση του ομίλου, σε ισοβαθμία με τους Κροάτες και τους υπολείπονται δύο αναμετρήσεις. Αυτή με τους Λετονούς εκτός έδρας και το τελευταίο ματς, με τους Τούρκους που δεδομένα έχουν προκριθεί!
Συνεπώς, αν κάνουν το 2χ2, το οποίο ενδέχεται και να μην τους χρειαστεί, πράγμα που εξαρτάται και από τα αποτελέσματα των Κροατών, η ιστορία με τον Ρόμπερτ Πέιτζ στον πάγκο, συνεχίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και δίχως τα γκολ του Ίαν Ρας, την οξυδέρκεια του Ράιαν Γκιγκς, τον τραυματία τον Άαρον Ράμσεϊ της Κάρντιφ και τον Γκάρεθ Μπέιλ, που πάντα την κρίσιμη ώρα ήταν εκεί!
Δίχως αστέρες, με παίκτες που αγωνίζονται στην Championship και την Premier League, δίχως όμως να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Γουίλσον της Φούλαμ για παράδειγμα, είναι από τους κορυφαίους της, σε μία ομάδα που δεν έχει καν έναν ποδοσφαιριστή όπως ο τέως αρχηγός της, Άσλεϊ Γουίλιαμς ή ο Κρεγκ Μπέλαμι.
Και κάπως έτσι, η Ουαλία δείχνει πως μπορείς να τα καταφέρεις και χωρίς τα μεγάλα «αστέρια». Αρκεί να έχεις έναν προπονητή που ξέρει τη δουλειά του, ένα ομοιογενές σύνολο, πίστη και όραμα.
Οι Ουαλοί έχουν και τα τέσσερα αυτά χαρακτηριστικά και απέχουν δύο νίκες από μία «ιστορική» πρόκριση. Ας το κάνουν για τον Γκάρεθ Μπέιλ. Ας το κάνουν για τον «αρχηγό» που αποσύρθηκε, αλλά σίγουρα το αίμα του είναι κόκκινο και άσπρο, όπως η σημαία της εθνικής Ουαλίας!
