Το «quick-quick» του Σαλιμπά, η συγγνώμη του Ντισασί στους Έλληνες και ο Ζιρού που δεν μας… έβλεπε!
Μοναδική εμπειρία. Αξέχαστο ματς. Μαγικό κλίμα στην OPAP Arena, τρομερή κατάθεση ψυχής από τους Έλληνες. Ξεχώρισα όμως ένα – δύο πράγματα που είδα από τους Γάλλους, μετά το σφύριγμα της λήξης. Τον Γουίλιαμ Σαλιμπά που… βιαζόταν, τον απότομο Ολιβιέ Ζιρού, τον Κιλιάν Εμπαπέ και τον καλύτερο όλων, Αξέλ Ντισασί!
Ήταν μία απίστευτη εμπειρία. Από οποιαδήποτε πλευρά και να το δει κανείς, όσα βίωσα στην αναμέτρηση της Εθνικής μας ομάδας με τη Γαλλία, ήταν κάτι το μοναδικό.
H OPAP Arena ήταν γεμάτη, αναφορικά με τις θύρες που ήταν διαθέσιμες, ο κόσμος στήριξε απεριόριστα την Ελλάδα, η ομάδα ανέτρεψε μέσα σε πέντε λεπτά το προβάδισμα των Γάλλων και παρότι ισοφαρίστηκε, έγινε η πρώτη που απείλησε το να γυρίσει σκορ ημιχρόνου κόντρα στους «τρικολόρ», για πρώτη φορά μετά το 2000!
Δεν θα σας πω πράγματα που γνωρίζετε, αλλά όσα ακολούθησαν μετά στη μεικτή ζώνη. Εκεί που έθεσα ως στόχο να μιλήσω με ποδοσφαιριστή που παίζει ή έχει περάσει από την Premier League, αλλά ήταν ανέφικτο. Όχι μόνο για εμένα, αλλά για κάθε δημοσιογράφο που βρισκόταν εκεί.
Διότι οι Γάλλοι είχαν αποφασίσει πως δεν θα μιλήσουν ούτε στους συμπατριώτες τους. Κατέβαιναν λοιπόν ένας-ένας, με παρουσία ενός ανθρώπου από τους δικούς τους security. Αν σε κοιτούσαν, αισθανόσουν τυχερός και αν στεκόντουσαν δευτερόλεπτα ακίνητοι για να βγάλετε μία φωτογραφία, ένιωθες πως… έκανες τη δουλειά σου.
Δεν έχω νιώσει ξανά έτσι. Ήταν η πρώτη φορά, στα 2,5 χρόνια που παρακολουθώ εντός έδρας ματς της Εθνικής ομάδας, που κανένας εκ των αντιπάλων, έχει διάθεση να πει μία κουβέντα στους δημοσιογράφους.
Προφανώς και υπήρχαν μερικοί «αγενείς» και άλλοι πιο προσιτοί από τους φιλοξενούμενους. Ο Ολιβιέ Ζιρού για παράδειγμα δεν μας κοίταξε καν. Ο Αντουάν Γκριεζμάν το ίδιο. Δεν χρειάζεται να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στον Κιλιάν Εμπαπέ. Το αντιλαμβάνεστε και εσείς.
Υπήρχαν όμως και δύο – τρεις διεθνείς που… σεβάστηκαν λίγο περισσότερο τη δουλειά του δημοσιογράφου. Ο Γουίλιαμ Σαλιμπά με είδε, με άκουσε και του ζήτησα να βγάλουμε μία φωτογραφία. Απάντηση; «Quick, quick, quick». Ήθελε να κάνω γρήγορα, αλλά ο στόχος επετεύχθη.
Το ίδιο συνέβη και με τον Ραμπιό, που όμως ήταν ολίγον τι πιο χαμογελαστός. Ωστόσο, αν θέλω να ξεχωρίσω κάποιον, αυτός είναι με διαφορά ο Αξέλ Ντισασί. Ο μοναδικός Γάλλος που ναι μεν δεν μίλησε, αλλά ζήτησε συγγνώμη για όλους τους υπόλοιπους, λέγοντας πως βιάζονται! Εξαιρετικός.
Ωραία εμπειρία το ματς με τη Γαλλία. Θα ήταν ιδανική αν η φωτογραφία που βλέπετε, είχε και μία, δύο ατάκες να τη συνοδεύουν. Αλλά να σημειώσω και κάτι: ο Γουίλιαμ Σαλιμπά είναι… τεράστιος. Φοβερό σώμα, τρομερά φυσικά προσόντα. Πώς γίνεται ο Φώτης Ιωαννίδης να του πήρε τόσες μονομαχίες; Θυμίζω ότι στο Άρσεναλ – Μάντσεστερ Σίτι 1-0, ο Έρλινγκ Χάαλαντ δεν κατέγραψε τελική προσπάθεια με αυτόν αντίπαλο!
Δημήτρης Μανάκος
