«Από τις… μπύρες του καλοκαιριού, στον γύρο της Premier League σε 24 ώρες!» - Ο Θοδωρής Παπαδάκης των «Pub Tales» στο England365!
Ο γύρος των γηπέδων της Premier League σε 24 ώρες. Είναι εφικτό; Ναι, είναι. Οι «PubTales» το επιβεβαίωσαν. Το έκαναν πράξη. Από το ξενοδοχείο στο Μπόρνμουθ και το «Βιτάλιτι», στις 20:00 το βράδυ, στο «Σεντ Τζέιμς Παρκ», μία ημέρα μετά, με ένα ενοικιασμένο αυτοκίνητο, τεράστιο άγχος και μία ακόμη μεγαλύτερη ικανοποίηση. Ο Θοδωρής Παπαδάκης και ο Παναγιώτης Χαρτοκόλλης τα κατάφεραν. Και το England365 ήρθε σε επαφή με τον Θοδωρή, που μας μίλησε για την κορυφαία εμπειρία της ζωής του!
Ο ένας μένει στην Ελλάδα, ο άλλος ζει και δουλεύει μόνιμα στο Λονδίνο. Βρίσκονται μακριά, αλλά τους συνδέει το απίστευτο πάθος τους για το ποδόσφαιρο. Το γνήσιο, αγγλικό «τόπι», κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά τους.
Και οι δύο αυτοί φίλοι, ο Θοδωρής Παπαδάκης και ο Παναγιώτης Χαρτοκόλλης, αποφάσισαν να κάνουν τη μεγαλύτερη επιθυμία τους… πράξη. Να επισκεφτούν όλα τα γήπεδα της Premier League σε 24 ώρες. Είναι όσο… τρελό ακούγεται, αλλά τα κατάφεραν, σε ένα project που ξεκίνησε το ESPN, το επιχείρησαν πολλοί και το κατάφεραν ελάχιστοι.
Όλα ξεκίνησαν από ένα φθηνό ξενοδοχείο στο Μπόρνμουθ. Δεν κοιμήθηκαν όλο το βράδυ. Ταξίδευαν. Είχαν «καταστρώσει» τρία διαφορετικά πλάνα. Αγχώθηκαν, προσπάθησαν, έτρεχαν, αλλά η αγάπη του κόσμου που στηρίζει τους «Pub Tales», ήταν τεράστια.
Μία ημέρα μετά, το ενοικιασμένο αυτοκίνητό τους και η τεράστια θέλησή τους, τους «έβγαλε» στο «Σεντ Τζέιμς Παρκ». Επτά λεπτά προτού συμπληρωθούν οι 24 ώρες. Μπορούν πλέον να πουν πως «challenge accepted» και «mission accomplished».
Ο Θοδωρής μίλησε στο England365 και τον Δημήτρη Μανάκο για την καλύτερη εμπειρία της ζωής του. Μία «τρέλα» που ειπώθηκε πριν από μία τριετία, αποφασίστηκε μετά από δύο… καλές μπύρες και πραγματοποιήθηκε πριν από μερικές ημέρες. Τα συγχαρητήρια είναι «μικρό πράγμα» και η συζήτησή μαζί του απολαυστική.
Αξίζει να δείτε το βίντεο στο Youtube. Και όχι μόνο αυτό. Διότι αν σκοπεύετε να ταξιδέψετε στην Αγγλία, τα δύο αυτά παιδιά, σας παρέχουν ξεχωριστή ενότητα. Μία ενότητα, το «Matchdays», το οποίο «επισκέπτεται» ξεχωριστό γήπεδο κάθε Κυριακή και ξεκινά από την pub του, για να καταλήξει στο γήπεδο και την μπουτίκ του. Επικό…
Διαβάστε τη συνέντευξή του:
Θοδωρή, αρχικά θα ήθελα να σε ρωτήσω πώς προέκυψε όλη αυτή η απίθανη ιδέα του project; Πόσο καιρό σκεφτόσασταν να το κάνετε;
«Δημήτρη, θα σου πω. Η αλήθεια είναι πως σαν ιδέα, το είχαμε εδώ και 2-3 χρόνια στο κεφάλι μας. Το συγκεκριμένο project, έχει ξεκινήσει εδώ και μία πενταετία στο Youtube της Αγγλίας. Το ESPN το έκανε πρώτο και έκτοτε, το επιχείρησαν πολλοί, με ελάχιστους να το πετυχαίνουν. Όπως καταλαβαίνεις, είναι ένα ακριβό project. Δεν έχουμε βγάλει ποτέ χρήματα από αυτό, συνήθως μπαίνουμε μέσα (σ.σ γελάει).
Δεν είναι απλό. Έπρεπε να έρθει ο αδερφός μου από την Ελλάδα, ο Παναγιώτης επίσης, να νοικιάσουμε αυτοκίνητο, που είναι ακριβό εδώ, να κανονίσουμε τη διανυκτέρευση.
Το σκεφτόμασταν και πέρυσι, αλλά είχαμε πει να πάμε σε δύο παιχνίδια στην ίδια ημέρα. Σε δύο πόλεις δηλαδή. Πρώτα στο Λέστερ, 12:30 ώρα Αγγλίας ήταν το ματς και μετά στη Φούλαμ και το Λονδίνο. Το ζήσαμε, το κάναμε, θεωρούσαμε πως μπορούμε να το καταφέρουμε και το πετύχαμε. Το είχαμε στο μυαλό μας όμως, εδώ και μία τριετία.»
Υπήρξε κάποιου είδους προετοιμασία κατά τη διάρκεια αυτής της τριετίας;
«Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν τρία χρόνια προετοιμασίας. Η κανονική προετοιμασία δηλαδή, ξεκίνησε από τον Αύγουστο. Έπρεπε όμως να είμαστε καλά οικονομικά, να μπορέσουν να πέσουν μαζί οι άδειες όλων. Φέτος, νιώθαμε πως μπορούμε να το κάνουμε. Είδαμε τα δρομολόγια και το αποφασίσαμε.»
Το αποφασίζετε λοιπόν και μπαίνετε στη διαδικασία να το υλοποιήσετε…
«Όταν είπαμε να το κάνουμε λοιπόν, περάσαμε πέντε στάδια. Τον ενθουσιασμό, το πόσο δύσκολο είναι, το πόσο κουραστικό είναι, το τι πάμε να κάνουμε και ξανά… ενθουσιασμός. Προφανώς και ήταν κουραστικό, είναι ταλαιπωρία. Αλλά είχαμε τόσο πολύ αδρεναλίνη εξαιτίας αυτού, που δεν καταλαβαίναμε τίποτα.
Μας βοήθησε και πάρα πολύ, το γεγονός πως κόσμος μας στήριξη. Δεν είμαστε μία μεγάλη σελίδα, και όμως λαμβάναμε πάρα πολλά μηνύματα. Αυτό μας βοήθησε τρομερά στην ψυχολογία μας. Νιώθαμε πως μοιραζόμαστε την ίδια τρέλα.»
Ποιο είναι λοιπόν το πλάνο; Έχει έρθει η ώρα να ξεκινήσετε. Τι κάνετε;
«Είχαμε νοικιάσει λοιπόν ένα αυτοκίνητο. Είχαμε βγάλει τη βέλτιστη διαδρομή. Για αυτό και ξεκινήσαμε στις 20:00 το βράδυ από το Μπόρνμουθ. Είχαμε νοικιάσει ένα φτηνό δωμάτιο, ίσα – ίσα για να κοιμηθούμε. Και εν συνεχεία, την συγκεκριμένη ώρα, ήμασταν στο «Βιτάλιτι».
Γιατί αποφασίσατε να ξεκινήσετε βράδυ; Μήπως αυτό έκανε το εγχείρημα ακόμη πιο δύσκολο;
«Ναι, είναι πιο δύσκολο. Προφανώς και είναι. Αν ξυπνάς πρωί, αντέχεις πιο εύκολα ένα 24ωρο. Αν ξυπνάς βράδυ και ξεκινάς αυτό που ξεκινήσαμε εμείς, κάποια στιγμή θα βγει και η κούραση της ημέρας. Θέλαμε όμως να πετύχουμε το Λονδίνο, τα επτά γήπεδά του, συν το Λούτον, βράδυ.
Διότι όσοι μας διαβάζουν και εσύ προφανώς, καταλαβαίνεις τι κίνηση υπάρχει. Θέλαμε λοιπόν να είμαστε εκεί από τις 00:00 μέχρι τις 05:00 το πρωί. Σε διαφορετική περίπτωση, θα έπρεπε να κάνουμε τις 24 ώρες του Λονδίνου (σ.σ γελάει). Δεν θα ήταν εφικτό.
Είχαμε βγάλει επίσης τρία σενάρια. Και ευτυχώς, το δεύτερο από αυτά επιβεβαιώθηκε, και τα καταφέραμε.»
Ποιο γήπεδο ήταν το πιο εντυπωσιακό που συναντήσατε Θοδωρή; Ξεχώρισες κάποιο και από την άλλη πλευρά, κάποιο που δεν σε συγκίνησε το ίδιο;
«Το πιο εντυπωσιακό για τον Παναγιώτη, επειδή είναι και Λίβερπουλ, ήταν το Άνφιλντ. Ήταν όνειρο ζωής για αυτόν. Είναι πολύ λογικό. Εμένα μου έκανε τεράστια εντύπωση το Σεντ Τζέιμς Παρκ. Μπορεί να είμαι και υπερβολικός, καθώς ήταν το τελευταίο, όταν φτάσαμε, αλλά όπως και να έχει, μου άρεσε πολύ. Μου προξένησε το ενδιαφέρον το γεγονός πως βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Αυτό γενικώς δεν είναι σύνηθες. Συνήθως, ένα τόσο μεγάλο γήπεδο, βρίσκεται λίγο εκτός. Ήταν πολύ επιβλητικό!
Από την άλλη πλευρά, η αλήθεια είναι πως επειδή έχω επισκεφτεί γύρω στα 40 από τα 92 γήπεδα της Αγγλίας συνολικά και στα 15 από τα 20 της Premier League, εννοώ για να παρακολουθήσω παιχνίδι, είχα ξαναδεί αρκετά. Μπορεί εύκολα να πει κανείς πως το γήπεδο της Λούτον ήταν αδιάφορο. Αλλά ακόμη και αυτό, για εμένα είχε μία ρομαντικότητα!»
Υπήρξε κάποιο γήπεδο που ήταν πιο δύσκολο να το προσεγγίσεις;
«Ναι, ήταν το Ολντ Τράφορντ. Παρκάραμε λίγο πιο μακριά, διότι το πάρκινγκ δεν ήταν ανοιχτό. Ένα πολύ δύσκολο κομμάτι όμως, αποτέλεσε η διαδρομή προς το Νιούκαστλ. Ήταν βράδυ, πολύ αργά. Ο μισός δρόμος από το Μπέρνλι στο Νιούκαστλ, είναι περιφερειακός δρόμος. Δεν είχε φώτα, είναι προφανώς τρομακτικό σε μία ξένη χώρα, να κάνεις τέτοιο δρομολόγιο. Είχε γίνει και ατύχημα μπροστά, οπότε ψυχολογικά δεν ήταν το πιο εύκολο πράγμα.»
Σίγουρα θα έχεις ξεχωρίσει μερικές ιστορίες από τις πιο… ιδιαίτερες 24 ώρες της ζωής σου; Θα ήθελες να μας αφηγηθείς μία;
«Ναι, φυσικά. Όταν φτάσαμε στο γήπεδο της Μπέρνλι, και βγάζαμε το βίντεο από έξω, μας είδε μία γυναίκα από την reception του Τερφ Μουρ, και αμέσως μας ρώτησε από πού είμαστε. Της έκαναν εντύπωση τα ελληνικά, της είπαμε πως είμαστε από την Ελλάδα και δεν το περίμενε. Τι έκανε; Μας ρώτησε αν θέλουμε να μας ανοίξει το γήπεδο να το δούμε και μπήκαμε στην αίθουσα που κάθεται η διοίκηση της ομάδας. Το έχουμε βάλει και στο βίντεο, ήταν πραγματικά τρομερό.
Και στο Μπόρνμουθ αντίστοιχα πάντως, ήμασταν έξω από το γήπεδο, βγάζαμε φωτογραφίες, αλλά δεν έβγαιναν ιδιαίτερα καλές. Ήρθε εκείνη την ώρα ο αντίστοιχος υπάλληλος της ομάδας και μας κάλεσε μέσα. Μας έβαλε στο γήπεδο, στην είσοδο, εκεί που βρίσκονται οι τοιχογραφίες της ομάδας. Πολύ καλύτερα εκεί (σ.σ γελάει)!
Κάνε μας και ένα spoil για το επόμενό σας πλάνο. Σκέφτεστε κάτι, σχεδιάζετε πάλι κάτι;
«Θα σου πω. Εσύ ως δημοσιογράφος, σκέφτεσαι και συζητάς καθημερινά για το ποδόσφαιρο, πράγμα λογικό. Εμείς δεν το κάνουμε αυτό, κανονίζουμε κάτι πιο… χύμα, όταν απλά ειπωθεί μία ιδέα. Σε μία μπύρα, σε μία έξοδο. Κάπως έτσι. Μελλοντικά πάντως, θα θέλαμε να κάναμε ένα tour και στα 92 γήπεδα της Αγγλίας, σε μία εβδομάδα, με καταγραφή εμπειριών και μία ιστορία από το κάθε ένα. Δεν είναι απλό προφανώς, αλλά το έχουμε στο μυαλό μας!»
*Το England365 ευχαριστεί τον Θοδωρή Παπαδάκη και εύχεται στους «Pub Tales» τα καλύτερα. Διότι απλώς, τα αξίζουν. Μία υπέροχη δουλειά, ιδιαίτερη για το ελληνικό κοινό που αξίζει και χρειάζεται τη στήριξή μας!
