Ο Αρτέτα έβαλε την Άρσεναλ σε πρώτο πλάνο και πιστώνεται την εμπιστοσύνη στον Ράγια!

Στις 9 Μαρτίου 2010, με ένα πέναλτι ο Δανός, Νίκλας Μπέντνερ σφράγιζε  με το χατ-τρικ του, τον θρίαμβο 5-0 της Άρσεναλ επί της Πόρτο στο Champions League! Μεταδίδοντας εκείνο το βράδυ το παιχνίδι γιατί το (παλιό) Mega Channel ομολογώ πως ούτε καν φανταζόμουν πως θα χρειαζόταν  να περάσουν άλλα 14 χρόνια και τρεις μέρες για να είναι πάλι η Άρσεναλ στα προημιτελικά! Ήταν μια δύσκολη πρόκριση αλλά που ψυχολογικά  μπορεί να δώσει πολλή αυτοπεποίθηση στην ομάδα του Αρτέτα! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος  



Ο Αρτέτα έβαλε  την Άρσεναλ σε πρώτο πλάνο και πιστώνεται την εμπιστοσύνη στον Ράγια!

Έτσι λοιπόν  η Άρσεναλ επέστρεψε στους προημιτελικούς  του Champions League - έχοντας το σενάριο και πάλι αντίπαλο την Πόρτο, πέναλτι και ανατροπή  στο δεύτερο παιχνίδι για άλλη μια φορά! Αυτή τη φορά, ωστόσο,  δεν ήταν ο σκόρερ των πέναλτι που πήρε τα εύσημα, αλλά ένας που αποκρούει πέναλτι, με τον Ντέιβιντ Ράγια να σταματά  την Πόρτο δύο φορές. 

Η Άρσεναλ που τσάμπα έχασε  με 1-0 την τελευταία στιγμή στην Πορτογαλία, έφερε με το γκολ του Λεάντρο Τροσάρ την κατάσταση σε ισορροπία και από τη στιγμή που πλέον πήγε το ματς σε παράταση, έπαψε να είναι αγωνίας υψηλής έντασης και εξελίχθηκε σε  χαμηλής ποιότητας. Φυσιολογικά γιατί καταλαβαίνεις πλέον ότι κάθε λάθος μετράει και μπορεί να είναι καθοριστικό.

Ο Αρτέτα άκουσε πολλά από την αρχή της χρονιάς για την επιλογή του να βάλει τον Ισπανό τερματοφύλακα βασικό και να παροπλίσει  τον Ράμσντεϊλ που πέρσι ήταν εξαιρετικός. Τον δικαίωσε πλήρως  ο Ράγια που «πέταξε» στα αριστερά του δυο φορές για να σταματήσει τα πέναλτι του Γουέντελ και του Γκαλένο, κάτι που πυροδότησε μια απελευθέρωση  χαράς στο Emirates σχεδόν μιάμιση δεκαετία μετά από εκείνη τη νύχτα του Μπέντνερ.

«Έχουν περάσει 14 χρόνια, που είναι πολύς καιρός  για έναν σύλλογο όπως η Άρσεναλ και δείχνει πόσο δύσκολο ήταν», δήλωσε ο Μικέλ Αρτέτα στο TNT Sports και συμπλήρωσε «Έπρεπε πραγματικά να σκάψουμε βαθιά για να βρούμε τη μαγική στιγμή στο τέλος. Αρχίζουμε να δημιουργούμε μια απίστευτη ενέργεια στο γήπεδο, όλοι πιέζαμε για να το κάνουμε και μαζί το καταφέραμε».

Έτσι είναι και μετά την πρόκριση μπορείς να καταλάβεις ότι αυτό θα κάνει πάρα πολύ καλό γενικότερα στον οργανισμό της Άρσεναλ από την άλλη πλευρά όμως η αλήθεια είναι πως εάν η πρωτοπόρος της Premier League χρειάζεται μια τόσο αγχώδη πρόκριση απέναντι σε μία πορτογαλική ομάδα, αναρωτιέσαι αν μπορεί να πάει ακόμα πιο μακριά. Η απάντηση σε αυτό είναι πολύ απλή, δεν υπάρχουν μαθηματικές ακολουθίες στο ποδόσφαιρο και πολύ δε περισσότερο σε μία διοργάνωση τέτοια που είναι το Champions League.  Είναι  ξεχωριστές νύχτες  και όχι ένα ολόκληρο πρωτάθλημα.

Η σεζόν 2009-10 της Άρσεναλ στο Champions League σηματοδότησε το τέλος της,  ως ευρωπαϊκής δύναμης. Τότε, αφού διέλυσε την Πόρτο στους «16», είχε παρόμοια μοίρα στα χέρια της Μπαρτσελόνα στους προημιτελικούς. Μια  μεγάλη ήττα με 4-1 στο δεύτερο παιχνίδι στο οποίο ο Λιονέλ Μέσι σκόραρε και τα τέσσερα γκολ σταμάτησε τότε την ομάδα του Βενγκέρ ο οποίος η αλήθεια είναι πως τώρα καταλαβαίνουν όλοι πόσο σημαντικό ήταν αυτό που είχε πετύχει από το 1998, το να βγάζει κάθε χρόνο την ομάδα στο Champions League μέχρι το 2017.

Έπειτα από εκείνο το 5-0 με την Πόρτο το 2010, η Άρσεναλ υπέστη επτά αποκλεισμούς  στους «16» του Champions League σε επτά συνεχόμενες σεζόν.

Σε μία από αυτές βέβαια χρειάστηκε να της μπει το μαχαίρι πολύ βαθιά από την διαιτησία του Ελβετού, Μπουζάκα, στην ήττα από την Μπαρτσελόνα με 3-1 το 2011 με την υπερβολική αποβολή του Φαν Πέρσι. Και το 2012 πλησίασε αε μια ανατροπή θαύμα με τη Μίλαν μετά την ήττα  με 4-0 στο «Σαν Σίρο» κερδίζοντας 3-0 στο Λονδίνο. Το 2013 ο αποκλεισμός από την Μπάγερν ήταν επίσης οριακός αφού το 1-3 του πρώτου ματς γύρισε σε 0-2 στο Μόναχο αλλά  τότε με το εκτός έδρας γκολ να ισχύει δεν αρκούσε! 

 Έχοντας περιγράψει όλα εκείνα τα παιχνίδια, μπορώ να πω ότι στις λεπτομέρειες τις περισσότερες φορές χανόταν η πρόκριση αλλά όσο περνάει ο καιρός καταλαβαίνεις ότι η ποιότητα πέφτει και ουσιαστικά οδηγήθηκε τα επόμενα χρόνια και σε κάποιες πολύ βαριές ήττες, όπως το συνολικό 10-2 με την Μπάγερν το 2017.

Για τον Αρτέτα, έναν προπονητή που κάνει άλματα ήταν κομβική αυτή η πρόκριση!

Ταυτόχρονα μια κούρσα τίτλου με παρουσία στα προημιτελικά στο Champions League είναι κάτι που για πρώτη φορά βιώνει ο ίδιος αλλά και ο οργανισμός της Άρσεναλ έπειτα από σχεδόν 15 χρόνια. Και  αυτό αντιπροσωπεύει μια εντελώς νέα πρόκληση  για την οποία ο Βάσκος μοιάζει να είναι έτοιμος.

«Εκεί θέλουμε να είμαστε», έλεγε χτες. «Κάναμε υπομονή, δουλέψαμε τόσο σκληρά και πολλοί άνθρωποι πήραν καλές αποφάσεις και έδειξαν θάρρος σε δύσκολες στιγμές. Εδώ θέλεις να είσαι». Θα συμπληρώσω ότι σε αυτό το σημείο οφείλεις να είσαι όταν είσαι μία ομάδα και ένας οργανισμός με την ιστορία της Άρσεναλ.