Η Κόβεντρι απέδειξε γιατί υπάρχει το FA Cup και ο Τεν Χαγκ γιατί είναι το πρόβλημα και όχι η λύση!
Είναι αδιανόητο αυτό που συνέβη στον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, ανάμεσα στην Κόβεντρι και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο τρόπος με τον οποίο η ομάδα της Championship έκανε το 3-0 σε βάρος της… 3-0. Το ότι έστειλε το παιχνίδι στην παράταση, το ότι ήταν καλύτερη των «κόκκινων διαβόλων», το ότι για να φτάσουμε στα πέναλτι, έπρεπε η… μύτη ενός παπουτσιού να είναι εκτεθειμένη. Αυτό είναι το FA Cup, ο θεσμός των εκπλήξεων και το… απρόβλεπτο που ανέκαθεν περιλαμβάνει. Όσον αφορά την ομάδα του Έρικ Τεν Χαγκ; Δεν είμαι βέβαιος αν μία ενδεχόμενη κατάκτηση, μακροπρόθεσμα θα την ωφελήσει… Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Ρωτάνε πάρα πολλές φορές, πάρα πολλοί, για ποιον λόγο υπάρχει το FA Cup. Ποιο είναι το βασικότερο επιχείρημα, προκειμένου να καθιερωθεί στη συνείδηση όλων, ως ο θεσμός των εκπλήξεων;
Αν υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται τον λόγο, προτείνω να βάλουν να παρακολουθήσουν σε επανάληψη, τι ακριβώς συνέβη στον ημιτελικό της Κόβεντρι με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Διότι αυτό που έλαβε χώρα, πριν από μερικές ώρες, στο «Wembley», είναι πραγματικά αδιανόητο.
Είσαι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και προηγείσαι με 3-0, απέναντι σε μία ομάδα της Championship. Αποδίδεις καλά, για πρώτη φορά μετά από καιρό, αναλογικά και με την κρισιμότητα της αναμέτρησης. Δεν έχεις δεχθεί καν τελική προσπάθεια στο πρώτο ημίχρονο, έχεις σκοράρει δις, έρχεται και ο Μπρούνο Φερνάντες να ανεβάσει τον δείκτη του σκορ, με τη συμπλήρωση μίας ώρας.
Σε κάθε άλλη χώρα, το παιχνίδι έχει… ήδη ολοκληρωθεί. Όχι όμως στην Αγγλία. Εκεί που όλες θα «πέθαιναν», η Κόβεντρι χρειάστηκε μία στιγμή για να «αναστηθεί». Μείωσε σε 3-1, με τον πρώτο σκόρερ του φετινού θεσμού, τον Σιμς, έκανε και το 3-2 άμεσα, και οδηγηθήκαμε σε ένα τέταρτο… κόλαση.
Οι «κόκκινοι διάβολοι» απλώς αμύνονταν, η Κόβεντρι ήταν αποφασισμένη να «γράψει» ιστορία. Και το έκανε. Ισοφάρισε με πέναλτι στις καθυστερήσεις, έστειλε το παιχνίδι στην παράταση και εκεί, βρέθηκε πιο κοντά στη νίκη, παρά στην ήττα. Στάθηκε φυσικά τυχερή στο δοκάρι του Μπρούνο Φερνάντες, αλλά εν συνεχεία, είχε δύο δικές τις στιγμές, προκειμένου να πάρει τη μεγαλύτερη πρόκριση που θα είχε συμβεί ποτέ, σε αυτό το γήπεδο, κατά την άποψή μου.
Ο Αντρέ Ονάνα και το οριζόντιο δοκάρι στέρησαν στον Σιμς το 4-3 στο 115’, για να φτάσουμε στην τελευταία φάση του παιχνιδιού, και η… μύτη του παπουτσιού του επιθετικού της Κόβεντρι, να διακόψει τους πανηγυρισμούς. Πήγε στα δίχτυα η μπάλα, δεν μέτρησε το 4-3 και στη «ρώσικη ρουλέτα», η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επικράτησε! Πέρυσι, το έκανε απέναντι στην Μπράιτον, φέτος ήρθε η ώρα της Κόβεντρι να μην αντέξει.
Στο τέλος της ημέρας όμως, η ομάδα της Championship ναι μεν έχασε έναν τελικό, αλλά κέρδισε τον σεβασμό όλων. Εξέθεσε το σύνολο του Έρικ Τεν Χαγκ, μας χάρισε έναν απίθανο ημιτελικό και σου έδωσε την εντύπωση πως αδικήθηκε που δεν προκρίθηκε. Από την άλλη πλευρά, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έκανε το χρέος της, θα παίξει για δεύτερη συνεχόμενη φορά σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας, αλλά… δεν ξέρω.
Και ναι, πάντα μετράει στο ποδόσφαιρο το αποτέλεσμα, και ο τίτλος είναι… τίτλος, αλλά το τελευταίο που πρεπει αυτή τη στιγμη να ενδιαφέρει τους φίλους της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ειναι αυτή η πρόκριση…τα προβλήματα είναι πολλά και ο Τεν Χαγκ μερος τους και όχι η λύση!
