Γκάρεθ, αν χρειάζεσαι… 3 χρόνια για να καταλάβεις πως σου λείπει ο Φίλιπς, είσαι 90’ μακριά να αποκλειστείς από το EURO!
«Φταίει το γήπεδο, υπάρχει άγχος, μεγάλη κούραση, έλλειψη ενέργειας». Δεν υπάρχει πλάνο, όλοι βασίζονται στο ότι γνωρίζουν πως είναι καλοί ποδοσφαιριστές και πρωταγωνιστές στις ομάδες τους. Μα πάνω από όλα, στην εθνική Αγγλίας φέρει ευθύνη ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ. Και ΘΑ φταίει, αν δεν πάρει το EURO. Και όσο, μετά από ένα αρνητικό αποτέλεσμα, βγαίνει να μιλά για παίκτες σαν τον Κάλβιν Φίλιπς, που έχουν να φορέσουν τη φανέλα εδώ και μία τριετία, απλώς θα συνεχίσει να κάνει κακό στην ίδια την ομάδα του! Θα έρθει το τρόπαιο σπίτι; Δεν θα το αποκλείσουμε. Φαίνεται όμως, πως αυτό είναι εφικτό; Πιο πιθανό μοιάζει να έρθει η Σλοβενία και με το «θράσος» που έχει, να προκαλέσει ακόμη ένα «σοκ» στα «τρία Λιοντάρια»!
Ποιο θα μπορούσε να είναι το θέμα της ημέρας του England365, μέσω της Interwetten; Αφού αυτό συζητούν όλοι και... δικαίως!
Έχουν περάσει τα δύο πρώτα παιχνίδια της εθνικής Αγγλίας. Η εικόνα των «τριών Λιονταριών» δεν είναι απλώς μέτρια. Είναι κακή. Και αν αναλογιστεί κανείς πως αρκετοί, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, θεωρούν το εν λόγω σύνολο ένα εκ των φαβορί, η εικόνα είναι απογοητευτική.
Αντιμετωπίζεις την Σερβία. Προηγείσαι από νωρίς. Αποδίδεις καλά για ένα μόλις μισάωρο. Κερδίζεις απλώς επειδή είσαι η Αγγλία. Ναι μεν αμύνεσαι σωστά, αλλά φάσεις σου βγάζουν. Οι Σέρβοι είναι επικίνδυνοι. Ο Τζόρνταν Πίκφορντ χρειάζεται να κάνει επέμβαση για να διατηρήσεις το «μηδέν». Και το κρατάς. Στο τέλος, αρκείσαι στο ότι δεν έχεις δεχθεί γκολ σε φάση ομίλων Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, από το 2016.
Δεν βλέπεις τη μεγάλη εικόνα. Δεν αντιλαμβάνεσαι πως δεν ήσουν καλός. Συμβιβάζεσαι με το αποτέλεσμα. Προφανώς και οι τρεις βαθμοί, είναι… τρεις βαθμοί. Προφανώς και αν ισοφαριζόσουν, τα πράγματα θα ήταν χειρότερα. Αλλά ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ δηλώνει ικανοποιημένος και επισημαίνει πως του άρεσε το γεγονός πως η ομάδα του κλήθηκε να τρέξει, δίχως την μπάλα, προκειμένου να κερδίσει.
Αυτομάτως, βάζεις τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Και πηγαίνεις στην δεύτερη αναμέτρηση. Αυτή κόντρα στη Δανία. Ναι, οι Δανοί δεν εντυπωσίασαν στην πρεμιέρα. Όμως, όπως και εσύ, γνωρίζουν πως μετά το 1-1 της Σλοβενίας με την Σερβία, έχουν τις πιθανότητές τους. Θέλουν τουλάχιστον έναν βαθμό, για να ορίζουν αυτοί την τύχη τους. Από την άλλη, αν εσύ κερδίσεις, προκρίθηκες. Και από την στιγμή που αντιμετωπίζεις το EURO τόσο ψυχρά, μοιάζει δεδομένο πως θα παίξεις ξανά για το… μισό μηδέν.
Βρίσκεις γκολ. Έχεις την ποιότητα του Γουόκερ, αυτή του Σάκα, το ταλέντο του Μπέλιγχαμ, προκειμένου να σκοράρεις. Και μετά τι κάνεις; Δεν προσπαθείς καν να εκμεταλλευτείς το μομέντουμ. Κλείνεσαι. Βασίζεσαι ξανά στο ότι ο Τζον Στόουνς είναι σταθερός, στον ενθουσιασμό του Γκέχι, στην ικανότητα του Ντέκλαν Ράις να αναχαιτεί επιθέσεις.
Η ισοφάριση έρχεται. Αυτό που δεν συνέβη δηλαδή, πριν από τρεις ημέρες, παρουσιάζεται τώρα, ως συνθήκη μπροστά σου. Τι κάνεις για αυτό; Το αποδέχεσαι και κοιτάς ξανά να μην χάσεις. Το καταφέρνεις! Στο φινάλε της βραδιάς όμως, αυτό δεν είναι… νίκη. Και η ισοπαλία ΔΕΝ πρέπει να μεταφράζεται ως επιτυχία.
Το πρόβλημα της Αγγλίας είναι πως και οι ποδοσφαιριστές της, υπερασπίζονται τον εαυτό τους στο εν λόγω αποτέλεσμα. Ο Γουόκερ είπε πως τους ενδιαφέρει πως είναι πρώτοι. Ο Τζόρνταν Πίκφορντ έκανε λόγο για έναν βαθμό στις αποσκευές. Και ουδείς μιλάει για την γκρίνια ανάμεσά τους στον αγωνιστικό χώρο, για τα συνεχόμενα λάθη και τη… δικαιολογία με τον κακό αγωνιστικό χώρο, για το άγχος που είναι προφανές και για σφάλματα του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, ως προς την επιλογή της ενδεκάδας και των αλλαγών.
Θες να παίξεις με τον Αλεξάντερ Άρνολντ στα χαφ. Μετά από 52 λεπτά, τον κάνεις αλλαγή. «Ακυρώνεις» τον εαυτό σου, για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι. Ξεχνάς τον Κόουλ Πάλμερ. Αλλάζεις μαζικά όλη την τριάδα της επίθεσης. Και δεν αναρωτιέσαι για ποιον λόγο ο Μπέλιγχαμ, ο Φόντεν, ο Κέιν και όλοι οι υπόλοιποι στις ομάδες τους, αποδίδουν πολύ καλύτερα.
Και φτάνουμε στο σημείο – κλειδί. Ποια είναι η δήλωση του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, μετά το παιχνίδι, που άπαντες κρατούν; Πως του λείπει ο Κάλβιν Φίλιπς. Και ευθύς αμέσως, το πράγμα γίνεται χειρότερο. Είχες μία «γεμάτη» τριετία να δουλέψεις χωρίς αυτόν. Τώρα το αντιλήφθηκες; Και ακόμη και αν τώρα το κατάλαβες και θέλησες να το επικοινωνήσεις… Είναι καλό timing αυτό για να το εξωτερικεύσεις;
Τα λάθη στην εθνική Αγγλίας είναι αναρίθμητα. Ξεκινούν από τον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, συνεχίζονται με άγχος, πίεση, κούραση και έλλειψη ενέργειας. Και καταλήγουν ξανά στον προπονητή των «τριών Λιονταριών». Μπορεί κανείς να εκλογικεύσει αυτή του την τοποθέτηση; Όχι. Μπορεί κανείς να εξηγήσει το πλάνο του; Επίσης όχι. «Έχουμε ταλέντο, πάμε συντηρητικά, θα βρούμε φάσεις μπροστά, θα σκοράρουμε». Αυτό μοιάζει να είναι το «μοτίβο». Και από την στιγμή που δεν αποδίδει, λύση δεν υφίσταται. Διότι αυτό ΔΕΝ είναι καν… plan a.
Στο διά ταύτα… Η Αγγλία λογικά θα περάσει τον όμιλο. Ναι, μπορεί να φτάσει και στους «8». Προφανώς και διαθέτει ποιότητα και μετά, μένουν τρία ματς. Το πρόβλημα όμως είναι πολύ μεγαλύτερο από μία καλή πορεία στο EURO 2024. Αν το πάρει, όλα θα ξεχαστούν. Αν ηττηθεί, έστω και στον τελικό, όλοι θα πέσουν πάνω στον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ. Και η ατάκα της έλλειψης του Κάλβιν Φίλιπς αναμένεται να μας απασχολεί μέχρι και το… επόμενο EURO!
Δημήτρης Μανάκος
