FSG, Τζον Χένρι και Λίβερπουλ, το έχετε σκεφτεί καλά πριν επενδύσετε στη Μπορντό;
Τα ποδοσφαιρικά σχήματα πολυϊδιοκτησίας είναι μόδα. Το κάνει η Σίτι, το ξεκίνησε ήδη η Τσέλσι του Μπόελι και στην «κούρσα» μπαίνει και η Λίβερπουλ. Τι ακριβώς κερδίζουν και ποια είναι τα ρίσκα μιας τέτοιας επένδυσης;
Ήταν γνωστό πως η Fenway Sports Group (FSG), ο όμιλος που διοικεί τη Λίβερπουλ «ψαχνόταν» από καιρό να αγοράσει μία ομάδα, προκειμένου να την προσθέσει στο πολυϊδιοκτησιακό σχήμα που επιθυμεί να δημιουργήσει, όπως άλλωστε συνηθίζεται να συμβαίνει με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα από τα μεγάλα (αγγλικά ιδίως) κλαμπ.
Η εταιρεία που διαχειρίζεται την Μάντσεστερ Σίτι έχει ήδη προβεί σε τεράστιες επενδύσεις και εξαγορές, ελέγχοντας πλειοψηφικά ή μειοψηφικά μερίδια ομάδων όπως, η Τζιρόνα, η Τρουά, η Λόμελ στο Βέλγιο, το Παλέρμο στην Ιταλία με ομάδες από την Ασία, την Αμερική και την Ωκεανία να έχουν επίσης προστεθεί στο κονσόρτιουμ το οποίο «γιγαντώνεται» και εμπλέκει ένα ευρύτατο πλέγμα, ποδοσφαιριστών, προπονητών και εν γένει ποδοσφαιρικών παραγόντων.
Ο αμερικανικός κολοσσός που διοικεί την Τσέλσι έχει κι αυτός, ήδη από το προηγούμενο καλοκαίρι (Ιούλιος 2023), επενδύσει στη Γαλλία, προχωρώντας σε εξαγορά της γαλλικής Στρασμπούρ, με στόχο να «ανοίξει» νέες αγορές και να προσφέρει την ευκαιρία ανάδειξης σε ταλέντα που έχουν αποκτηθεί από τους «μπλε» αλλά δεν βρίσκουν χώρο στην πρώτη ομάδα. Η BlueCo σκοπεύει να προχωρήσει στην απόκτηση κι άλλων assets, όπως άλλωστε έχει διαμηνύσει ο ισχυρός άνδρας του σχήματος, Τεντ Μπόελι. Και φυσικά η Λίβερπουλ, δεν θα μπορούσε να μείνει πίσω από τις εξελίξεις, βλέποντας τους ανταγωνιστές της να ισχυροποιούνται και να θωρακίζονται με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον.
Είναι λοιπόν γνωστό πως η ομάδα του Τζον Χένρι αναζητούσε μια ομάδα, προκειμένου να ξεκινήσει το στήσιμο του δικού της ομίλου, προκειμένου να βρεθεί σε θέση να ετοιμάζει τους σταρ της επόμενης μέρας, έχοντας την ικανότητα να επιβάλλει όρους στους παίκτες που αγωνίζονται δανεικοί από την μητρική ομάδα. Η αγορά της Γαλλίας δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς μαζί με εκείνες του Βελγίου και της Πορτογαλίας, προέβαλαν ως οι τρεις πιο επικρατέστερες για τον εντοπισμό του υποψήφιοι στόχου. Έτσι κι αλλιώς κάθε αγορά από αυτές, αντιπροσωπεύει μία ολόκληρη στρατηγική ποδοσφαίρου.
Η αγορά της Γαλλίας διατηρεί προσβάσεις σε μία ανεξάντλητη και ανεξερεύνητη φάμπρικα ποδοσφαιρικού ταλέντου, όπως είναι η αφρικανική ήπειρος, με την Πορτογαλία να αποτελεί το «πάτημα» για ανάδειξη των νεαρών Βραζιλιάνων στην Ευρώπη. Τέλος, το Βέλγιο είναι η χώρα που διαθέτει τις πλέον οργανωμένες ποδοσφαιρικές δομές, έχοντας τη δυναμική να εντάξει με επιτυχία και να εξελίσσει άγουρους παίκτες και «ακατέργαστα» διαμάντια.
Οπωσδήποτε όμως, προξενεί εντύπωση το μέγεθος του συλλόγου που φαίνεται να κερδίζει την κούρσα, καθώς οι «Γιρονδίνοι» αν και τα τελευταία χρόνια παραπαίουν στην δεύτερη κατηγορία της Γαλλίας, εντούτοις θεωρούνται ένα υπολογίσιμο ποδοσφαιρικό μέγεθος και δεδομένα οι επενδυτικές φιλοδοξίες από την φίλαθλη βάση παραμένουν υψηλές. Ο όμιλος σε περίπτωση που αποφασίσει πως θα προχωρήσει με την Μπορντό θα πρέπει να λάβει υπόψιν το μέγεθος των επενδύσεων που απαιτούνται προκειμένου ο σύλλογος να γίνει ξανά ανταγωνιστικός, να εμποτιστεί με όραμα και να μην αποτελεί απλώς ένα πάτημα για την παραγωγή παικτών που βρίσκονται στον προθάλαμο της Λίβερπουλ.
Μια επένδυση που ενδέχεται να επιφέρει δυσαρέσκεια διαθέτει ρίσκο και οι ιθύνοντες της Λίβερπουλ σίγουρα το γνωρίζουν καλά.
Και το City Group ωστόσο, γνωρίζει καλά γιατί αγοράζει ομάδες με μικρή οπαδική βάση. Για να αποφεύγει ακριβώς αυτό: το επενδυτικό ρίσκο!
Ο χρόνος θα δείξει πάντως, με τις οριστικές εξελίξεις να αναμένονται σύντομα.
Δημήτρης Τσάκνης
Πηγή: www.bnsports.gr
