Με σύμμαχο την παράδοση και το «μομέντουμ» από το 3-0 με τη Φινλανδία, η Ελλάδα πηγαίνει για τη νίκη στο Δουβλίνο!

Το ματς δεν θα είναι εύκολο, αλλά πιστεύω στην Εθνική μας ομάδα. Στο σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, που είναι έτοιμο για το 2Χ2 στο Nations League. Έχουμε το «μομέντουμ» από το 3-0 με την Φινλανδία, πρέπει και μπορούμε να διατηρήσουμε την παράδοση που μας θέλει να κερδίζουμε και να μην δεχόμαστε γκολ κόντρα στους Ιρλανδούς, μακριά από την Ελλάδα. Δεν είναι απλό, το τονίζω ξανά, έχουν παίκτες ποιότητας οι γηπεδούχοι. Μία «ιδιαίτερη» εθνική ομάδα, με «ξένο» προπονητή στον πάγκο, πράγμα που δεν συνηθίζεται. Διαβάζοντας παρακάτω θα καταλάβετε τι εννοώ. Αλλά αν εμείς είμαστε σοβαροί, όπως άλλωστε περιμένω, θα γυρίσουμε στην Ελλάδα με το «τρίποντο». Γράφει από το Δουβλίνο ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος  



Με σύμμαχο την παράδοση και το «μομέντουμ» από το 3-0 με τη Φινλανδία, η Ελλάδα πηγαίνει για τη νίκη στο Δουβλίνο!

Η Εθνική μας ομάδα ετοιμάζεται για το δεύτερο αγώνα της στο φετινό Nations League, ενάντια στην Ιρλανδία (10/09, 21:45). Οι διεθνείς μας επιστρέφουν στο Δουβλίνο, για να βγάλουν εις πέρας την ίδια αποστολή που είχαν και πέρυσι. Να πάρουν το «διπλό». Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς κάθεται αυτή τη φορά στον πάγκο της «επίσημης αγαπημένης», σε αντίθεση με την περσινή αναμέτρηση που οδηγίες έδινε ο Γκουστάβο Πογέτ. Και εμείς είμαστε πάλι δίπλα στην Εθνική ομάδα, καθώς σας γράφω από το Δουβλίνο!

Γενικώς, θα γνωρίζετε ήδη πως η Ελλάδα έχει εξαιρετική παράδοση απέναντι στην Ιρλανδία, εκτός έδρας.

Στις προηγούμενες επισκέψεις της η «γαλανόλευκη» έχει κάνει το 3/3 σε επίσημες αναμετρήσεις και φιλικά.

Το 2023, με τα τέρματα του Γιώργου Γιακουμάκη και του Γιώργου Μασούρα νίκησε με 2-0 (13/10/2023), ενώ στις δύο φιλικές συναντήσεις που έχουν βρεθεί οι δύο ομάδες, η Ελλάδα μετράει ισάριθμες νίκες. Η Εθνική μας ομάδα όσες φορές έχει ταξιδέψει επί ιρλανδικού εδάφους, δεν έχει απλώς κερδίσει, αλλά έχει κρατήσει και ανέπαφη την εστία της!

Οι Ιρλανδοί δεν έχουν καλή παράδοση και σε πέντε αναμετρήσεις εναντίον μας, έχουν καταφέρει να πάρουν απλώς μια ισοπαλία (0-0), σε ένα φιλικό με τον Ότο Ρεχάγκελ στον πάγκο, πριν από 22 χρόνια, όταν ουδείς ακόμη γνώριζε αν θα παραμείνει στον πάγκο της χώρας μας, πριν από το EURO 2024, ενώ έχουν βρει δίχτυα μόλις μία φορά στον περσινό αγώνα στην «Opap Arena» (16/06/2023) που αποτελεί και το μοναδικό τους τέρμα σε όλες τις συναντήσεις μας.

Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι σημαντικό. Πως στο ματς του Οκτωβρίου, η Ελλάδα δεν ήταν καλή στο ξεκίνημα. Και από την άλλη πλευρά, ήταν εξαιρετικοί οι γηπεδούχοι. Μας είχαν στην περιοχή μας στο πρώτο 20άλεπτο, μας απειλούσαν, αλλά διατήρησαν το «μηδέν» ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος και οι πολύ θετικοί, Μαυροπάνος και Χατζηδιάκος. Όλα αυτά φυσικά, πριν από την εκπληκτική σέντρα του Κώστα Τσιμίκα και το 1-0 από τον Γιώργο Γιακουμάκη.

Επιτρέψτε μου λοιπόν να πιστεύω πως ναι μεν η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει ξανά σε αυτό το γήπεδο, πλην όμως δεν θα είναι απλό. Διότι το κίνητρο της Ιρλανδίας είναι ξεκάθαρα μεγάλο. Έχασαν από τους Άγγλους στο «σπίτι» τους και μία ακόμη ήττα, θα τους δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα. Υπολογίστε άλλωστε, πως αν η Εθνική τους κερδίσει εκεί, αλλά και στην OPAP Arena, συνδυαστικά με μία ήττα στο «Wembley» που φαντάζει δεδομένη, η Ιρλανδία θα είναι τελευταία!

Από εκεί και πέρα, στα αξιοπρόσεκτα, «ιδιαίτερα» στατιστικά της συνάντησης, πρέπει να σας πω πως η Ιρλανδία δεν έχει προπονητή που να είναι… ντόπιος. Στον πάγκο της κάθεται ο Ισλανδός, Χάιμιρ Χάλγκριμσον, πράγμα που γενικώς δεν συμβαίνει συχνά στο «Νησί».

Έφυγαν λοιπόν από την παράδοσή τους και κατέφυγαν σε μία… συνταγή που θυμίζει τον… Άγγλο, Τζάκι Τσάρλτον. Τις εκπληκτικές δηλαδή ημέρες της Ιρλανδίας τότε, όταν τους πήγε το 1988 στο EURO και δύο χρόνια αργότερα σε Παγκόσμιο Κύπελλο, για πρώτη φορά στην ιστορία τους, φτάνοντας μέχρι και τα προημιτελικά. Και η ιστορία επαναλήφθηκε το 1994, και πάλι σε Μουντιάλ, δύο χρόνια προτού αποσυρθεί από την προπονητική!

Και τα ενδιαφέροντα στατιστικά, δεν τελειώνουν εκεί. Θυμίζω πως πρόκειται για την πρώτη εθνική ομάδα, που είχε παίκτη – προπονητή! Συνέβη στη δεκαετία του ’70 και τον εν λόγω ρόλο είχε ο Τζόνι Τζάιλς. Για όσους δεν τον ξέρουν, επρόκειτο για έναν σούπερ σταρ της Λιντς για πολλά χρόνια, ο οποίος αργότερα έγινε παίκτης – προπονητής και στη Γουέστ Μπρομ! Υπό τις οδηγίες του λοιπόν, η Ιρλανδία επικράτησε και της Αγγλίας μετά από πολλά χρόνια, σημείωσε εντυπωσιακές νίκες και συγκέντρωσε πάνω της τα βλέμματα. Λογικό. Είχε άλλωστε μία ιδιαίτερη «συνθήκη» στον πάγκο της, με τον άνθρωπο που ήταν και ο πιο ακριβοπληρωμένος αναλυτής – σχολιαστής στην τηλεόραση της χώρας!

Επιστροφή στο «σήμερα». Ακούτε… Ιρλανδία και δεν τους υπολογίζετε. Λάθος. Διότι διαθέτουν το δίχως άλλο, επικίνδυνους ποδοσφαιριστές. Τον Κέλεχερ στην εστία, με δεύτερο τον Μπαζούνου, τον Κόλινς στην άμυνα, τον ΜακΑτίρ της Λέστερ, τον Έβαν Φέργκιουσον της Μπράιτον, που είναι αμφίβολος για το ματς με την χώρα μας, αλλά και τον Σμόντικς, τον πρώτο σκόρερ της περσινής Championship με τη φανέλα της Μπλάκμπερν, που πήρε μεταγραφή στην Ίπσουιτς. Παίκτες λοιπόν που παίζουν στο υψηλότερο επίπεδο, ποδοσφαιριστές με εμπειρία από την Premier League!

Οφείλουμε λοιπόν, να είμαστε σοβαροί. Και αν είμαστε, με «συμμάχους» την παράδοση και το «μομέντουμ» που διαθέτουμε, μετά τη νίκη επί της Φινλανδίας, στο ντεμπούτο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, μπορούμε να γυρίσουμε με «διπλό» από το Δουβλίνο!