Υπόθεση Ντιαρά: Αν δικαιωθεί, θα φέρει τα πάνω – κάτω στις μεταγραφές, όπως κάποτε ο Μποσμάν!
Ένας παλαίμαχος παίκτης, ο Λασάνα Ντιαρά, που η καριέρα του ήταν γεμάτη από ερωτήματα του τύπου «What if?», μπορεί να τινάξει στον αέρα το κομμάτι «μεταγραφές» στο ποδόσφαιρο, όπως το γνωρίσαμε και τουλάχιστον όπως υπάρχει από το 1995 και την υπόθεση Μποσμάν. Και το φοβερό στη δικαστική διαμάχη του με τη FIFA είναι πως ο δικηγόρος του, είναι ο ίδιος που κέρδισε τη «μάχη» για τον Μποσμάν πριν 30 χρόνια: ο Βέλγος Ντυπόν.
Γράφει ο MAVERICK
Ήταν 20 Οκτωβρίου 2018, και ο Ντιαρά ολοκλήρωσε μια καριέρα που είχε παραμείνει γεμάτη ερωτήματα, όπως «τι θα είχε συμβεί αν δεν είχε πάρει την απόφαση να φύγει από τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Λα Λίγκα για την Άνζι Μαχατσκάλα και τη ρωσική Λίγκα;» Ή αν έμενε παραπάνω στην Άρσεναλ υπό τις οδηγίες του Βενγκέρ; Ή αν δεν είχε κάνει την καταστροφική μετακίνηση από την Ανζί στη Λοκομοτίβ Μόσχας; Και πώς θα είχε εξελιχθεί η ζωή του αν έμενε στην αποστολή του Ντιντιέ Ντεσάμπ για το EURO 2016 όπου αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή λόγω ενός προβλήματος στο γόνατο;
Πάντα κάτι τον πήγαινε πίσω. Ο Ντιαρά προοριζόταν να παραμείνει στην ιστορία κάποιων συλλόγων, αλλά τελικά έμεινε αίνιγμα - αλλά από τότε έχουμε μια νομική υπόθεση, η οποία φαίνεται πως θα διευθετηθεί στις 4 Οκτωβρίου, βάζοντας οριστικά ένα τέλος σε μια ιστορία που κρατάει πάνω από μια δεκαετία.
Αν κερδίσει ο Ντιαρά κατά της FIFA, θα μείνει στην ιστορία! Και θα μπορούσε να αλλάξει εντελώς την αγορά μεταγραφών, ίσως οδηγώντας και σε άναρχο τοπίο. Υπάρχει πιθανότητα αυτή η υπόθεση να είναι γραμμένη στα άστρα, αναφορικά το πώς θα θυμόμαστε τον διπλό νικητή τον Γάλλο διεθνή με τις 34 συμμετοχές, και το πώς θα αφήσει το στίγμα του στο ποδόσφαιρο. Οι επόμενες γενιές μπορεί να τον ξέρουν ως τον άνθρωπο που κατέστρεψε το σύστημα μεταγραφών. Ο δικηγόρος του, είναι ο Ζαν-Λουί Ντυπόν και πιστεύει κάτι τέτοιο.
Ποιός είναι ο Ντιπόν; Λοιπόν, για όποιους δεν τον γνωρίζουν, είναι ο άνθρωπος του Ζαν-Μαρκ Μποσμάν στην ιστορική του νίκη στο δικαστήριο κατά της UEFA σχεδόν 30 χρόνια πριν το Δεκέμβριο του 1995. Αυτός δηλαδή που με τη νίκη του πελάτη του άλλαξε πλήρως τον χάρτη των μεταγραφών μια για πάντα σε ολόκληρο τον πλανήτη, γιατί μετά την Ευρώπη, η ιστορία Μποσμάν απελευθέρωσε πλήρως τις μεταγραφές και τα συμβόλαια παγκοσμίως. Αν έκανε καλό ή κακό, προσωπικά είμαι διχασμένος για να σας απαντήσω. Επειδή συναναστρέφομαι με ατζέντηδες λόγω συμβολαίων και δουλειάς αυτοί και οι πελάτες τους λένε πως μια χαρά ήταν η απόφαση, από την άλλη οι σύλλογοι διαφωνούν, και κάπου στη μέση είναι οι φίλαθλοι!
Πάμε πίσω στην ιστορία του Ντιαρά και εκεί που άρχισαν όλα το καλοκαίρι του 2014. Τα πράγματα ήταν στη κόψη του ξυραφιού μεταξύ του Ντιαρά και του προπονητή της Λοκομοτίβ, Μόσχας, Κουτσκούκ. Ο Γάλλος είχε κάνει μια εξαιρετική αρχή σε αυτή τη μοναδική του σεζόν με τον ρωσικό σύλλογο, αλλά μετά την χειμερινή διακοπή έπεσε πολύ η απόδοση του και βρέθηκε στον πάγκο της πρώτης ομάδας τη νέα χρονιά.
Η Λοκομοτίβ πίστευε ότι η πτώση των επιδόσεών του δικαιολογούσε και μείωση στο μισθό του, κάτι που ο παίκτης δεν αποδέχθηκε. Η σχέση χειροτέρεψε, ο Ντιαρά άρχισε να απουσιάζει από προπονήσεις με προφάσεις – σύμφωνα πάντα με τον σύλλογο – αναγκάζοντας τη Λοκομοτίβ να τερματίσει το συμβόλαιό του. Όμως, υπήρχαν ακόμη τρία χρόνια στη διάρκεια του συμβολαίου και οι δυο πλευρές ήρθαν σε κόντρα.
Ο ρωσικός σύλλογος παρέπεμψε το θέμα στην επιτροπή επίλυσης διαφορών της FIFA, η οποία τάχθηκε με το μέρος του. Η Λοκομοτίβ επίσης ζήτησε χρηματική αποζημίωση από τον Ντιαρά, ύψους 20 εκατομμυρίων ευρώ, το ποσό δηλαδή της μεταγραφής που είχε καταβάλει στην Ανζί. Το θέμα παραπέμφθηκε στο διαιτητικό δικαστήριο για τον αθλητισμό, το οποίο επικύρωσε την απαγόρευση της FIFA στην έφεση και διέταξε τον Ντιαρά να καταβάλει στη Λοκομοτίβ 10,5 εκατομμύρια ευρώ συν τόκους.
Ο Ντιαρά δεν είχε ανάγκη να βρει ομάδα μετά τη μονομερώς τερματισμένη σύμβασή με την Λοκομοτίβ. Η Σαρλερουά του έκανε μια προσφορά, υπό την προϋπόθεση μιας εγγύησης από τη FIFA και τη βελγική ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, ότι δεν θα έπρεπε να πληρώσει εκείνη την αποζημίωση που απαιτούσε ο ρωσικός σύλλογος. Ωστόσο, όταν τέτοια εγγύηση δεν δόθηκε, η Σαρλερουά αποσύρθηκε από τη συμφωνία. Αυτό, στα μάτια του Γάλλου παίκτη, της νομικής ομάδας του Ντυπόν που τον ανέλαβε καθώς και του γαλλικού συνδικάτου ποδοσφαιριστών, της UNFP, και του διεθνούς ισοδύναμού της, της Fifpro, που αναφέρονται ως εξίσου εναγόμενοι στη μήνυση, ισοδυναμούσε με περιορισμό του εμπορίου και παραβίαση της ευρωπαϊκής εργατικής νομοθεσίας. Έτσι είχε ξεκινήσει και η ιστορία του Μποσμάν το 1992 άλλωστε.
Ο παίκτης είχε εμπόδια να ασκήσει το επάγγελμά του, καθώς η FIFA είχε αρνηθεί να εκδώσει το διεθνές πιστοποιητικό μεταγραφής (ITC) που είχε ανάγκη η Σαρλερουά, για να τον εγγράψει στην βελγική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Το επιχείρημα του ήταν πως ο ίδιος δεν συμμετείχε καθόλου στις συζητήσεις μεταγραφής μεταξύ Λοκομοτίβ και Ανζί, αλλά παρ' όλα αυτά βρέθηκε μπλοκαρισμένος από την εξέλιξη της καριέρας του όταν η FIFA του αρνήθηκε το ITC. Το ερώτημα τώρα για το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CJEU) είναι αν η άρνηση της FIFA να εκδώσει το ITC ήταν νόμιμη ή όχι.
Καθώς οι κανονισμοί της ITC αποτελούν τη θεμέλια βάση του πώς λειτουργεί σήμερα το διεθνές σύστημα μεταγραφών, αν το CJEU αποφασίσει υπέρ του Ντιαρά την Παρασκευή, η FIFA θα πρέπει να αναμορφώσει τη διαδικασία που στηρίζει τη λογική μεταγραφών!
Για να συμβεί αυτό, το μόνο που πρέπει να κάνει το CJEU, είναι να ακολουθήσει την γνώμη που εξέδωσε τον περασμένο Απρίλιο ο δικός του γενικός εισαγγελέας, Maciej Szpunar, ο οποίος δήλωσε:
«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τον περιοριστικό χαρακτήρα του κανονισμού σχετικά με το καθεστώς και τις μεταγραφές των παικτών. Από τη φύση τους, οι αμφισβητούμενες διατάξεις περιορίζουν την δυνατότητα των παικτών να αλλάζουν ομάδες… Οι αμφισβητούμενες διατάξεις επηρεάζουν αναγκαστικά τον ανταγωνισμό μεταξύ των ομάδων στην αγορά απόκτησης επαγγελματιών παικτών. Οι συνέπειες ενός παίκτη που τερματίζει μια σύμβαση χωρίς σοβαρό λόγο είναι τόσο δρακόντειες που είναι πολύ απίθανο ένας παίκτης να ακολουθήσει αυτή τη διαδρομή. Οι αμφισβητούμενες διατάξεις έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουν αποτρεπτικό αποτέλεσμα και να φοβίζουν κάθε παίκτη.»
Το Ευρωπαϊκό δικαστήριο δεν είναι υποχρεωμένο να βασίσει την απόφασή του στην γνώμη του γενικού εισαγγελέα του, αλλά ούτε και μπορεί να την αγνοήσει εντελώς. Νομικές πηγές πιστεύουν ότι η FIFA θα μπορούσε να έχει κάνει πιο ισχυρή και δυνατή την υπόθεση για τον εαυτό της όταν εξηγούσε τη λογική των κανονισμών του συστήματος μεταγραφών στον γενικό εισαγγελέα, και μπορεί να μπορέσει να το κάνει σε αυτή τη συνεδρίαση. Όπως έχουν δείξει άλλες πρόσφατες αποφάσεις του δικαστηρίου, ιδιαίτερα στην υπόθεση της ευρωπαϊκής Super League, ο ευρωπαϊκός νόμος επιτρέπει στις αθλητικές διοικήσεις να κάνουν κανονιστικές παρεμβάσεις που περιορίζουν τον ανταγωνισμό και θα θεωρούνταν παράνομες εκτός του αθλητικού τομέα σε άλλες εμπορικές εκφάνσεις της ζωής!
Το «κλειδί» είναι αν αυτές οι διοικήσεις μπορούν να παρέχουν αποδείξεις ότι δεν το κάνουν για να επιδιώκουν τα δικά τους συμφέροντα παρά μόνο εκείνα του αθλητισμού στο σύνολό του. Εάν η FIFA αποτύχει να το αποδείξει στο δικαστήριο την επόμενη εβδομάδα, ο Ντυπόν μπορεί να έχει λόγο να ισχυριστεί ότι πλησιάζουμε στην εποχή της υπόθεσης Μπόσμαν 2.0.
«Το πιθανό πρακτικό αποτέλεσμα της υπόθεσης Ντιαρά θα είναι ότι το σύστημα μεταγραφών στο ποδόσφαιρο, όπως το γνωρίζουμε, θα καταρρεύσει», ήταν ένα από τα συμπεράσματα που συνέταξαν οι Βέλγοι ειδικοί και ακαδημαϊκοί του αθλητικού δικαίου Ρόμπι Χούμπεν, Όλιβερ Μπούτζινσκι και Μελχιορ Βατελέ – ο ίδιος πρώην γενικός εισαγγελέας του ΔΕΕ – όταν εξέτασαν την υπόθεση τον Ιούνιο.
Δεν είναι σαφές τι θα το αντικαθιστούσε στην πράξη, εκτός από ένα πράγμα: πιθανότατα η FIFA θα έχανε τη γενική εξουσία της πάνω στην αγορά μεταγραφών, με συλλογικές διαπραγματεύσεις που θα περιλαμβάνουν συλλόγους και παίκτες να γίνονται ο κανόνας, όπως ήδη συμβαίνει σε άλλα αθλήματα.
Το πώς θα μπορούσε να γίνει μια ρευστή μετάβαση από το ένα σύστημα στο άλλο χωρίς να δημιουργηθεί ένα ρυθμιστικό κενό στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο – και να προκαλέσει χάος στην αγορά μεταγραφών – είναι δύσκολο να κατανοηθεί σε αυτό το στάδιο, γεγονός που εξηγεί γιατί η προοπτική της απόφασης της 4ης Οκτωβρίου γίνεται αντιληπτή με τέτοια τρόμο σε κάποιους κύκλους – και πουθενά περισσότερο από ό,τι στη FIFA. Σε άλλα ελληνικά αθλητικά ειδησεογραφικά site, δεν έχω δει να αναφέρεται κάνεις σε αυτό το πράγμα που όμως μπορεί να αλλάξει πλήρως τις μεταγραφές όπως τις ξέρουμε. Περιμένουμε την 4η Οκτωβρίου λοιπόν που ίσως να είναι ημερομηνία σταθμός!
