Νίκη στα σημεία, αλλά η «τυραννία της πλειοψηφίας», όπως την αποκαλεί η Σίτι, παραμένει νόμιμη, και στη μεγάλη δίκη θα κριθούν όλα!
Πόσο σημαντική ήταν επί πραγματικού μεγέθους η νίκη της Σίτι στην Ανεξάρτητη Επιτροπή που αποφάσισε πως τα δάνεια των ιδιοκτητών και μετόχων στις δικές τους ομάδες δεν θα πρέπει να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής των Κανόνων APT που επέβαλλε η Premier League; Σημαντική σίγουρα, όπως και το γεγονός πως μπορεί μια ομάδα να δέχεται χορηγία από εταιρεία που ανήκει στους ιδιοκτήτες της, χωρίς να πρέπει να επεξηγείται πλήρως η αληθινή αξιολόγηση του ποσού με βάση την αγορά. Νίκη στα σημεία επί της Premier League, θα σας έλεγα καλύτερα.
.jpg "Νίκη στα σημεία, αλλά η «τυραννία της πλειοψηφίας», όπως την αποκαλεί η Σίτι, παραμένει νόμιμη, και στη μεγάλη δίκη θα κριθούν όλα!")
Γράφει ο Maverick
Να σας εξηγήσω κάτι πάρα πολύ απλό, που ταυτόχρονα μπορεί να γίνει και στο ευρύτερο κοινό κατανοητό: πως όλες αυτές οι… μάχες στα δικαστήρια, κερδίζονται κυρίως σε τεχνικό κομμάτι και επειδή οι «στρατοί» των δικηγόρων βρίσκουν μια μικρή νομική τρύπα, με την οποία αποδομούν ένα επιχείρημα. Μη φανταστείτε πως είναι δίκες, όπως είναι εκείνες στις τηλεοπτικές σειρές, όπου υπάρχει μαχαίρι ή όπλο και δικηγόροι διαφωνούν, πως υπάρχει γενετικό υλικό, πως υπάρχει ένας ένοχος και προσπαθούν να φέρουν ένα ακόμα στοιχείο, ενώ ο δικηγόρος προσπαθεί να βρει άλλοθι για έναν κατηγορούμενο.
Μιλάμε για καθαρά περιπτώσεις δικαστών, στους οποίους παρουσιάζονται στοιχεία και εκεί οι δεκάδες δικηγόροι από τη μία ή την άλλη πλευρά, επιχειρούν να βγάλουν από τη μέση επειδήκατατέθηκε μία μέρα νωρίτερα, επειδή δεν συνεργάστηκε η μία πλευρά με την άλλη, δίνοντας ένα στοιχείο έγκαιρα, κάποιες κατηγορίες εκτός συζήτησης και αυτό θα συμβεί για μεγάλο διάστημα και στη μεγάλη δίκη που είναι σε εξέλιξη από τον Σεπτέμβριο.
Εδώ μιλάμε για καθαρά χορηγικές περιπτώσεις, όπου η Σίτι δικαιώθηκε γιατί σε πραγματικά μεγέθη κανείς δεν μπορεί να κρίνει αν συμφέρει μια εταιρεία ή όχι να δώσει λεφτά σε μια άλλη, ακριβώς επειδή το ποδόσφαιρο δεν έχει κανόνες χρηματιστηρίου και επίσης δεν μπορεί κανείς να αποδείξει εάν τα χρήματα πιάνουν ή όχι τόπο με μία χορηγία.
Εκείνο που δεν κέρδισε η Σίτι ήταν να βγάλει εκτός πλαισίου τον βασικό κανόνα στον οποίο στόχευε, δηλαδή αυτό που η ίδια αποκάλεσε «τυραννία της πλειοψηφίας». Τη δυνατότητα των συλλόγων που ανήκουν στην Premier League να αποφασίζουν με πλειοψηφία 14 στις 20 ψήφους. Εκεί, η απόφαση της Επιτροπής ήταν ξεκάθαρη πως σωστά υπάρχει αυτός ο περιορισμός και είναι μια ήττα της Σίτι απέναντι στους υπολοίπους.
Τι σημασία έχει πραγματικά αυτό στην εξέλιξη της άλλης μεγάλης δίκης που αφορά τις 115 παραβάσεις, για τις οποίες κατηγορείται η επί τέσσερα σερί χρόνια πρωταθλήτρια Αγγλίας, η απάντηση είναι απλή. Καμία!
Επί της ουσίας, δεν αφορά τίποτα από αυτά που τη συγκεκριμένη στιγμή ελέγχει το δικαστήριο. Συνεπώς, σημαίνει, όχι τόσο πως κερδίζουμε, αλλά ότι οι άλλοι χάνουν, ο τρόπος που κάποια μέσα εμφάνισαν το θέμα. Η απόφαση ότι «τα δάνεια των μετόχων» δεν μπορεί να βγαίνουν εκτός περιορισμών, έχει τη μεγάλη σημασία για ολόκληρη τη Λίγκα. Αυτό σημαίνει ότι τα δάνεια από τους ιδιοκτήτες πρέπει να υπόκεινται στους ίδιους κανόνες για την κανονική αξία, όπως και οι συμβάσεις χορηγίας, και πρέπει να εκφράζεται προφανώς στα σχέδια τόκων και αποπληρωμής. Αυτό είναι κακό νέο για τις ομάδες που εξαρτώνται από ευνοϊκά δάνεια, για να ξοδεύουν περισσότερα από όσα το εισόδημά τους θα επέτρεπε φυσικά.
Το μοντέλο της Τσέλσι, για παράδειγμα: θα είναι πιο δύσκολο να σπαταλήσει κανείς ένα δισεκατομμύριο αμέσως για παίκτες, αν αυτά που μπορούν να εισέλθουν στην ομάδα ως δάνεια υποβάλλονται σε περιοριστικούς κανόνες. Ορισμένοι φίλοι της Σίτι στο διαδίκτυο, γιόρταζαν ήδη το γεγονός ότι η ομάδα τους πέτυχε να πιέζονται ομάδες όπως η Μπράιτον που κάνει συχνά αυτό το λογιστικό κόλπο, ή η Άστον Βίλα, η Γουλβς και η Μπρέντφορντ, αλλά δεν έχει μεγάλη αξία για τα δάνεια των Γκλέιζερς από την τράπεζα ή του Λίβι και της Τοτεναμ για το νέο γήπεδο. Είναι όμως κάτι που εσωτερικά στη Σίτι, σε ψηλά κλιμάκια, φέρνει ικανοποίηση.
Το ευρύτερο ζήτημα για να καταλαβαινόμαστε για τη Σίτι ήταν να αποδείξει για τη μεγάλη δίκη πως και άλλες ομάδες έχουν αθέμιτα χρησιμοποιήσει δάνεια για να ανταγωνιστούν στο πρωτάθλημα. και μη γελάσετε αν ένας δικηγόρος της το ισχυριστεί για να πει πως ο Μπλουμ έτσι έκανε πραγματική δύναμη την Μπράιτον.
Άρα τι λέτε για εμάς πως το κάναμε το 2009 και το 2013;
Σε καθαρά νομική βάση, αυτό αναμφίβολα καθιστά τη Σίτι πιο πειστική κατά την υπεράσπισή της για άλλες κατηγορίες. Υπάρχει μια υπόθεση ότι οι κανόνες της Λίγκας έχουν παραδοξότητες, ότι αυτό το θέμα δεν έχει εξεταστεί σωστά.
Προφανώς σε αυτό το κομμάτι, η υπόθεση σχετίζεται πολύ καθαρά με την ξεχωριστή υπόθεση των 130 χρηματοδοτικών κατηγοριών και η ελπίδα πως οι πληρωμές χορηγών πρέπει να γίνονται στη δίκαιη αγοραία αξία και αυτό θα ήταν τεκμηριωμένο ή θα θεωρούνταν παράνομο. Αν αυτό συνέβαινε, τότε πολλές από τις κατηγορίες πιθανώς θα είχαν πολύ λιγότερη βαρύτητα ως αιτία για ποινή.
Όπως όμως αναφέρει η Premier League, το δικαστήριο απέρριψε αυτό το επιχείρημα, και το σκεπτικό πως αν η σχετική χορηγία δεν δινόταν στη δίκαιη αγοραία αξία, «ο ανταγωνισμός θα ήταν διαστρεβλωμένος καθώς η ομάδα θα είχε όφελος από μια επιχορήγηση».
Για εμένα, ακόμα πιο σημαντικό είναι πως το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι δεν υπήρχε διάκριση κατά των συλλόγων από την «Περιοχή του Κόλπου Gulf region» και αυτό και μόνο που κατατέθηκε προς συζήτηση, όπως λένε σοβαροί αναλυτές στον αγγλικό Τύπο, ήταν γελοίο ως ισχυρισμός και σωστά απορρίφθηκε με συνοπτικό τρόπο.
Είναι πάντως ένας ανοιχτός «πόλεμος» μέσα στην ίδια την Premier League. Και η συνέλευση της επόμενης εβδομάδας θα έχει ενδιαφέρον...
