Τα όνειρα επιτρέπονται, η Ελλάδα παίζει στην Αγγλία: Το φάουλ του Μπέκαμ, η ιστορία του… Παναθηναϊκού και ο χορός του Αρχοντίδη στο «Wembley»! (vids)
Μένουν κάτι λιγότερο από 48 ώρες. Απογειωνόμαστε! Η Εθνική μας ομάδα αντιμετωπίζει τα «τρία Λιοντάρια» στο Wembley, στην 3η αγωνιστική του Nations League. Ταξιδεύει στην Αγγλία για επίσημο παιχνίδι, για πρώτη φορά μετά από 23 χρόνια, αλλά και για «παρθενική» φορά συνολικά, μετά το 4-0 του 2006. Στόχος μας; Να επαναληφθεί η ιστορία, να «τρομάξουμε» τους γηπεδούχους, όπως τότε με το φάουλ του Μπέκαμ στο τέλος! Τι έγινε το 1971 και το 1983; Τότε, που οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν έπαιξαν και τότε που ο Χρήστος Αρχοντίδης πήρε αποτέλεσμα και ζητούσε να χορέψουν… συρτάκι, στο κέντρο του «Wembley»!
Και το ματς πλησιάζει! Η πιο μεγάλη ώρα για την Εθνική μας ομάδα έρχεται. Δύο μέρες απομένουν μέχρι τη σέντρα της αναμέτρησης της Αγγλίας με την Ελλάδα στο «Wembley», στο πλαίσιο της 3ης αγωνιστικής του Nations League.
Η «γαλανόλευκη» συναντά τα «τρία Λιοντάρια» και τη δεδομένη χρονική στιγμή, βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας, εξαιτίας της διαφοράς τερμάτων. Έχει σκοράρει πέντε φορές, δεν έχει δει την εστία της να παραβιάζεται, ενώ το παθητικό τερμάτων της ομάδας του Λι Κάρσλεϊ είναι στο 4-0.
Οι απουσίες για αμφότερες ομάδες έχουν γίνει πλέον γνωστές. Δεν υπολογίζεται από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς ο Φώτης Ιωαννίδης, λόγω τραυματισμού στο Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός, το οποίο θα τον κρατήσει εκτός αγωνιστικής δράσης για έναν μήνα. Την ίδια ώρα, εκτός αποστολής για τους γηπεδούχους βρίσκονται τρεις ποδοσφαιριστές.
Ο Κόμπι Μέινου με πρόβλημα της τελευταίας στιγμής, το οποίο «αγχώνει» τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Έρικ Κόνσα και ο Μόργκαν Γκιμπς Γουάιτ της Νότιγχαμ Φόρεστ. Και μετράμε αντίστροφα…
Η ανυπομονησία τεράστια και άπαντες μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε «τι θα γίνει… αν». Σκεφτείτε να καταφέρει η Ελλάδα να πάρει αποτέλεσμα μέσα στο «Wembley». Πρόκειται άλλωστε για κάτι που έχει καταφέρει μόλις μία φορά, σε εκτός έδρας παιχνίδι με τα «τρία Λιοντάρια».
Σωστά θυμάστε… Αναφερόμαστε στο 2001, τρία χρόνια πριν από το «έπος» της κατάκτησης του EURO 2004. Το ματς είχε λάβει χώρα στο «Ολντ Τράφορντ» και είχε ολοκληρωθεί στο 2-2, παρότι η Ελλάδα προερχόταν από ήττα με 5-1 από τη Φινλανδία, ενώ οι Άγγλοι είχαν επικρατήσει με το ίδιο σκορ της Γερμανίας!
Ένα παιχνίδι - όνειρο για την εθνική Ελλάδας, δεν επιβραβεύτηκε πλήρως στο φινάλε. Η Αγγλία με απευθείας εκτέλεση φάουλ του Μπέκαμ στις καθυστερήσεις, πήρε το εισιτήριο για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, διαμορφώνοντας το τελικό αποτέλεσμα. Οι διεθνείς μας έκαναν τον Σβεν Γκόραν Έρικσον να… ιδρώσει τότε, καθώς πήραν δύο φορές το προβάδισμα στο σκορ με 1-0 και 2-1, χάρη στα γκολ των Άγγελου Χαριστέα και Ντέμη Νικολαΐδη. Και κάπως έτσι, αναλογικά με το αποτέλεσμα, η Γερμανία πήγε στα μπαράζ για να συμμετάσχει στο Μουντιάλ!
Από εκεί και πέρα, μόλις δύο φορές ακόμη έχει συναντήσει η Εθνική μας ομάδα τους Άγγλους εκτός έδρας. Η πρώτη έγκειται τον Απρίλιο του 1971, όταν ηττηθήκαμε με 3-0 με χαρακτηριστική ευκολία.
Παρ' όλα αυτά, το παιχνίδι εκείνο μπορεί να χαρακτηριστεί «ειδικών συνθηκών». Διότι η Ελλάδα, με τον Λάκη Πετρόπουλο στην τεχνική της ηγεσία, δεν είχε στη διάθεσή της τους παίκτες που ήθελε. Δε χρησιμοποιήθηκαν τότε οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, γιατί ακολουθούσαν τα παιχνίδια με τον Ερυθρό Αστέρα στον ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Όσον αφορά την τελευταία φορά που η Ελλάδα έπαιξε κόντρα στην Αγγλία, μακριά από εγχώριο γήπεδο, για τον 20ο αιώνα; Ήταν τον Μάρτιο του 1983, για τα προκριματικά του EURO, στο «Wembley». Και το παιχνίδι ολοκληρώθηκε στη «λευκή» ισοπαλία (0-0), γεγονός που οφείλεται σε δύο άρρηκτα συνδεδεμένες αιτίες.
Η πρώτη σχετίζεται με το ιδιαίτερα αμυντικό παιχνίδι που υιοθέτησε η Ελλάδα. Και η δεύτερη, τον Χρήστο Αρχοντίδη, τον αείμνηστο Ομοσπονδιακό τεχνικό, οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί του οποίου, μετά το τελικό αποτέλεσμα, σχολιάστηκαν πολύ.
Είναι αλήθεια, πάντως, ότι αυτό που έπαιξε η Εθνική μας πριν από 41 χρόνια στο «Wembley» δεν ήταν απλώς… κατενάτσιο. Θα έπρεπε να επινοηθεί νέος όρος για να περιγράψει επαρκώς τη σούπερ αμυντική τακτική του Αρχοντίδη, ο οποίος δεν είχε ξεκινήσει καλά τη θητεία του στον πάγκο της Εθνικής και επιζητούσε εναγωνίως ένα σπουδαίο αποτέλεσμα. Έτσι, εφάρμοσε το σύστημα «καθόμαστε όλοι πίσω και διώχνουμε», από το πρώτο λεπτό! Δικαιώθηκε, πήρε αποτέλεσμα και «ξέσπασε» στο φινάλε!
Αγκάλιαζε έναν-έναν τους παίκτες και κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να τους μαζέψει όλους στο κέντρο του γηπέδου για να βγάλει αναμνηστική φωτογραφία μαζί τους μέσα στον «ναό του ποδοσφαίρου». Οι διεθνείς μας έκατσαν όπως-όπως και δεν του έκαναν το χατίρι. Σύμφωνα με έναν… αστικό μύθο, μάλιστα, ο Ομοσπονδιακός τεχνικός τούς είχε ζητήσει να… χορέψουν παραδοσιακό χορό μέσα στο «Wembley»!
Αναφέραμε λοιπόν, τρία διαφορετικά επίσημα παιχνίδια. Την ήττα της δεκαετίας του ’70, την ισοπαλία δίχως γκολ το 1983 και το 2-2 του 2001. Έκτοτε, η Ελλάδα δεν έχει συναντήσει εκεί τα «τρία Λιοντάρια», παρά μόνο σε ένα φιλικό του 2006, όπου ηττήθηκε με 4-0, δεχόμενη όλα τα γκολ στο πρώτο μέρος και με τον Πίτερ Κράουτς να σκοράρει δις!
Από εκεί και πέρα, μοιάζει… καλύτερη η απόδοσή μας εκτός έδρας απέναντι στην Αγγλία, παρά στη χώρα μας. Τον Δεκέμβριο του 1971, η Ελλάδα ηττήθηκε με 3-0, ενώ 11 χρόνια μετά, τον Νοέμβριο, υποδέχθηκε την Αγγλία στη Θεσσαλονίκη, χάνοντας εύκολα με 3-0.
Ακολουθεί το ματς του Ιουνίου του 2001 στο Ολυμπιακό Στάδιο. Μία ακόμη ήττα, δίχως να βρούμε γκολ, ξανά με 2-0. Καλά καταλάβατε… Ποτέ γκολ η Εθνική στην Ελλάδα, απέναντι στους Άγγλους, σε επίσημο παιχνίδι.
Και μένει να δούμε τι μέλλει γενέσθαι τώρα στο «Wembley». Σε περίπτωση νίκης, ένα όνειρο γίνεται πραγματικότητα και «γράφεται» ιστορία. Αλλά για σκεφτείτε η Ελλάδα να φύγει από εκεί με έναν βαθμό. Τεράστιο αποτέλεσμα, σπουδαία η σημασία του, επιστροφή στο 2002. Και τα όνειρα, σαφώς επιτρέπονται…
Δημήτρης Μανάκος