Ένας χρόνος και τρεις μέρες: Και όμως, η Νόριτς εξακολουθεί να διαθέτει το καλύτερο βίντεο στην Αγγλία! (vid)

Ένα βίντεο... γροθιά στο στομάχι δημοσίευσε, πριν από έναν χρόνο περίπου, η Νόριτς με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας (10/10). Μας άγγιξε. Μας ευαισθητοποίησε. Ας ελπίσουμε πως μας αφύπνισε κιόλας. Μας έκανε να αντιληφθούμε πως η κατάθλιψη υπάρχει γύρω μας. Και ας καταλήξουμε στο ότι οφείλουμε, το ενδιαφέρον για τον διπλανό μας, να μην κρατά μόνο… 90 λεπτά!



Ένας χρόνος και τρεις μέρες: Και όμως, η Νόριτς εξακολουθεί να διαθέτει το καλύτερο βίντεο στην Αγγλία! (vid)

«Μερικές φορές, μπορεί να είναι προφανές όταν κάποιος αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα. Αλλά μερικές άλλες φορές τα σημάδια είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν». Η φράση είναι απλή και περιγράφει άρτια την κατάθλιψη. Αντιληφθήκαμε τι λέει και ποιο είναι το νόημά της. Το αν μπορούμε να την εντοπίσουμε και να βοηθήσουμε είναι κάτι διαφορετικό. Μέχρι τότε, ας καταλάβουμε πως υπάρχει γύρω μας. Ας ευαισθητοποιηθούμε. 

Η αλήθεια είναι πως ακόμη και στις ημέρες μας η κατάθλιψη θεωρείται «ταμπού» και δεν μιλάει κάποιος εύκολα για αυτό. Και πολλές φορές η εικόνα ενός ανθρώπου μπορεί να ξεγελάσει κάποιον. Για παράδειγμα, μπορείς να βλέπεις ένα άτομο το οποίο να είναι χαμογελαστό και εξωστρεφές, και όμως μπορεί να βιώνει κατάθλιψη και αντίθετα, να δεις κάποιον εσωστρεφή και να είναι καλά.

Είναι αποδεκτό το να μην μπορείς να καταλάβεις ποιος είναι καλά και ποιος όχι. Πόσο μάλλον όταν δεν γνωρίζεις τον άλλον. Δεν είναι αποδεκτό το να μην ασχοληθείς μαζί του.

Αυτό μας δείχνει το βίντεο της Νόριτς, με δυο οπαδούς στις κερκίδες του «Κάροου Ρόουντ». Ο ένας να πανηγυρίζει τα γκολ των «καναρινιών» και ο άλλος να είναι ήσυχος. Εκ πρώτης όψεως νομίζεις ότι εκείνος που δεν φωνάζει τόσο περνάει δύσκολες στιγμές. Μέχρι που φτάνεις στο τέλος του βίντεο όπου βλέπεις μια άδεια θέση…

Ο άνθρωπος που βίωνε την κατάθλιψη έχει φύγει από τη ζωή. Σημάδια για να το αντιληφθούμε υπήρξαν. Του ανέφερε τη ζωή έξω από το ποδόσφαιρο. Τον ρωτούσε πώς πέρασε την εβδομάδα του. Ενδιαφερόταν να μάθει, ακόμη και αν δεν έπαιρνε πίσω την ίδια συμπεριφορά.

Το βίντεο της Νόριτς το αγαπήσαμε. Μας «άγγιξε». Είναι απόλυτα λογικό. Έπρεπε να το κάνει και επί της ουσίας, πέτυχε το σκοπό του. Ας περάσουμε τώρα στο δεύτερο στάδιο. Στο ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπό μας. Το πραγματικό ενδιαφέρον. Ένα ενδιαφέρον που δεν κρατά όσο ένα… ποδοσφαιρικό παιχνίδι!