Η αχαριστία προς τον Σερ Άλεξ από την INEOS δείχνει πως «στραβός είναι ο γιαλός» και «στραβά αρμενίζει» η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ!
Λένε πως να τα περιμένεις πάντα όλα από όλους γιατί τις μεγαλύτερες ζημιές τις κάνουν εκείνοι που θεωρούνται υπεράνω υποψίας. Αυτό που συνέβη με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με τη διοίκηση της INEOS, των ανθρώπων δηλαδή που απέκτησαν το ένα τρίτο των μετοχών στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επιβεβαιώνει πως η αχαριστία συχνά έρχεται από εκεί που δεν θα το σκεφτόσουν καν. Και σε προσωπικό επίπεδο, θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός οποιασδήποτε περικοπής που έχει ως αποδέκτη αυτόν που μετέτρεψε τη Γιουνάιτεντ σε απόλυτο κυρίαρχο για μία εικοσαετία. Γράφει ο Χρηστος Σωτηρακόπουλος
Η ιστορία είναι γεμάτη από άτομα που στους ευεργέτες τους φέρθηκαν αχάριστα! Οι σκιές πάνω από τις ιστορίες θριάμβων και επιτυχίας έρχονται πάντα ως ένα πέπλο που σκεπάζει τις στιγμές και δημιουργεί μία αποπνικτική ατμόσφαιρα!
Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, αναμόρφωσε την ομάδα, μετατρέποντάς την από μια μετριότατη δύναμη στα 70s και 80s στην απόλυτη κυρίαρχο του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Χρειαζεται να πω πως στην καριέρα του στο «Όλντ Τράφορντ», όταν κατέβηκε από την Αμπερντίν το 1986, και μέχρι το 2013, όταν αποσύρθηκε από το ενεργό κομμάτι, είχε κατακτήσει 37 τίτλους; Πρέπει να αναφέρω επίσης πως σε αυτους συμπεριλαμβάνονται 13 πρωταθλήματα στην Premier League, και δύο Champions League; Πριν από την έλευσή του, η Γιουνάιτεντ είχε να κατακτήσει το πρωτάθλημα από το 1967. Η επιτυχία του δεν ήταν απλώς αποτέλεσμα τύχης ή συγκυριών, αλλά προϊόν σκληρής δουλειάς, στρατηγικού σχεδιασμού και δημιουργίας ενός δυνατού ομαδικού πνεύματος. Ήταν ένας πραγματικός manager, σαν να δούλευε σε μία ανώνυμη εταιρεία και από τα χέρια του περνούσαν πραγματικά τα πάντα.
Αποχωρώντας τον Μάιο του 2013 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έπεσε σε μία εσωστρέφεια. Έμεινε ως σύμβουλος και ως πρεσβευτής και έπαιρνε ένα ποσό 2,5 εκατομμυρίωνευρώ ετησίως ώστε να είναι η εικόνα του συλλόγου σε πολλές εκδηλώσεις.
Ωστόσο, παρά τη διάθεση και τις επιτυχίες του, ο Σερ Άλεξ δεν κατάφερε τελικά να αποφύγει την αχαριστία από μέρους των διοικούντων της ομάδας. Και όχι τόσο των Αμερικανών, των αδελφών Γκλέιζερ, αλλά των νέων συνεταίρων που είναι και Βρετανοί… τρομάρα τους! Ο Σερ Τζιμ Ράτκλιφ, ο πιο πλούσιος Άγγλος, και η εταιρεία του, η INEOS, έχει αναλάβει το κομμάτι του μάνατζμεντ των ποδοσφαιρικών δρώμενων στον σύλλογο και αυτή η απρέπεια προς τον Σερ Άλεξ έχει την έγκριση του. Ο Ερίκ Καντονά, αυτός που πηγαίνοντας στη Γιουνάιτεντ ως προσωπική επιλογή του Φέργκιουσον το 1992 άλλαξε τη μοίρα της ομάδας, ξεσπάθωσε! Και αυτά που είπε βρίσκουν σύμφωνους τους περισσότερους από εμάς. Δε χρειάζεται κάποιος να είναι οπαδός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για να μπορεί να αντιληφθεί τι σημαίνει και τι σημαίνει ακόμα το όνομα του Σερ Άλεξ για αυτόν τον σύλλογο. Και η αχαριστία και η αμετροέπεια είναι δύο πράγματα που καθορίζουν πολλές φορές ακόμα και τα άψυχα και όχι μόνο τα έμψυχα!
Ο Σερ Άλεξ επέλεξε να φύγει το 2013, νιώθοντας πως οι ψυχολογικές πιέσεις και οι απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου έφερναν στο προσκήνιο μια αδυσώπητη πραγματικότητα.
Από αυτό το σημείο μέχρι τον απαράδεκτο τρόπο που οι διοικούντες αντιμετώπισαν την παύση του Φέργκιουσον από τον τιμητικό του ρόλο, φαίνεται να ενσαρκώνει την τάση πολλές φορές των ομάδων να λησμονούν τη συμβολή σημαντικών ανθρώπων στην ιστορία και την πρόοδό τους.
Αντί να εκτιμηθεί η ολοκληρωτική αφοσίωση του, οι διοικούντες κοίταξαν νούμερα και κόστη και φαίνεται ότι έσπευσαν να προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις του παιχνιδιού. Μια ανώνυμη εταιρεία κοιτάει από οπουδήποτε να μαζέψει το κόστος. Μόνο που κάποιοι ξεχνούν πως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν θα ήταν αυτή η υπερδύναμη, σε οικονομικό μέγεθος που εξελίχθηκε στη δεκαετία του 90 χωρίς την υπογραφή φαρδιά πλατιά του Σκωτσέζου τεχνικού Αυτή η στάση προδίδει ένα έλλειμμα σεβασμού και εκτίμησης σε όσα προσέφερε ο Σερ Άλεξ στην ομάδα. Ποιος όμως έχασε την ντροπή για να την βρουν οι χαρτογιακάδες, που έφερε ο Σερ Τζιμ στο «Ολντ Τράφορντ»;
Η αχαριστία στη ζωή μπορεί να πάρει πολλές μορφές
Η ιστορία του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον είναι μόνο μία από τις πολλές που αναδεικνύουν την έλλειψη ιστορικής μνήμης και ενσυναίσθησης. Είναι σημαντικό οι οργανισμοί και οι διοικήσεις να αναγνωρίζουν και να εκτιμούν τις συνεισφορές των ανθρώπων της ομάδας τους γιατί έτσι μόνο μπορεί να δημιουργηθεί ένα υγιές και ανθεκτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο κάποιος σέβεται το παρελθόν και επενδύει στο μέλλον. Η ιστορία του Σερ Άλεξ προειδοποιεί για τις συνέπειες της λήθης και της αχαριστίας, και καταγράφει μια τεράστια μουντζούρα σε αυτά τα λίγα θετικά που έχει μέχρι τώρα η INEOS κάνει από την ώρα που μπήκε στο μετοχικό σχήμα.
Λυπάμαι που θα το πω έτσι, αλλά για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και «στραβά είναι ο γιαλός και στραβά αρμενίζει», και στη καινούργια εποχή που πολλοί πίστευαν ότι θα είναι καλύτερα τα πράγματα!
