Τα τεράστια ποσά που βγάζουν οι ατζέντηδες από τις μεταγραφές θέλουν κανόνες, αλλά μοιάζει σαν όλοι να κυνηγάνε την ουρά τους!

Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (FA) της Αγγλίας είχε  δημοσιοποιήσει πριν λίγους μήνες  στοιχεία, σχετικά με τις αμοιβές των ατζέντηδων  κατά τις μεταγραφές παικτών, αποκαλύπτοντας την εκρηκτική ανάπτυξη της ποδοσφαιρικής αγοράς. Αλλά και μόνο που βλέπεις στη λίστα  ομάδες όπως η Ρέξαμ, που αγωνίζεται στη League 2, να  έχει δώσει σημαντικά ποσά ως προμήθειες, που ανέρχονται στα 335.000 λίρες (περίπου 400.000 ευρώ), τότε κάτι πάει πολύ λάθος! Και δεν σώζεται όλο αυτό εύκολα χωρίς κανόνες. Μόνο που και να μπουν πάλι θα βρεθεί τρόπος να τους ξεπεράσουν οι ομάδες, άρα κυνηγάς απλά την ουρά σου... 



Τα τεράστια ποσά που βγάζουν οι ατζέντηδες από τις μεταγραφές θέλουν κανόνες, αλλά μοιάζει σαν όλοι να κυνηγάνε την ουρά τους!

Γράφει ο Maverick 

Σύμφωνα με έρευνα της FIFA, οι αμοιβές που εισπράττονται από μάνατζερ σε όλη την Αγγλία σημειώνουν συνεχώς αύξηση, με τις προμήθειες του 2023 σε  εντυπωσιακή αύξηση 42.5% σε σύγκριση το 2022. Πιθανώς, όταν δημοσιοποιήθηκαν να τα διαβάσατε κάπου, αλλά θέλω να σταθώ σε κάποιες προσωπικές μου διαπιστώσεις.

Αν ξέρεις να διαβάζεις πίσω από τους αριθμούς, αυτό που φαίνεται είναι  πως η κατάσταση, παρά τους κανόνες του FFP, έχει ξεφύγει. Έχω κάνει αναγωγή στα χρήματα σε ευρώ και όχι σε λίρες για να είναι πιο ευδιάκριτα  τα ποσά, τα οποία φτάνουν τα 822 εκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση, με το 259 εκατομμύρια ευρώ να προέρχονται μόνο από την Premier League, και καταδεικνύουν τη ραγδαία αύξηση της παρουσίας χρημάτων στο ποδόσφαιρο. Και φυσικά, κατεβαίνουμε και στις πιο κάτω κατηγορίες! 

Η συζήτηση σχετικά με την επιβολή ορίων στις αμοιβές των μάνατζερ και των γραφείων τους έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και, προς το παρόν, φαίνεται να έχει σταματήσει, αλλά αν δεν ξεκινήσει πάλι η όλη αληθινή κουβέντα, θα δούμε απίστευτα πράγματα. Γιατί  γίνεται ξεκάθαρο ότι οι αμοιβές γίνονται όλο και πιο περίπλοκες και επειδή πολλές κρύβονται πίσω από off shore εταιρείες, ειδικά για περιπτώσεις παικτών από τη Λατινική Αμερική, όλη η κατάσταση  καθιστά προφανές ότι τα ποσά που εμπλέκονται στις μεταγραφές ποδοσφαιριστών ξεφεύγουν και αυξάνονται με γεωμετρικό ρυθμό. Ακόμη και αν δεν  φαίνονται όλα πάνω από το τραπέζι. 

Εκείνο που ανησυχεί δεν είναι τόσο  τα κόστη μεταγραφών, αλλά πως  οι ομάδες καλούνται να διαθέσουν σημαντικά ποσά για τις προμήθειες των γραφείων που κάνουν τη δουλειά. Η αύξηση αυτή δεν κρίνεται ως απλώς οικονομικό φαινόμενο, αλλά σαν καθοριστικός παράγοντας που προβλέπει την κατεύθυνση του ποδοσφαίρου και το μέλλον του και η αλήθεια είναι πως παίκτης πια χωρίς ατζέντη δεν μετακινείται, αλλά επίσης προδιαγράφει και τη γεωμετρική αύξηση της τιμής κόστους. 

Η αγορά του ποδοσφαίρου έχει αλλάξει ριζικά, και η ανησυχία αυξάνεται. Θα ήταν μια ευγενής επιθυμία αλλά και προσδοκία των ομάδων και των οργανωτών για μια ισχυρή παρέμβαση στη ρύθμιση της αγοράς, αλλά εξίσου βέβαιο είναι πως  οι συζητήσεις για την επιβολή περιορισμών στις υπερβολικές αμοιβές, ενώ θα επανέλθουν στο προσκήνιο πολύ σύντομα, θα πέσουν σε τοίχο. Πολλοί λένε πως η ανάγκη για ισορροπία καθίσταται επιτακτική αλλά πρέπει να δούμε κάποια ιστορικά πράγματα για να αντιληφθούμε πώς έχουν αλλάξει οι εποχές. 

Οι μεταγραφές πάντα κόστιζαν πολύ. Από τον Κρόιφ και το 1.000.000 δολάρια το 1973 και τον Σαβόλντι έναν μέτριο φορ της Μπολόνια που στοίχισε 1.5 εκατομμύριο δολάρια το 1975, οι τιμές ήταν ακριβές. Και σε τέτοιες περιπτώσεις καταλαβαίνει κανείς πως για τον Κρόιφ είναι πολύ φυσιολογικό να κόστισε τόσα λεφτά, όχι όμως και για έναν σέντερ φορ που μάξιμουμ μπορούσε να πετύχει 20 γκολ τον χρόνο, και τελικά απέτυχε.

Συνεπώς, την τελική  κρίση την κάνει το αποτέλεσμα και όχι το τι κοστίζει ένας ποδοσφαιριστής την στιγμή που μετακινείται. Εκείνο που άλλαξε ωστόσο έντονα με τα χρόνια, και με τη μεταγραφή του Μαραντόνα στην Μπαρτσελόνα από την Μπόκα Τζούνιορς το 1982 ήταν τα χρήματα των ατζέντηδων. Και συνεχίστηκε με την επόμενη τεράστια μεταγραφή της εποχής εκείνη του Μπόνιεκ από την πολωνική  Λοτζ στη Γιουβέντους που πάνω από το 50% των χρημάτων μπήκαν σε τσέπες και όχι στα ταμεία της πολωνικής ομάδας! Όποιος μπορούσε να φέρει εις πέρας μία μεταγραφή έβαζε και στις τσέπες αρκετά χρήματα.

Οι ατζέντηδες είναι αυτοί  που βγαίνουν οι μεγάλοι κερδισμένοι κάθε καλοκαίρι και κάθε Ιανουάριο από τις μετακινήσεις και αυτό προσπαθεί η FIFA να περιορίσει. Γίνεται; Άποψή μου όχι δεν πρόκειται να γίνει και αν υπάρξει κάποια τοποθέτηση κανόνων, προκειμένου να πραγματοποιηθεί μια μεταγραφή πάντα θα υπάρχουν χρήματα κάτω από το τραπέζι! 

Αυτή η δυναμική στην οικονομία του ποδοσφαίρου αποδεικνύει πως οι αλλαγές είναι αναγκαίες. Επιμένουν κάποιοι πως  προκειμένου να διατηρηθεί η βιωσιμότητα του αθλήματος και να διασφαλιστεί ένα δικαιότερο περιβάλλον για όλους, πρέπει να μπουν κανόνες και θα το ήθελα και εγώ πολύ, αλλά όλα αυτά τα ουτοπικά δυστυχώς τα ακούω χρόνια.

Και μένουν όλα στα λόγια! Από την άλλη, η αίσθηση είναι πως αν κάποια στιγμή δεν υπάρχουν κάποιοι κανόνες, έστω να περιορίζουν όλη αυτή την διαδικασία, ακόμα και αναγκάζοντας κάποιος να ψάχνουν διάφορους τρόπους να την παρακάμψουν, δεν πρόκειται ποτέ να περιοριστεί έστω και λίγο η κατάσταση. Εκείνο που θέλω εν ολίγοις  να πω είναι πως αν δεν μπορέσει να βρεθεί ένας τρόπος για να δημιουργηθεί ένα δικαιότερο περιβάλλον, τότε με ανεξέλεγκτη πλήρως την κατάσταση, μακροπρόθεσμα θα οδηγηθούμε σε πάρα πολύ δύσκολους δρόμους.