Το κανονικό ποδόσφαιρο που παίζει η Μπέντφορντ του Τόμας Φρανκ, περιέχει γνώση και πολύ ταλέντο!
Δεν υπάρχουν βαρετά παιχνίδια όταν αγωνίζεται η Μπρέντφορντ. Και αν ο αντίπαλος είναι μια ομάδα που έχει ανάλογα χαρακτηριστικά να παίξει και όχι να «κλέψει» ματς, όπως η Ίπσουιτς, τότε βγαίνει το ωραιότερο ματς μέχρι τώρα στη φετινή Premier League. Ήταν το υπ´ αριθμόν «932» διαφορετικό ζευγάρωμα ομάδων στη μεγάλη κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος και όποιοι το είδαν, θα το θυμούνται για καιρό. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που εξηγούν την επιτυχία της Μπρέντφορντ, αλλά το βασικότερο το βρίσκουμε, αναλύοντας τη φιλοσοφία της. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Αυτό το 4-3 που συνέβη χθες (26/10) στο «G Tech», μπορούσε να είναι και 4-4 με το σουτ στο 97’ του Ντελάπ, αλλά και να έμενε 3-3 αν στο 96’, αν η σέντρα του Μπεμό δεν αιφνιδίαζε τον εξαιρετικό κατά τα άλλα Μούριτς, όπως και νωρίτερα, που πολλές φάσεις νωρίτερα που σταμάτησαν στον γκολκίπερ της Ίπσουιτς.
Γενικά, ήταν ένα απρόβλεπτο ματς, αλλά η Μπρέντφορντ έχει κερδίσει μόνο έπαινο για το επιθετικό και θεαματικό ποδόσφαιρο που προσφέρει τα τελευταία χρόνια. Και αυτό έχει να κάνει με τον Τόμας Φρανκ που έχει υιοθετήσει μια επιθετική προσέγγιση στο παιχνίδι του. Στοχεύει στη δημιουργία ευκαιριών, προτιμώντας την κατοχή της μπάλας, και ενθαρρύνοντας τους παίκτες του να επιτίθενται και να μην πανικοβάλλονται.
Η ομάδα του συχνά εφαρμόζει στρατηγικές που ενθαρρύνουν τις επιθέσεις από τα πλάγια, καθώς και μόνιμα γρήγορες αντεπιθέσεις, αξιοποιώντας την ταχύτητα και την τεχνική των παικτών της, χωρίς ατελείωτη κατοχή μπάλας. Η Μπρέντφορντ έχει επενδύσει σε ταλαντούχους παίκτες, και η εξέλιξη του Μπεμό και του Γουισά, παρά την αναχώρηση του Τόνεϊ, είναι ακόμα ένα credit στην αναλυτική προσέγγιση που εφαρμόζει η ομάδα στην αξιολόγηση των παικτών, αλλά και των αντιπάλων της.
Αυτή η μέθοδος τους επιτρέπει να προσαρμόζουν τις τακτικές τους ανάλογα με την κατάσταση και βασίζονται απίστευτα στη συνεργασία και την επικοινωνία μεταξύ των παικτών. κάτι που έχει καθοριστική σημασία, με αποτέλεσμα η ομάδα να λειτουργεί ως σύνολο και να διακρίνεται για τη χημεία της.
Αυτό είναι το μεγάλο «όπλο» και το διαπιστώνει κανείς αν δει πόσο ήρεμα έκανε τις επιθέσεις, παρά το 0-2 που ήταν πίσω στο σκορ!
Αυτοί οι παράγοντες, σε συνδυασμό με την υποστήριξη των φιλάθλων και την εκπληκτικά ζέστη ατμόσφαιρα στο γήπεδο, συμβάλλουν στη μεταμόρφωση της Μπρέντφορντ σε μια ομάδα που προσφέρει ελκυστικό ποδόσφαιρο.
Μιλώντας τώρα λίγο και για την Ίπσουιτς, είναι πολύ ωραίο το ότι θέλει να παίξει ποδόσφαιρο, ωστόσο αν θέλει να μείνει στην κατηγορία, πρέπει ο πολύ καλός και εξελίξιμος προπονητής που έχει, ο ΜακΚένα, και οι συνεργάτες του, να βρουν τρόπους βελτίωσης σε πολλές κατηγορίες. Η ομάδα που ανέβηκε φέτος, έπειτα από 22 χρόνια, σχεδόν σε όλα τα στατιστικά είναι προτελευταία στην κατηγορία, και δύσκολα θα παραμείνει αν δεν βελτιωθεί τουλάχιστον στο να μη δέχεται εύκολα γκολ.
