Κρίμα για Ρεάλ και Σίτι; Όχι, το ποδόσφαιρο τιμωρεί και ας τα ξεμπλέξουν μεταξύ τους, ωστόσο, ο Πεπ ξανακάνει το λάθος του Πόρτο!
Μόλις τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από την ήττα της Σίτι σε τελικό Champions League από την Τσέλσι, στο Πόρτο! Θυμάστε μήπως τι είχε συμβεί; Ναι, είναι η βραδιά όπου έπαιξε χωρίς έναν καθαρό αμυντικό χαφ, είτε τον Ρόδρι είτε τον Φερναντίνιο, που ήταν διαθέσιμοι. Το λάθος του Πεπ που αποδείχτηκε καθοριστικό! Αλλά λένε πώς οι ιδιοφυΐες είναι εμμονικές φυσιογνωμίες! Πέρασαν τόσοι μήνες και παραμένει σοβαρό το ερώτημα, αφού ο Πεπ το επαναλαμβάνει τοποθετώντας τώρα τον Κόβατσιτς ως εξάρι (που δεν είναι) ή τους Γκιουντογκάν και Μπερνάρντο Σίλβα κοντά στην άμυνα από την ώρα που τραυματίστηκε ο Ρόδρι. Και αντί να ξεκινήσει από μια τέτοια μεταγραφή πήρε δύο κεντρικούς αμυντικούς. Σαν να σου λέει ξέρω εγώ, είμαι ο Πεπ.
Γράφει ο Maverick
Η ομάδα της Σίτι έως τις αρχές Νοεμβρίου ήταν πρώτη. Και μετά σε κάθε παιχνίδι για μεγάλο διάστημα αποσυντέθηκε εύκολα. Η Σίτι κατέρρευσε, όπως τότε στον χαμένο τελικό στο Πόρτο, που η έλλειψη εξαριού στέρησε την ομάδα από το πρώτο της Κύπελλο Πρωταθλητριών.
Η λύση φαινόταν να είναι το χειμερινό μεταγραφικό παράθυρο, όσο καιρό η ομάδα παρέπαιε αλλά ο Γκουαρδιόλα προκάλεσε έκπληξη προσθέτοντας δύο σέντερ μπακ και έναν επιθετικό, αντί να αποκτήσει έναν αξιόπιστο μέσο.
Οι ιδιοφυΐες λειτουργούν έτσι, και ο Γκουαρδιόλα είναι αναμφίβολα μία από αυτές, ωστόσο δεν υπάρχουν πλέον περιθώριο για λάθη. Ή βελτιώνεται ή η σεζόν μπορεί να έχει δυσάρεστες επιπλοκές. Η πρόκληση που πάντα του στοίχιζε περισσότερο, η ομάδα από τη Μαδρίτη, η Ρεάλ έχει εμφανιστεί στο προσκήνιο. Τι θα κάνει τώρα; Ποιος θα αποκλειστεί ανάμεσα σε δύο μεγάλα ονόματα που άρχισαν τη σεζόν ως απόλυτα φαβορί για θέσεις ένα και δύο; Και τώρα θα αντιμετωπίσουν η μία την άλλη στον ενδιάμεσο γύρο του Φεβρουαρίου.
Ξέρετε κάτι; Είναι άδικο ένα τόσο μεγάλο όνομα να αποκλειστεί νωρίς. Το λένε όλοι. Το καταλαβαίνεις με όποιον και να συζητήσεις. Η δική μου ωμή απάντηση είναι "καλά να πάθουν". Αλίμονο, εάν το τζάκι από το οποίο προέρχεσαι και οι προηγούμενες επιτυχίες καθώς και τα ονόματα παικτών και προπονητών που μπορεί να μείνουν εκτός και είναι πολυάριθμα και λαμπερά, σου έδιναν συγχωροχάρτι στο ποδόσφαιρο!
Για αυτό είναι και ένα πολύ δημοκρατικό άθλημα σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο και φυσικά συγκριτικά με την ίδια τη ζωή όπου με κάποιο τρόπο πάντα οι μεγάλοι καταφέρνουν να ξεφύγουν από την μοίρα των υπολοίπων.
Σε αυτή τη διοργάνωση κανείς δεν είναι τόσο μεγάλος, ώστε να μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του. Είτε λοιπόν οι επί τετραετία πρωταθλητές Αγγλίας, είτε οι πρωταθλητές Ευρώπης θα πάνε σπίτι τους σε μερικές εβδομάδες. Προσωπικά δεν κλαίω για κανέναν απ' τους δύο. Καλό κάνει στην διοργάνωση. Ας παίζανε καλύτερα, ας νικούσαν περισσότερα ματς όπως έκαναν άλλες ομάδες, η Λίβερπουλ, η Μπαρτσελόνα, η Ίντερ, η Λεβερκούζεν και η Άρσεναλ. Και τώρα θα είχαν το κεφάλι τους ήσυχο μέχρι τον Μάρτιο.
Όπως τα έκαναν ας τα ξεμπλέξουν.
